Da 30. Psalm.
Dankboah Fa Fumm Dohdes Kalda Sei
En Psalm fumm Dawfit es ksunga voah am tempel-eisetzing.
Ich preis dich, Hah,
fa du hosht mich aus em deefa gezowwa,
un hosht mei feinda nett glost sich froiya ivvah mich.
Oh Hah, mei Gott, ich habb zu diah groofa fa hilf
un du hosht mich kayld.
Du hosht mich fumm dohda kalda, oh Hah;
du hosht mich levendich kalda,
es ich nett nunnah in's grawb gay habb missa.
 
Singet lohb zumm Hah, diah saylichi,
un preiset sei heilichah nohma.
Fa sei zann bleibt yusht fa en awwa-blikk,
avvah sei gnawt bleibt so lang es miah layva.
Heiles un dreebsawl bleibt deich di gans nacht,
avvah frayt kumd da neksht meiya.
 
Vo sacha goot ganga sinn fa mich, havvich ksawt,
“Ich zayl nee nett ivvah-kumma sei.”
Oh Hah, deich dei gnawt
hosht du mich shtay gmacht vi en shteikah berg,
avvah vo du dei ksicht fashtekkeld hosht,
havvich mich kfeicht.
 
Zu diah, oh Hah, habb ich groofa,
zumm Hah habb ich groofa fa bamhatzichkeit.
Vass goot is es vann ich shtaub,
un vann ich nunnah in's grawb gay?
Kann da shtawb dich danka,
un kann eah dei shtandhaftichkeit breddicha?
10 Heich mich ab, oh Hah, un sei gnaydich zu miah;
sei mei helfah, oh Hah.
 
11 Du hosht mei dreebsawl gedrayt,
un mich gmacht dansa;
du hosht mei sekk-glaydah abgnumma,
un mich geglayt mitt frayt,
12 so es ich lohb singa kann zu diah,
un brauch nett shtill sei.
Oh Hah, mei Gott, ich vill dich danka fa'immah.