112
112-күй •••• Худа шәпқитини көрситиш үчүн Өзини төвән тутиду
Һәмдусана!
Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири,
Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!
Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә,
Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!
Күн чиқардин күн патарға,
Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!
Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди;
Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.
Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун —
Өз макани жуқурида болсиму,
Асманларға һәм йәргә қараш үчүн,
Өзини төвән қилғучиға?
Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду;
Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;
Уни есилзадиләр қатариға,
Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;
У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп,
Уни оғулларниң хошал аниси қилиду.
Һәмдусана!
 
 
112:2 Дан. 2:20 112:3 Мал. 1:11 112:7 1Сам. 2:8; Зәб. 106:41