4
4-мунаҗат — Харабилик ичидә турған Йерусалим
1 |א| (Аләф) Аһ! Алтун шунчә җуласиз болуп кәтти!
Сап алтун шунчә тутуқ болуп кәтти!
Муқәддәс өйдики ташлар һәр бир кочиниң бешиға төкүлүп чечилди!
2 |ב| (Бәт) Зионниң оғуллири шунчә қиммәтлик,
Сап алтунға тегишкүсиз еди,
Һазир сапал козилардәк,
Сапалчиниң қоли ясиғанлиричиликму қиммити йоқ дәп қариливатиду!
3 |ג| (Гимәл) Һәтта чилбөриләр әмчигини тутуп берип балилирини емитиду;
Лекин мениң хәлқим чөлдики төгиқушларға охшаш рәһимсиз болди.
4 |ד| (Даләт) Бовақниң тили уссузлуқтин таңлийиға чаплишиватиду;
Кичик балилар нан тилимәктә,
Һеч ким уларға уштуп бәрмәйватиду.
5 |ה| (Хе) Назу-немәтләрни йәп көнгәнләр кочиларда сарғийип жүриду;
Сөсүн кийим кийдүрүлүп чоң қилинғанлар тезәкликни қучағлап йетиватиду.
6 |ו| (Вав) Хәлқимниң қизиниң қәбиһлигигә чүшкән җаза Содомниң гунайиниң җазасидин еғирдур;
Чүнки Содом бирақла өрүветилгән еди, һеч адәмниң қоли уни қийнимиған еди.
7 |ז| (Заин) Хәлқимниң «Назарий»лири болса қардин сап, сүттин ақ, тени қизил яқутлардин пақирақ еди,
Тәқи-турқи көк яқуттәк еди.
8 |ח| (Хәт) Һазир чирайлири қурумдин қара;
Кочиларда кишиләр тоналмиғидәк болуп қалди;
Бир терә-бир устихан болуп қалди;
У қақшаллишип яғачтәк болуп кәтти.
9 |ט| (Тәт) Қиличта өлтүрүлгәнләр қәһәтчиликтә өлгәнләрдин бәхитликтур;
Чүнки улар қақшал болуп кәтмәктә,
Тупрақниң мевилири болмиғачқа жиқитилмақта.
10 |י| (Йод) Бағри юмшақ аяллар өз қоллири билән балилирини қайнитип пишарди;
Хәлқимниң қизи набут қилинғинида балилар уларниң гөши болуп қалди.
11 |כ| (Каф) Пәрвәрдигар қәһрини чүшүрүп пиғандин чиқти,
Отлуқ ғәзивини төкти;
Зионда бир от йеқип,
Униң һуллирини жутувәтти.
12 |ל| (Ламәд) Йәр йүзидики падишалар вә җаһанда барлиқ туруватқанлар болса,
Нә күшәндә нә дүшмәнниң Йерусалимниң қовуқлиридин бөсүп киридиғанлиғиға ишәнмәйтти.
13 |מ| (Мәм) Һалбуки, пәйғәмбәрлириниң гуналири түпәйлидин,
Каһнлириниң қәбиһликлири түпәйлидин,
Уларниң Зионда һәққанийларниң қанлирини төккәнлиги түпәйлидин,
— Бу иш бешиға чүшти!
14 |נ| (Нун) Һазир улар қарғулардәк кочиларда тенәп жүрмәктә,
Улар қанға булғанғанки,
Һеч ким кийимлиригә тәккүчи болмайду.
15 |ס| (Самәқ) Хәқ уларға: «Йоқулуш! Напаклар! Йоқулуш! Йоқулуш, бизгә тәккүчи болушма!» дәп вақиришмақта.
Улар қечип тәрәп-тәрәпкә сәргәрдан болуп кәтти;
Лекин әлләр: «уларниң аримизда турушиға болмайду!» — дәватиду.
16 |פ| (Пе) Пәрвәрдигар Өзи уларни тарқитивәтти;
У уларни қайта нәзиригә алмайду;
Каһинларниң һөрмити қилинмиди,
Яшанғанларму һеч меһриванлиқ көрмиди.
17 |ע| (Айин) Көзимиз ярдәмни беһудә күтүп һалидин кәтти;
Дәрвәқә бизни қутқузалмиған бир әлни күтүп күзәт мунарлиримизда туруп кәлдуқ.
18 |צ| (Тсадә) Дүшмәнлиримиз изимиздин қоғлап жүрди;
Шуңа кочиларда жүрәлмәйттуқ;
Әҗилимиз йеқинлашти, күнлиримиз тошти;
Чүнки әҗилимиз кәлди!
19 |ק| (Коф) Пейимизгә чүшкәнләр асмандики бүркүтләрдин иштик;
Тағлардиму бизни қоғлап жүгүрди,
Баявандиму бизни бөктүрмидә пайлашти.
20 |ר| (Рәш) Җенимизниң нәпәси болған, Пәрвәрдигарниң Мәсиһ қилғини уларниң ора-қапқанлирида тутулди;
Биз у тоғрисида: «униң сайисидә әлләр арисида яшаймиз» дәп ойлидуқ!
21 |ש| (Шийн) И уз зиминида турғучи, Едомниң қизи, хошал-хурам яйриғин!
Лекин бу җаза қәдәһи саңиму өтиду;
Сәнму мәс болисән, ялаңачлинисән!
22 |ת| (Тав) Қәбиһлигиңниң җазасиға Хатимә берилиду, и Зион қизи;
У сени сүргүнлүккә қайта елип кәтмәйду;
Лекин, и Едом қизи, у сениң қәбиһлигиңни җазалайду;
У гуналириңни ечип ташлайду!