4
1 Sonra döndüm ve güneş altında yapılan bütün baskıları gördüm. İşte, ezilenlerin gözyaşları ve onları teselli eden yoktu. Ve onları ezenlerin yanında güç vardı; ama onları avutan yoktu.
2 Bu yüzden, çoktan ölmüş olan ölüleri, hâlâ yaşayanlardan daha çok övdüm.
3 Evet, ikisinden de daha iyi olan, henüz var olmamış olan, güneş altında yapılan kötü işi görmemiş olandır.
4 Sonra bir adamın komşusunun kıskançlığı olan bütün emeği ve başarıyı gördüm. Bu da boştur ve rüzgârı kovalamaktır.
5 Akılsız ellerini kavuşturup kendini mahveder.
6 Sakinlikle bir avuç dolusu, emekle ve rüzgârı kovalamakla iki avuç dolusudan daha iyidir.
7 Sonra döndüm ve güneş altında boşluk gördüm.
8 Tek başına olan biri var, ne oğlu, ne de kardeşi var. Bütün emeğinin sonu yok, gözleri de servete doymuyor. “Öyleyse kimin için çalışıp canımı zevkten mahrum ediyorum?” Bu da boşunadır. Evet, bu sefil bir iştir.
9 İki kişi bir kişiden iyidir, çünkü emeklerinin karşılığını iyi alırlar.
10 Çünkü düşerlerse, biri arkadaşını kaldırır; ama düştüğünde yalnız olup da onu kaldıracak kimsesi olmayanın vay haline.
11 Yine, iki kişi birlikte yatarsa, ısınırlar; ama tek başına biri nasıl ısınabilir?
12 Bir adam yalnız olana üstün gelirse, iki kişi ona karşı koyar; üç kat iplik de çabucak kopmaz.
13 Yoksul ve akıllı bir genç, artık öğüt almayı bilmeyen yaşlı ve akılsız bir kraldan daha iyidir.
14 Çünkü hapisten kral olmak için çıktı; evet, kendi krallığında bile yoksul doğmuştu.
15 Güneşin altında yürüyen bütün yaşayanları gördüm, onun yerine geçen öteki gençle birlikteydiler.
16 Bütün halkın, üzerinde olduğu bütün insanların sonu yoktu; ama ondan sonra gelenler onda sevinç duymayacaklardır. Gerçi bu da boş ve rüzgârı kovalamaktır.