O Žalmos 108
E giľi. Le Davidoskro žalmos.
Miro jilo tuke zorales pačal, Devla!
Giľavava tuke a bašavava
andral calo miro jilo.
Ušťi upre, harfo, citaro!
Kamav te uštavel o kham.
Paľikerava tuke, RAJEJA, maškar o narodi
a giľavava tuke maškar o cudzinci,
bo baro hin tiro verno kamiben dži upral o ňebos
a tiro čačipen dži o chmari.
Devla, av barardo upral o ňebos;
tiri slava mi el pal caľi phuv!
Zachraňin amen tire čače vasteha a šun man avri,
hoj ola, kas kames, te aven spasimen.
O Del prevakerďa andral peskro Chramos:
„Zviťazinava a radišagoha rozďelinava o foros Šichem
a merinava avri e dolina Sukot.
Miro hin o Gilead, mange patrinel o Menaše,
o Efrajim hin e prilba pre miro šero,
e Judsko hiňi miro kraľiko žezlos.
10 O Moab hin miro lavoris,
pro Edom čhivava miri sandalka, bo hino miro,
upral e filišťiňiko phuv viskinava, sar zviťazinava.“
 
11 Devla, ko man doanela andre lengro ohradzimen foros?
Ko man ľidžala andro Edom?
12 Či na tu, Devla?
Ale tu amen odčhiďal
a imar na ľidžas amare armadi.
13 Pomožin amenge te domarel amare ňeprijaťeľen,
bo le manušeskri pomoca nane pre ňisoste.
14 Le Devleha zviťazinaha
a ov uštarela pre amare ňeprijaťeľa.