١٢١
١ إِزْڒِي ن ؤُڭعّذْ.
 
نشّْ سّْڭعّْذغْ ثِيطَّاوِينْ إِنُو غَارْ إِذُورَارْ،
مَانِيسْ د غَا ثَاسْ ثْوِيزَا إِنُو؟
٢ ثْوِيزَا إِنُو زِي سِيذِي،
ونِّي إِڭِّينْ إِجنْوَانْ ذ ثمُّورْثْ.
 
٣ نتَّا وَارْ إِتّجِّي أَضَارْ نّشْ أَذْ إِفَارْغْ،
ونِّي شكْ إِحطَّانْ وَارْ إِتّْنُوذُومْ.
٤ خْزَارْ، ونِّي إِحطَّانْ إِسْرَائِيل
وَارْ إِتّْنُوذُومْ ؤُ وَارْ إِتّطّصْ.
 
٥ سِيذِي ذ أَمحْضَايْ نّشْ،
سِيذِي ذ ثِيڒِي نّشْ غَارْ ؤُفُوسْ أَفُوسِي نّشْ.
٦ ذڭْ وَاسّْ ثَافُوشْثْ وَارْ شكْ ثشِّيثْ شَا،
ؤُڒَا ذ ثَازِيرِي س دْجِيڒثْ.
 
٧ سِيذِي أَذْ شكْ إِحْضَا زِي مَارَّا ڒْْغَارْ،
نتَّا أَذْ إِحْضَا ڒعْمَارْ نّشْ.
٨ سِيذِي أَذْ إِحْضَا ؤُفُّوغْ نّشْ ذ وَاذَافْ نّشْ،
زِي ڒخُّو أَڒْ إِ ڒبْذَا.
 
 
١٢١:٧ ’ڒعْمَارْ نّكْ‘ - إِخْسْ أَذْ يِينِي ’ثُوذَارْثْ نّكْ‘.