Da 42. Psalm.
En Falanga Fa Gott In En Fremd Land
En lanning funn di kinnah fumm Korah. Zumm foah-singah.
Vi da hash en falanga hott fa frish vassah in di vassah-grikka,
so hott mei sayl en falanga fa dich, oh Gott.
Mei sayl hott en dasht fa Gott, fa da levendich Gott;
vann kann ich kumma un Gott sei ksicht sayna?
Mei awwa-vassah is mei ess-sach dawk un nacht,
diveil es leit sawwa da gans dawk lang,
“Vo is dei Gott?”
Diveil es ich mei hatz ausleah, denk ich an dee sacha:
vi ich als mitt di leit ganga binn,
un habb si an's haus funn Gott kfiaht,
am singa mitt frayt un en dankboah hatz,
unnich di leit es am da feiyah-dawk halda voahra.
 
Favass bisht du so bedreebt, oh mei sayl,
un bisht so unruich in miah?
Du dei hofning in Gott,
fa ich zayl een viddah lohva,
veil eah mei hilf un mei Gott is.
 
Mei sayl in miah is bedreebt;
fasell denk ich an dich fumm land Jordan,
un di hohcha hivla fumm Hermon—
fumm Berg Misar.
Deefi vassahra roofa zu nannah
mitt em geraush funn deim shteik vassah.
Awl dei unruichi vassahra un vella,
sinn ivvah mich kumma.
 
Deich da dawk shikt da Hah sei leevi,
un deich di nacht sing ich
en gebayt zumm Gott funn mei layva.
 
Ich sawk zu Gott, mei Grohsah Felsa,
“Favass hosht du mich fagessa?
Favass muss ich rumm heah gay am veina
un nunnah gedredda sei bei mei feinda?”
10 'S dutt miah vay gans nei zu di gnocha,
vi mei feinda mich fashpodda,
un dawk noch dawk sawwa si,
“Vo is dei Gott?”
 
11 Favass bisht du bedreebt, oh mei sayl,
un bisht so unruich in miah?
Du dei hofning in Gott,
fa ich zayl een viddah lohva,
veil eah mei hilf un mei Gott is.