3
प्रथांना द विनंती
1 आखरीक तम्मूडलु इंगा शेल्यानलु, इप्पुड इन्ताच शपेद उंडाद की, माकसरोम प्रार्थना शेस्केन उंडानडा की, यळा मिरता आय्या आप्रमानगोन प्रभून्द वचनाद लगाना प्रगती आवाला व वान्द गौरव आवाला;
2 इंका हेकेखोर व दृष्ट माणशी तीकनोल माद संरक्षण आवाला; दान कसरोम प्रथांना शयांनडां कारण आंदार ठायी इश्वास उंडाद इळा लेद.
3 परंतु प्रभूड ईश्वसणीय उंडाद, वाड मीरकस्थिर शेशी व आ दुष्टातीकानोल राखाशी.
4 मीर इशय प्रभूला माद इळा इश्वास उंडाद की, मीम मीरक जे आज्ञा इस्ताम आदि मीर शेस्तार व मुदाराबी शेशार.
5 प्रभु मीरद मनस परमेश्वर मिदूडद प्रीतीतीक व ख्रिस्ताद सहनशीलतेतीक अनु.
कंटाळा विरुद्ध चेतावनी
6 तम्मूडलु इंगा शेल्यानलु, मीम मनाद प्रभू येशु ख्रिस्ताद फेरगोन मीरक आज्ञा शस्ताम की, अव्यवस्थितपणा वागाशातोरक व नेडशातोरक संप्रदायप्रमानगोन प्रत्येक तम्मूलतिकूट मीर दूर आवाला.
7 माद अनुकरण याद रितीगोन शेस्देन्क बेक इदी मीरक स्वत क यरका उंडाद; कारण मीम मिरता निल्चेद आप्पुड अव्यवस्थितपणा वागाया लेद;
8 इंका मीम यवारद अनाम हुकाट तिना लेद; परंतु मिरपैकी यवार मिंदाबी बोरू येशेद लेद दान्कासारोम मीम मब्बूदीनुम श्रम व कष्ट शेशी फणी शेस्तीम.
9 आळा माक अधिकार लेद इळा लेद, पण माद अनुकरण शेस्देनक मीम मीरक उदाहरण येस्देन्क इयाला आणकेन इळा शेस्तीम.
10 कारण मीर संगा उंडतीम आप्पुड देखील मीम मीरक इळा आज्ञा शेशीन्द उंड्या की, यवारक फणी शेशेद इच्छा लेद तर वार तिनेद बी लेद.
11 तरी मिरता कित्येक अव्यवस्थितपणागोन वागाशातोर उंडार वार यम वगा फणी न शेस्ता लुडबूड शेस्तार, इळा मीम इनटाम.
12 इळा मंदीक मीम प्रभू येशु ख्रिस्ताद फेरगोन आज्ञा उत्तेजन ईस्ताम की, वार शांतगोन फणी शेशी स्वताद आन्नाम तिनेद.
13 मीर तर तम्मूडलु इंगा शेल्यानलु, बागा शेशा दाणक खचाया कानडा.
14 इदी पत्राला माद वचन जर यवार मानायार तर आ मंशीन ध्यानाम फेट इंका वान्क शिग वाटायला आणकेन वारद संगत फटाकण्डा;
15 तरी वान शत्रू समजाया कानडा, तर वान्क तम्मूड समजाशी वान्द कानउघडणी शेय.
शेवट द सुभेच्छा
16 शांतीद प्रभू वाड आंताकाळ ला आंता प्रकारे मीरक शांती इयाला. प्रभू मी आंदारसंगा उंडान.
17 नीन, पौलाड, स्वत गोण राशीन्द नमस्कार; इदी प्रत्येक पत्राला खून उंडाद. नीन इळा रितीगोन रास्तान.
18 मनाद प्रभू येशु ख्रिस्त वान्द कृपा मीर आंदार संगा उंडान.