90
Tötinchi bölüm •••• 90-küy •••• Hayatni qedirleydighan danaliq
Xudaning adimi bolghan Musaning duasi: —
Ya Rebbim,
Sen barliq dewrde bizge makan bolup kéliwatisen;
Taghlar wujudqa kelmestin burun,
Sen yer we alemni shekillendürmestin burun,
Ezeldin ebedgiche Tengridursen.
Sen insanni tupraqqa aylandurup: —
«Hey, insan baliliri, qaytinglar!» — deysen.
Mana, Séning neziringde ming yil —
Ötüp ketken tünügünki bir kün,
Tündiki bir jésektur, xalas.
Sen ademlerni su tashqinidek élip kétisen,
Ular ötüp ketken bir uyqudek,
Tang seherde ünüp chiqqan ot-chöpke oxshaydu —
Etigende ular kökirip ünidu,
Kéchisi bolsa késilip, soliship kéter.
Chünki biz gheziping bilen yoqaymiz,
Qehring bilen dekke-dükkide qalimiz.
Sen qebihliklirimizni köz aldinggha,
Yoshurun qilmishlirimizni jamalingning nuri aldigha qoydung.
Barliq künlirimiz dergheziping astida ötüp kétidu,
Yillirimizni bir uh tartish bilenla tügitimiz.
10 Ömrimizning yilliri yetmish yil,
Maghdurimiz bar bolsa seksen yil;
Biraq ularning pexri japa we bihudiliktur;
Hayat tézlik bilen üzer,
Mana, biz uchup kettuq.
11 Sanga bolghan hörmet-eyminishning az-köplükige qarap hésablinidighan,
Achchiqingning shidditini kim bilsun?
12 Shunga könglimizni danaliqqa qoyushimiz üchün,
Künlirimizni sanashni bizge ögetkeysen!
13 Yénimizgha qaytqaysen, i Perwerdigar, Séni qachan’ghiche...?!
Qulliringgha rehim qilghaysen!
14 Bizni etigende özgermes muhebbiting bilen qandurghaysen;
Undaqta barliq künlirimizde küylerni yangritip shadlinimiz.
15 Sen bizni japagha chömgen künlerge asasen,
Külpetni körgen yillirimizgha asasen yene xursen qilghin!
16 Ulugh ishliring qulliringgha körün’gey,
Shanu-shewkiting ularning oghullirighimu ashkara bolghay!
17 Perwerdigar Xudayimizning shérin merhemiti üstimizde bolghay,
Qolimizning ishlirini üstimizge beriketlik qilghaysen,
Berheq, qolimizning ishlirini beriketlik qilghaysen!