52
52-küy •••• Xudaning hökümi we shepqiti
1 Neghmichilerning béshigha tapshurulup oqulsun dep, Dawut yazghan «Masqil»; Édomluq Doeg Saul padishahning yénigha bérip: «Dawut Aximelekning öyige kirdi» dep ayghaqchiliq qilghandin kéyin yézilghan: —
I nochi batur,
Néme üchün rezillikingdin maxtinisen?
Tengrining özgermes muhebbiti menggülüktur.
2 Ötkür ustira kebi,
Tiling zeher chachmaqchi,
U yalghanchiliq toquwatidu.
3 Sen yaxshiliqning ornida yamanliqni,
Heq sözleshning ornida yalghanchiliqni yaxshi körisen;
4 Haman ademni nabut qilidighan sözlerni yaxshi körisen, i aldamchi til!
5 Berheq, Tengri oxshashla séni menggüge yoqitidu;
U séni tutuwalidu, yeni öz chédiringdin tartip chiqidu;
Tiriklerning zéminidin séni yiltizingdin qomurup tashlaydu.
Sélah.
6 Heqqaniylar buni körüp qorqushidu,
We uni mesxire qilip külüp: —
7 «Qaranglar, Xudani öz yölenchisi qilmighan adem,
Peqet öz bayliqlirining köplükige tayan’ghan adem;
U ach közlüki bilen küchlendi» — deydu.
8 Men bolsam Xudaning öyide ösken baraqsan zeytun derextekmen,
Men Xudaning özgermes muhebbitige menggüge tayinimen.
9 Men Sanga ebedil’ebed teshekkür éytimen;
Chünki Sen bu ishlarni qildingsen;
Mömin bendiliring aldida naminggha telmürüp kütimen;
Mushundaq qilish eladur.