10
Séghiz lay kulalchi bilen sözlishidu
Men öz jénimdin nepretlinimen;
Öz derdimni töküwalay;
Qelbimdiki ah-zarimni sözliwalay.
Men Tengrige: «Méning gunahimni békitme; manga körsetkinki,
Sen zadi néme üchün men bilen dewalishisen?
Ademni ezgining,
Öz qolung bilen yaratqiningni chetke qaqqining Sanga paydiliqmu?
Yamanlarning suyiqestige nur chachqining yaxshimu?
Séning közüng insanningkidek ajizmu?
Sen ademler körgendek xire köremsen?
Séning künliring ölidighan insanning künliridek cheklikmu?
Séning yilliring insanning yilliridek qisqimu?
6-7  Sen méning rezil adem emeslikimni bilip turup,
Séning qolungdin qutuldurghudek héchkimning yoqluqini bilip turup,
Némishqa méning xataliqimni sorap yürisen?
Némishqa méning gunahimni sürüshtürisen?» — deymen.
— Sen Öz qolliring bilen méni shekillendürüp, bir gewde qilip yaratqansen;
Biraq Sen méni yoqatmaqchisen!
Sen layni yasighandek méni yasighiningni ésingde tutqaysen, dep yélinimen;
Sen méni yene tupraqqa qayturamsen?
10  Sen ustiliq bilen méni süttek quyup chayqap,
Méni irimchiktek uyutqan emesmu?  
11  Sen tére hem et bilen méni kiyindürgensen,
Ustixan hem pey bilen birleshtürüp méni toqughansen.
12  Sen manga hayat hem méhir-shepqet teqdim qilghansen,
Sen söygüng bilen rohimdin xewer alding.
13  Biraq bu ishlar Séning qelbingde yoshuruqluq idi;
Bularning eslide qelbingde püküklikini bilimen.
14  Gunah qilghan bolsam, Sen méni közitip yürgen bolatting;
Sen méning qebihlikimni jazalimay qoymaytting.
15  Rezil hésablan’ghan bolsam, manga bala kéletti!
Hem yaki heqqaniy hésablansammu, qattiq nomusqa chömüp, azabqa chömginimde,
Béshimni yenila kötürüshke jür’et qilalmayttim;
16  Hetta béshimni kötürüshke jür’et qilsammu,
Sen esheddiy shirdek méning péyimge chüshetting;
Sen manga karamet küchüngni arqa-arqidin körsitetting.
17  Sen méni eyibleydighan guwahchiliringni qaytidin aldimgha keltürisen;
Manga qaritilghan ghezipingni zor qilisen;
Küchliring manga qarshi dolqunlap kelmekte.
18  Sen eslide némishqa méni baliyatqudin chiqarghansen?
Kashki, men chachrap ketken bolsam, héch adem méni körmes idi!
19  Men héchqachan bolmighan bolattim!
Baliyatqudin biwasite görge apirilghan bolattim!
20-22  Méning azghine künlirim tügey dégen emesmu?
Shunga men barsa kelmes yerge barghuche,
— Qarangghuluq, ölüm saye bolghan zémin’gha,
— Zulmet bir zémin’gha, yeni qarangghuluqning özining zéminigha,
Ölüm sayisining zéminigha,
Tertipsiz, hetta öz nuri qapqarangghu qilin’ghan shu zémin’gha barghuche,
Manga azraq jan kirish üchün,
Ishingni bir deqiqe toxtat, mendin néri bol!».
 
 
10:3 «Öz qolung bilen yaratqiningni chetke qaqqining Sanga paydiliqmu?» — Ayup belkim: — «Sen manga hem pütün insan’gha shunche yaxshi ejringni singdurgenikensen, némishqa bu yaxshi nersengge shundaq ziyan yetküzisen?» démekchi. U töwendiki 8-12-ayetlerde bu sözining menisini kéngeytidu. 10:4 «Séning közüng insanningkidek ajizmu?» — ibraniy tilida: «Séning közliri etlik közlermu?». 10:5 «séning künliring ... cheklikmu? Séning yilliring insanning yilliridek qisqimu?» — Ayup bu jümliliride hemme imkaniyetni ottura qoyidu; andin u hemmisini dégüdek chetke qaqidu — Xuda ademni ezginige xushalmu-ya? U ademdek kalte pemlikmu-ya, yaki uning ömri qisqa bolup özini jazalashqa ülgürelmemdu-ya? (undaq bolmisa, men zadi némishqa shundaq azabqa qaldurulimen?) dep oylaydu Ayup. 10:9 Yar. 2:7; 3:19 10:10 «Sen ... méni irimchiktek uyutqan emesmu?» — Ayupning «méni süttek quyup chayqap, ... irimchiktek uyutqan» dégen sözliri Xudaning öz ténini shunche ajayibliq bilen murekkep yaratqanliqini bildüridu. 10:10 Zeb. 139:15,16 10:12 «Sen söygüng bilen...» — ibraniy tilida: «sen yoqlishing bilen...». «... Sen söygüng bilen rohimdin xewer alding» — 8-12-ayette, Ayup Xudaning insanning ténini shunche karamet ustiliq bilen birleshtürüp yasap, shepqet-söygü körsetkendin kéyin, Xudaning herbir ademge nisbeten ulugh, karamet bir pilani bolushi kérek, dep qaraydu. Biraq Ayup özining ishida mundaq ajayib pilanni körelmey, eksiche Xudaning uning barliqini astin-üstün qiliwetkenlikini körüp qorqup kétip: «Biraq bu ishlar séning qelbingde yoshuruqluq idi» (13-ayet) dep, Xuda méning dostum emes, düshminim bolup chiqqan dep gumanlinidu. Ayupning Xudaning dostluqidin mehrum bolghanmen dégen héssiyati we uningda Xudaning uning bilen bille bolghanliq sézimining yoqluqi, shübhisizki uning üchün hemmidin azabliq ish idi. 10:16 Yesh. 38:13; Yigh. 3:10 10:17 «Méni eyibleydighan guwahchiliring» — Ayupning bu dégini, belkim, Xudaning uni «Sen gunah qilding, shunga jazalanding» dep eyibleydighan birnechche guwahchini orunlashturghan, dep körsetmekchi; guwahchilar bolsa, uning üch dostini, öz béshigha chüshken külpetlerni hemde késelning azablirini öz ichige alsa kérek. 10:18 Ayup 3:11