13
«Men séni halak qilimen, i Israil!» — axirqi agahlandurush
Burun Efraim söz qilghanda, kishiler hörmetlep titrep kétetti;
U Israil qebililiri arisida kötürülgen;
Biraq u Baal arqiliq gunah qilip öldi.
Ular hazir gunahning üstige gunah sadir qilmaqta!
Özlirige kümüshliridin quyma mebudlarni,
Öz eqli oylap chiqqan butlarni yasidi;
Bularning hemmisi hünerwenning ejri, xalas;
Bu kishiler toghruluq: «Hey, insan qurbanliqini qilghuchilar, mozaylarni söyüp qoyunglar!» déyilidu.  
Shunga ular seherdiki bir parche buluttek,
Tézdin ghayip bolidighan tang seherdiki shebnemdek,
Xamandin qara quyunda uchqan paxaldek,
Tünglüktin chiqqan is-tütektek tézdin yoqap kétidu.
Biraq Misir zéminidin tartip Men Perwerdigar séning Xudaying bolghanmen;
Sen Mendin bashqa héch Ilahni bilmeydighan bolisen;
Mendin bashqa qutquzghuchi yoqtur.
Men chöl-bayawanda, qurghaqchiliqning zéminida sen bilen tonushtum;
Ular ozuqlandurulup, toyun’ghan,
Toyun’ghandin kéyin könglide tekebburliship ketken;
Shunga ular Méni untughan.
Emdi Men ulargha shirdek bolimen;
Yilpizdek ularni yol boyida paylap kütimen;
Küchükliridin mehrum bolghan éyiqtek Men ulargha uchrap,
Yürek chawisini titiwétimen;
Ularni chishi shirdek neq meydanda yewétimen;
Daladiki haywanlar ularni yirtiwétidu.
Séning halakiting, i Israil, del Manga qarshi chiqqanliqing,
Yeni Yardemchingge qarshi chiqqanliqingdin ibarettur.
10 Emdi barliq sheherliringde sanga qutquzghuchi bolidighan padishahing qéni?
Séning soraqchi-hakimliring qéni?
Sen bular toghruluq: «Manga padishah we shahzadilarni teqdim qilghaysen!» dep tiligen emesmu? —
11 Men ghezipim bilen sanga padishahni teqdim qilghanmen,
Emdi uni ghezipim bilen élip tashlidim.  
 
12 Efraimning qebihliki ching orap-qachilan’ghan;
Uning gunahi jughlinip saqlan’ghan;
13 Tolghaq basqan ayalning azabliri uninggha chüshidu;
U eqilsiz bir oghuldur;
Chünki baliyatquning aghzi échilghanda, u hazir bolmighan!
14 Men bedel tölep ularni tehtisaraning küchidin qutuldurimen;
Ulargha hemjemet bolup ölümdin qutquzimen;
Ey, ölüm, séning wabaliring qéni?!
Ey, tehtisara, séning halaketliring qéni?!
Men buningdin pushayman qilmaymen!
  
 
15  Efraim qérindashliri arisida «méwilik» bolsimu,
Sherqtin bir shamal chiqidu,
Yeni Perwerdigarning chöl-bayawandin chiqqan bir shamili kélidu;
Efraimning buliqi qurup kétidu, uning su béshi qaghjirap kétidu;
U shamal xezinisidiki barliq nepis qacha-quchilarni bulang-talang qilidu.
16 Samariyening öz gunahi öz zimmisige qoyulidu;
Chünki u öz Xudasigha boynini qattiq qilghan;
Ular qilich bilen yiqilidu,
Bowaqliri pare-pare qilip chéqiwétilidu,
Hamilidar ayalliri yériwétilidu.
 
 
13:1 «Burun) Efraim söz qilghanda...» — «Efraim» qebilining ejdadi bolghan Efraimni emes, belki qebilining awwalqi tarixini körsitidu. Musa peyghemberdin kéyin, Israilgha yétekligüchi bolghan Yeshua peyghember Efraimliq idi. 13:2 «Bu kishiler toghruluq: «Hey, insan qurbanliqini qilghuchilar, mozaylarni söyüp qoyunglar!» déyilidu» — bashqa bir terjimisi: «U kishiler toghruluq: «Mana, qurbanliq qilghuchi ademler mozaylarni söyüp qoyuwatidu!» — déyilidu» — yaki bashqilar. Biraq ibraniy tilini chüshinish tes bolghini bilen, tilshunaslarning yéqinqi tetqiqatliri boyiche, bu ayet derweqe «insan qurbanliqi»ni körsitishi mumkin. 13:2 Hosh. 8:6 13:4 2Sam. 22:32; Zeb. 18:31; Yesh. 43:11; Hosh. 12:10 13:6 Qan. 32:15; Hosh. 8:14 13:11 «Men ghezipim bilen sanga padishahni teqdim qilghanmen, emdi uni ghezipim bilen élip tashlidim» — Israil Qanaan zéminini igiliwalghandin tartip, Xuda ulargha yétekchilik we sotchiliq qilidighan «batur hakimlar» yaki «sotchi-qutquzghuchi» dégen ixlasmen baturlarni ayrim-ayrim teminlep bergenidi. Israil Xudaning bu «ayrim-ayrim teqsimati»din narazi bolup, Samuil peyghemberning dewride Xudadin padishah («muqim» sulale tüzümi) tikleshni tiligen. Xuda Samuil peyghember arqiliq ularning telipini: «Manga ishenmeslikke barawer» dep naraziliqini körsitip, andin axirida Israilning birinchi padishahi Saulni tikligen («1Sam.» 8-12-bablar) 13:11 1Sam. 8:5; 15:23; 16:1 13:12 «Efraimning qebihliki ching orap-qachilan’ghan; uning gunahi jughlinip saqlan’ghan» — démek, uning barliq qebihlik-gunahliri Xudaning jazalishi üchün obdan saqlanmaqta. 13:13 «Baliyatquning aghzi échilghanda, u hazir bolmighan!» — yaki «baliyatquning aghzi échilghanda, u chiqmaydu!». 13:14 «tehtisara» — ölgenlerning rohliri baridighan jay. «... Ey, ölüm, séning wabaliring qéni?! Ey, tehtisara, séning halaketliring qéni?! Men buningdin pushayman qilmaymen!» — alimlar bu ayet üstide ikki xil pikirde. Beziler mundaq terjime qilidu: — «Men ularni tehtisaraning küchidin qutulduramdimen? Men ularni ölümdin qutquzamdimen? Ey, ölüm, wabaliringni chiqar! Ey, tehtisara, halaketliringni chiqar! Men ulargha (Israilgha) héch rehim qilmaymen». Bu terjime aldi-keynidiki ayetlerge maslashqan bolsimu, biz yuqiriqi terjimige qayilmiz. Chünki: (1) ibraniy tilida ayetning birinchi jümliside soal yüklimisi yoq, u addiy bir «bayan jümle». (2) Xuda Hoshiya peyghember arqiliq bergen birnechche bésharetlerde, Israilgha bolghan qattiq eyibini yetküzüshi bilen teng kütülmigen yerdin Israilgha chong ümidlernimu körsitidu (mesilen, 1:9-10, 8:11); (3) Injilda rosul Pawlus bu ayetlerni shundaq chüshendürüp béridu («1Kor.» 15:55-56, «Weh.» 20:13-14ni körüng); (4) tékistning ikkinchi qismining terjimisi: «Men (Özüm) sanga halaket bolimen, i tehtisara!... sanga waba bolimen, i ölüm! Men silerge héch rehim qilmaymen» bolush éhtimalgha bek yéqin. Yene mumkinchiliki barki, ayetning eng axirqi qismi: «Men Özümni héch ayimaymen!» dégen menide bolidu — démek, Xuda Israilni qutquzush üchün herqandaq bedel töleshke teyyardur. 13:14 Yesh. 25:8; 1Kor. 15:55 13:15 «Efraim qérindashliri arisida «méwilik» bolsimu» — «Efraim» dégen isimning özi «méwilik» dégen menide. Mushu ayettiki «méwe» perzentlerni körsitidu (14-ayetnimu körüng). «Sherqtin bir shamal chiqidu» — Qanaan’gha (Pelestin’ge) nisbeten eng dehshetlik shamal sherq shamilidur. Ularni nabut qilidighan Asuriye qoshuni derweqe sherqtin kélidu. «xezinidiki nepis qacha-quchilar» — Efraimdiki «kélishken chokan-qizlar»ni körsitishimu mumkin (16-ayetnimu körüng). 13:16 Hosh. 10:14