11
Икки гувачи; «иккинчи вай»ниң давами
Маңа өлчигүч һасидәк бир қомуш берилип, мундақ дейилди:
«Барғин, Худаниң ибадәтханиси, қурбангаһи вә у йәрдә ибадәт қиливатқанларни өлчигин.    Лекин ибадәтханиниң ташқириқи һойлисини өлчимәй қой, чүнки у йәр ят таипиләргә берилди, шуниң билән муқәддәс шәһәр қириқ икки ай дәпсәндә қилиниду. Мән икки гувачимға қудрәт беримән, шуниң билән улар бөз кийим кийип, вәһий-бешарәтләрни бир миң икки йүз атмиш күн йәткүзиду» (булар йәр-зиминниң Рәбби алдида турған икки түп зәйтун дәриғи вә икки чирақдандур).   
Бирәрси уларни зәхимләндүрмәкчи болса, еғизлиридин от пүркүлүп чиқип, дүшмәнлирини йәп түгитиду. Уларни зәхимләндүрмәкчи болғанлар мана шундақ өлтүрүлиду. Улар бешарәт-вәһийни йәткүзгән күнләрдә ямғур яғдурмаслиққа асманни етиветиш қудритикә егә; суларни қанға айландуруш вә һәр хил бала-ваба билән йәр-зиминни халиған вақитта уруш қудритигиму егә. Уларниң гувалиқ вәзиписи аяқлишиши билән, теги йоқ һаңдин чиқидиған дивә улар билән елишиду вә уларни йеңип өлтүриду.   Җәсәтлири роһий җәһәттин Содом вә Мисир дәп атилидиған шу катта шәһәрниң ғол кочисида ятиду; шу йәрдә уларниң Рәббиму крестләнгән еди.   Һәр милләттин, һәр қәбилидин вә һәр хил тилда сөзлишидиғанлардин, һәр әлдин болған адәмләр уларниң җәсәтлиригә үч йерим күн тикилип қарайду вә җәсәтләрниң йәрликкә қоюлушиға йол қоймайду. 10 Йәр йүзидә туруватқанлар уларниң бу һалидин хошаллинип, тәбриклишип, бир-биригә һәдийәләр әвәтишиду; чүнки бу икки пәйғәмбәр йәр йүзидикиләрни қийнайтти.
11 Лекин үч йерим күндин кейин, Худадин кәлгән һаятлиқ нәпәси иккиләнгә кирди, улар орнидин пут тирәп турди; уларға қараватқанларниң үстигә чоң бир қорқунуч чүшти.    12 Андин улар иккәйләнгә әрштин кәлгән: — «Бу яққа чиқ!» дегән жуқури бир авазни аңлиди; шуниң билән улар дүшмәнлириниң көз алдида бир булут ичидә асманға көтирилди. 13 Дәл шу саат ичидә шиддәтлик йәр тәврәш йүз бәрди, шәһәрниң ондин бири гумран болуп, йәттә миң киши һалак болди. Қалғанлири дәккә-дүккигә чөмүп, әрштики Худани улуқлашти.
14 Иккинчи «вай» өтүп кәтти; мана, үчинчи «вай» келишкә аз қалди.
 
Йәттинчи пәриштиниң канай челиши; «үчинчи вай»
15 Андин йәттинчи пәриштә канийини чалди; әрштә жуқури авазлар аңлинип мундақ дейилди: —
«Дунияниң падишалиғи Пәрвәрдигаримиз
Вә униң Мәсиһиниң падишалиғи болди,
У әбәдил-әбәткичә һөкүм сүриду».
16 Худаниң алдида өз тәхтлиридә олтарған жигирмә төрт ақсақал йәргә жиқилип баш қоюп, Худаға сәҗдә қилип мундақ дейишти: —
17 «Шүкүрләр ейтимиз саңа,
И бар Болғучи вә бар болған Һәммигә Қадир Пәрвәрдигар Худа,
Чүнки улуқ қудритиңни қолуңға елип,
Һөкүмүңни жүргүзүшкә башлидиң.
18 Әлләр ғәзәпләнгән еди,
Әнди Сениң ғәзивиң йетип кәлди!
Өлгәнләрни сорақ қилиш,
Қул-хизмәткарлириң болған пәйғәмбәрләрни,
Муқәддәс бәндиләрни,
Төвән яки катта болсун намиңдин қорққанларни инъамиға егә қилиш,
Йәр йүзини һалак қилғанларни һалак қилиш вақти кәлди».
 
19 Андин Худаниң әрштики ибадәтханиси ечилди вә униң әһдә сандуғи ибадәтханида көрүнди; чақмақлар, түрлүк авазлар, гүлдүрмамилар , йәр тәврәш вә дәһшәтлик мөлдүр болди.
 
 
11:1 «Барғин, Худаниң ибадәтханиси, қурбангаһи вә у йәрдә ибадәт қиливатқанларни өлчигин» — қизиқ йери шуки, Юһанна муқәддәс ибадәтханини вә униңда ибадәт қилғучиларни өлчигин дәп буйрулғини билән у бизгә буларниң өлчәмлирини ейтмайду. Бу ишниң әһмийити тоғрилиқ «қошумчә сөз»имиздә азрақ тохтилимиз. «мунасивәтлик айәтләр» — «Әз.» 40:3 қатарлиқлар, «Зәк.» 2:1-4. 11:1 Әз. 40:3-49; Əz. 41; Əz. 42; Əz. 43. 11:2 Вәһ. 13:5. 11:3 «икки гувачим... бөз кийим кийип...» — кона заманларда «бөз кийим кийиш» товва қилиш яки матәм тутушни билдүрәтти. Шүбһисизки, бу иш уларниң товва қилиш һәққидики хәвәрни тәкитләш үчүн болиду. 11:4 «мунасивәтлик айәтләр» — «Зәк.» 4:1-7. 11:4 Зәк. 4:3,14. 11:6 Мис. 7; 8; 9; 10; 12; 1Пад. 17:1. 11:7 «теги йоқ һаңдин чиқидиған дивә улар билән елишиду» — грек тилида «теги йоқ һаңдин чиқидиған дивә улар билән урушиду». 11:7 Дан. 7:21; Вәһ. 13:7,11. 11:8 «роһий җәһәттин Содом вә Мисир дәп атилидиған шәһәр» — Содом еғир бузуқлуққа чөмгән еди, Мисир болса Худаниң бәндилиригә нисбәтән әслидә уларни әсир қиливалған «бу рәзил дуния»ниң символидур. Шәһәрниң «роһий җәһәттин» шу намларда болуши «Рим» яки «Бабил (Бабилон)»ни көрситиши мүмкин; шәһәр һәрһалда ахирқи заманда бу рәзил дунияниң күч-қудритигә әң чоң намайәндә болуши керәк.Бәзи алимлар шәһәрни Йерусалим дәп қарайду. 11:8 Вәһ. 7:2, 5; 18:10. 11:11 «Худадин кәлгән һаятлиқ нәпәси иккиләнгә кирди...» — грек тилида «нәпәс» вә «роһ» бирла сөз билән ипадилиниду. 11:11 Әз. 37:5,10 11:12 «улар иккәйләнгә әрштин кәлгән: — «Бу яққа чиқ!» дегән жуқури бир авазни аңлиди» — бәзи қедимки көчүрмиләрдә: «Мән улар иккилиси өзлиригә әрштин кәлгән: — «Бу яққа чиқ!» дегән жуқури бир авазни аңлидим» дейилиду. 11:13 «йәттә миң киши һалак болди» — грек тилида «йәттә миң нам һалак болди». 11:14 Вәһ. 8:13; 9:12; 15:1. 11:17 Вәһ. 1:4, 8; 4:18; 16:5. 11:19 Вәһ. 15:5.