54
54-күй •••• Сатқунлуққа учриғанниң дәрд-әләмлирини төкүш дуаси
1-2 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар билән оқулсун дәп, Давут язған «Масқил»: —
И Худа, дуайимни аңлиғайсән;
Тилигимдин өзүңни қачурмиғайсән,
3 Маңа қулақ селип, җавап бәргәйсән;
Мән дад-пәряд ичидә кезип,
Аһ-зар чекип жүримән;
4 Сәвәви дүшмәнниң тәһдитлири, рәзилләрниң зулумлири;
Улар бешимға аваричиликләрни төкиду;
Улар ғәзәплинип маңа адавәт сақлайду.
5 Ичимдә жүригим толғинип кәтти;
Өлүм вәһшәтлири вуҗудумни қаплиди.
6 Қорқунуч вә титрәк бешимға чүшти,
Дәһшәт мени чөмкүвалди.
7 Мән: — «Кәптәрдәк қанитим болсичу кашки,
Учуп берип арамгаһ тапар едим» — дедим.
8 — «Жирақ җайларға қечип,
Чөл-баяванларда маканлишар едим;
Селаһ.
9 Боран-чапқунлардин,
Қара қуюндин қечип, панаһгаһға алдирар едим!».
10 Уларни жутувәткәйсән, и Рәб;
Тиллирини бөлүвәткәйсән;
Чүнки шәһәр ичидә зораванлиқ һәм җедәлхорлуқни көрдүм.
11 Улар кечә-күндүз сепилләр үстидә ғадийип жүрмәктә;
Шәһәр ичини қабаһәт вә шумлуқ қаплиди.
12 Һарам арзу-һәвәсләр униң ичидә туриду,
Сахтилиқ вә һейлә-микирлик, кочилардин кәтмәйду.
13 Әгәр дүшмән мени мәсқирә қилған болса, униңға сәвир қилаттим;
Бирақ мени кәмситип, өзини махтиған адәм маңа өчмәнләрдин әмәс еди;
Әгәр шундақ болған болса, униңдин өзүмни қачураттим;
14 Лекин буни қилған сән екәнлигиңни — Мениң бурадирим, сирдишим, әзиз достум болуп чиқишиңни ойлимаптимән!
15 Халайиққа қетилип, Худаниң өйигә иккимиз биллә маңған едуқ,
Өз ара шерин параңларда болған едуқ;
16 Мошундақ сатқунларни өлүм туюқсиз чөчитивәтсун!
Улар тәһтисараға тирик чүшкәй!
Чүнки уларниң маканлирида, уларниң арисида рәзиллик турмақта.
17 Лекин мән болсам, Худаға нида қилимән;
Пәрвәрдигар мени қутқузиду.
18 Әтигини, ахшими вә чүштә,
Дәрдимни төкүп пәряд көтиримән;
У җәзмән садайимға қулақ салиду.
19 У маңа қарши қилинған җәңдин мени аман қилиду;
Гәрчә көп адәмләр мени қоршавға алған болсиму.
20 Тәңри — әзәлдин тәхттә олтирип кәлгүчи!
У наләмни аңлап уларни бир тәрәп қилиду;
(Селаһ)
Чүнки уларда һеч өзгиришләр болмиди;
Улар Худадин һеч қорқмайду.
21 Һелиқи бурадирим өзи билән дост болғанларға мушт көтәрди;
Өз әһдисини бузуп ташлиди.
22 Ағзи сериқ майдинму юмшақ,
Бирақ көңли җәңдур униң;
Униң сөзлири яғдинму силиқ,
Әмәлийәттә суғуруп алған қиличлардур.
23 Жүкүңни Пәрвәрдигарға ташлап қой,
У сени йөләйду;
У һәққанийларни һәргиз тәврәтмәйду.
24 Бирақ, сән Худа әшу рәзилләрни һалакәт һаңиға чүшүрисән;
Қанхорлар вә һейлигәрләр өмриниң йериминиму көрмәйду;
Бирақ мән болсам, саңа тайинимән.