52
52-күй •••• Қараңғу дуния
1-2 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Махалат аһаңида Давут язған «Масқил»:
 
Ахмақ киши көңлидә: «Һеч бир Худа йоқ» — дәйду.
Улар чириклишип,
Нәпрәтлик қәбиһ ишларни қилишти;
Уларниң ичидә меһриванлиқ қилғучи йоқтур.  
Худа әрштә туруп, инсан балилирини күзитип:
«Бу инсанларниң арисида, инсапни чүшинидиған бирәрси бармиду?
Худани издәйдиғанлар бармиду?
Һәммә адәм йолдин чиқти,
Һәммә адәм чириклишип кәтти,
Меһриванлиқ қилғучи йоқтур, һәтта бириму.
Нанни йегәндәк Мениң хәлқимни жутувалған,
Қәбиһлик қилғучиларниң билими йоқмиду?» — дәйду.
Улар Пәрвәрдигарға һеч бир илтиҗа қилмайду.
Қорққидәк һеч иш болмисиму,
Мана уларни ғайәт зор қорқунуч басти;
Чүнки Худа сени қоршавға алғанларниң устиханлирини парчилап чечивәтти;
Сән уларни хиҗиллиққа қойдуң;
Чүнки Худа уларни нәзиридин сақит қилди.
Аһ, Исраилниң ниҗатлиғи Зиондин чиқип кәлгән болса еди!
Худа Өз хәлқини асаритидин чиқирип, азатлиққа ериштүргән чағда,
Яқуп шатлиниду,
Исраил хошал болиду!
 
 
52:1-2 «Махалат аһаңида Давут язған «Масқил»» — «махалат»ниң мәнаси бизгә намәлум. 52:1-2 Зәб. 9:25; 13:1; Рим. 3:12 52:3 Рим. 3:11