5
5-күй •••• Сәһәрдики үмүт
1-2 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, нәйләр билән оқулсун дәп, Давут язған күй: —
Мениң сөзлиримгә қулақ салғайсән, и Пәрвәрдигар,
Мениң аһлиримға көңүл бөлгәйсән.
3 Көтәргән пәрядлиримни аңла, мениң Падишасим, мениң Худайим,
Чүнки саңила дуа қилимән.
4 И Пәрвәрдигар, сәһәрдә Сән авазимни аңлайсән;
Мән сәһәрдә өзүмни Саңа қаритимән,
Жуқириға көз тикимән.
5 Чүнки Сән рәзилликтин һозур алғучи илаһ әмәсдурсән;
Яманлиқ һәргиз Сән билән биллә турмайду.
6 Почи-тәкәббурлар көзүң алдида туралмайду;
Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси Саңа жиркиничликтур.
7 Ялған сөзлигүчиләрниң һәммисини һалак қилисән;
Пәрвәрдигар қанхор, алдамчи кишиләргә нәпрәт қилур.
8 Бирақ мән болсам, меһри-шәпқитиңниң кәңричилигидин өйүңгә киримән;
Саңа болған әймиништин муқәддәс ибадәтханаңға қарап сәҗдә қилимән;
9 Мени өч көргәнләр түпәйлидин Өз һәққанийлиғиң билән мени йетәклигәйсән, и Пәрвәрдигар;
Йолуңни алдимда түз қилғин.
10 Чүнки уларниң ағзида һеч қандақ сәмимийлик йоқтур;
Уларниң ички дунияси болса пасиқлиқтур,
Уларниң галлири ечилған қәбирдәк сесиқтур,
Улар тили билән хушамәт қиливатиду.
11 Уларниң гунайини бекиткәйсән, и Худа;
Улар өз планлири билән өзлири моллақ атсун;
Уларни өзлириниң нурғунлиған итаәтсизликлири билән һайдап чиқарғайсән;
Чүнки улар Саңа асийлиқ қилди.
12 Шундақ қилғанда Саңа таянғанларниң һәммиси шатлиниду;
Улар мәңгү шатлиқ билән тәнтәнә қилиду;
Сән уларни қоғдайсән;
Сениң намиңни сөйгәнләр сениңдин яйрайду.
13 Чүнки Сән, и Пәрвәрдигар, һәққаний адәмгә бәхит ата қилисән;
Уни шапаитиң билән қалқан кәби орайсән.