41
Иккинчи Бөлүм •••• 41-күй •••• Худаға тәшна болған мусапирниң дуаси
1-2 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Кораһниң оғуллири үчүн йезилған «Масқил»: —
Кейик ериқлардики суға тәшна болғандәк,
Җеним саңа тәшнадур, и Худа.
3 Мениң җеним Худаға, һаят Тәңригә интизардур;
Аһ, мән қачанму Худаниң һозурида көрүнүшкә мүйәссәр болимән?
4 Мениң кечә-күндүз йегиним көз яшлирим болуп кәлгән;
Хәқләр күн бойи мәндин: «Худайиң қәйәрдә?» дәп сорайду.
5 Өткән күнләрни әсләп,
Җенимниң дәрдлирини төкүватимән
(Мән көпчилик билән кетиветип,
Худаниң өйигә тәнтәнә қилип меңип,
Хошаллиқта Һәмдусана оқуп, нахша ейтип,
Һейтни тәбриклигән топ-топ қошундәк, җамаәт билән биллә бараттим!).
6 — И җеним, Сән тенимдә немишкә бундақ қайғурисән?
Немишкә ичимдә бундақ мәйүслинип кәттиң?
Худаға үмүт бағла;
Чүнки Униң җамалидин чиққан ниҗатлиқтин,
Мән Уни йәнила улуқлаймән, — Мениң Худайимни!
7 Җеним ичимдә мәйүслинип кәтти;
Шуңа мән Сени сеғинимән;
Һәтта мусапирлиқта Иордан дәрияси бойидики вадиларда,
Һәрмон тағлирида, Мизар теғидиму Сени сеғинимән.
8 Сениң шарқиратмилириңниң авазлириға,
Чоңқур һаң билән чоңқур һаң маслишип һөкиримәктә.
Сениң һәммә долқунлириң һәм қайнам-ташқинлириң мени ғәриқ қилди.
9 Күндүзи Пәрвәрдигар өзгәрмәс муһәббитини маңа буйруйду,
Кечилири Униң нахшиси,
Вә һәм һаятим болған Тәңригә қилған дуа маңа һәмраһ болиду.
10 Мән Қорам Тешим болған Худаға: —
«Мени немишкә унтуп қалдиң?
Мән немишкә дүшмәнниң зулумиға учрап,
Һемишә азап чекип жүрүватимән?» — дәймән.
11 Сүйәклиримни әзгәндәк рәқиплирим мени мәсқирә қилип әйипләйду;
Улар күн бойи мәндин: «Худайиң қәйәрдә?» — дәп соримақта.
12 И җеним, тенимдә немишкә бундақ қайғурисән?
Немишкә ичимдә бундақ мәйүслинип кәттиң?
Худаға үмүт бағла;
Чүнки мән Уни йәнила мәдһийиләймән,
Йәни чирайимға саламәтлик, ниҗатлиқ ата қилғучи Худайимни мәдһийиләймән!
У мениң Худайимдур!