35
35-күй •••• Гунакар инсан вә Худаниң меһриванлиғи
1-2 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Пәрвәрдигарниң қули Давут язған күй: —
Рәзил адәмниң асийлиғи мениң қәлбимдә бир бешарәтни пәйда қилиду: —
«Униң нәзиридә Худадин қорқидиған иш йоқтур!».
3 Чүнки у өз-өзини махтайдуки,
У өз-өзигә: — «Мәндә гуна тепилмас, қилғиним жиркиничлик иш әмәстур!» — дәйду.
4 Ағзидики сөзләр қәбиһлик вә һейлигәрликтур;
Пәзиләтлик иш қилиш параситидин у аллибурун мәһрумдур.
5 У орнида ятқандиму гунани көзләйду;
У дурус болмиған йолға меңишни ирадә қилиду;
Яманлиқтин һеч нәпрәтләнмәйду.
6 И Пәрвәрдигар, өзгәрмәс муһәббитиң әршләргә тақишиду;
Һәқиқәт-садиқлиғиң булутларға йетиду!
7 Һәққанийлиғиң бүйүк тағлардәк,
Һөкүмлириң тилсиматлиқ чоңқур деңизлардәктур.
И Пәрвәрдигар, Сән адәмләр вә һайванларни сақлиғучидурсән;
8 Сениң өзгәрмәс муһәббитиң нәқәдәр қиммәтликтур, и Худа!
Шуңа инсан балилири қанатлириң сайисидә панаһлиниду.
9 Улар өйүңдики мол дәстихандин тойғичә бәһримән болиду;
Сән уларға һозур-һалавәтлириңниң дәриясидин ичкүзисән.
10 Чүнки Сәндила бардур һаятлиқ булиқи;
Нуруңда болуп нурни көримиз.
11 Аһ, Өзүңни тонуп, билгәнләргә муһәббитиңни,
Көңли дурусларғиму һәққанийлиғиңни көрситишни давамлаштурғайсән.
12 Тәкәббурларниң путиниң маңа һуҗум қилишиға йол қоймиғайсән;
Рәзилләрниң қоли мени орнумдин қоғливәтмисун;
13 Мана, яманлиқ қилғучилар жиқилди!
Ғулитиветилди, орнидин қайта туралмайду!