100
100-күй •••• Адил падиша болушқа бәл бағлаш
1 Давут язған күй: —
Мән өзгәрмәс муһәббәт һәм адаләт тоғрилиқ нахша ейтимән,
Сени, и Пәрвәрдигар, нахшилар билән күйләймән.
2 Мән мукәммәл йолда еһтият билән иш көримән;
Сән қачанму йенимға келисән!?
Өз өй-ордамда сап көңүл билән жүримән.
3 Һеч пасиқ нәрсини көз алдимға кәлтүрмәймән,
Йолдин чәтнигәнләрниң қилмишлириға нәпрәтлинимән;
Бундақлар маңа һеч йепишмас әсла.
4 Әгир көңүл мениңдин жирақ кетиду,
Һеч рәзилликни тонуғум йоқтур.
5 Кимки өз йеқининиң кәйнидин төһмәт қилған болса,
Мән уни йоқитимән;
Нәзири үстүн, дили тәкәббур адәмни мән сиғдурмаймән;
6 Көзлирим зиминдики мөминләрдидур,
Улар ордамда мән билән биллә турсун!
Ким мукәммәл йолда маңса, у мениң хизмитимдә болиду.
7 Алдамчилиқ жүргүзгәнләрниң өй-ордамда орни болмайду,
Ялған сөзлигәнләр көз алдимда турмайду.
8 Пәрвәрдигарниң шәһиридин яманлиқ қилғучиларни үзүп ташлаш үчүн,
Һәр сәһәрдә зиминдики барлиқ рәзил адәмләрни йоқитимән.