3
1 Öyleyse Yahudi’nin ne üstünlüğü var? Ya da sünnetin yararı nedir?
2 Her bakımdan çoktur! Çünkü her şeyden önce Tanrı’nın sözleri onlara emanet edilmiştir.
3 Onlardan bazıları iman etmemişse ne olmuş? Onların imansızlıkları Tanrı’nın sadakatini geçersiz kılar mı?
4 Kesinlikle hayır! Herkes yalancı olsa bile, Tanrı’nın doğru olduğu bilinmelidir. Yazılmış olduğu gibi:
“Öyle ki sözlerinde haklı çıkasın,
Ve yargıladığında galip gelesin.”
5 Ama bizim haksızlığımız Tanrı’nın adaletini gösteriyorsa, ne diyelim? Gazapla cezalandıran Tanrı haksız mı? İnsan gibi söylüyorum.
6 Kesinlikle hayır! Böyle olsaydı, Tanrı dünyayı nasıl yargılayacaktır?
7 Tanrı’nın doğruluğu, benim yalanımla O’nun yüceliği için çoğaldıysa, ben neden hâlâ bir günahkâr olarak yargılanıyorum?
8 Bazılarının bizi karalayarak, söylediğimizi iddia ettiği gibi niçin, “Kötülük yapalım da bundan iyilik çıksın” demeyelim? Bunu söyleyenler haklı olarak yargılanacaklar.
9 Öyleyse, biz onlardan daha mı üstünüz? Kesinlikle hayır! Daha önce hem Yahudiler’i hem de Grekler’in hepsinin günah altında oldukları konusunda uyarmıştık.
10 Yazılmış olduğu gibi:
“Doğru olan yok, tek kişi bile.
11 Anlayan yok.
Tanrı’yı arayan kimse yok.
12 Hepsi saptı.
Birlikte yararsız oldular.
İyilik eden yok,
Bir kişi bile yok.”
13 “Ağızları açık bir mezardır.
Dilleriyle kandırırlar.”
“Engerek zehiri var dudaklarının altında.”
14 “Ağızları lanet ve acı sözle dolu.”
15 “Ayakları kan dökmeye koşar.
16 Yollarında yıkım ve sefalet var.
17 Esenlik yolunu bilmezler.”
18 “Gözlerinin önünde Tanrı korkusu yoktur.”
19 Şimdi biliyoruz ki, Kutsal Yasa’da söylenen her şey Yasa altında bulunan kişilere söylenmiştir; her ağız kapansın, bütün dünya Tanrı’nın yargısı altına getirilsin.
20 Çünkü hiç kimse Yasa’nın işleriyle Tanrı önünde aklanmaz. Çünkü Yasa aracılığıyla günah bilgisi gelir.
21 Ama şimdi, Yasa’dan ayrı olarak, Tanrı’nın doğruluğu açıklandı. Yasa ve peygamberler buna tanıklık etmektedir.
22 Tanrı’nın doğruluğuna Yeşua Mesih’e iman etmekle kavuşulur. Buna iman eden herkes kavuşur. Hiç ayrım yoktur.
23 Çünkü herkes günah işledi ve Tanrı’nın yüceliğinden yoksun kaldı.
24 Mesih Yeşua’da olan kefaret aracılığıyla, O’nun lütfuyla, karşılıksız olarak aklanılır.
25 Tanrı Mesih’i, kanıyla günahları bağışlatan ve iman yoluyla benimsenen kurban olarak gönderdi. Böylece adaletini gösterdi. Çünkü sabredip önceden işlenmiş günahları cezasız bıraktı.
26 Bunu, adaletini bu zamanda gözler önüne sermek, adil olduğunu ve Yeşua Mesih’e iman edenleri akladığını göstermek amacıyla yaptı.
27 O halde övünme nerededir? O hariç tutulmuştur. Ne tür yasayla? İşlerinkiyle mi? Hayır, ancak iman yasasıyla.
28 Çünkü insanın Yasa’nın işlerinden ayrı olarak imanla aklandığı kanısındayız.
29 Yoksa Tanrı yalnızca Yahudiler’in Tanrısı mı? O, öteki ulusların da Tanrısı değil mi? Evet öteki ulusların da,
30 Çünkü sünnetlileri imanla, sünnetsizleri de imanla aklayacak olan Tanrı birdir.
31 Öyleyse imanla Yasa’yı geçersiz mi kılıyoruz? Kesinlikle hayır, Yasa’yı sabit kılıyoruz.