94
1 Ey Yahve, sen öcün sahibi olan Tanrı’sın,
Ey öcün sahibi olan Tanrı, parla.
2 Kalk, ey yeryüzünün yargıcı.
Küstahlara hak ettikleri karşılığı ver.
3 Ey Yahve, kötüler ne zamana dek,
Ne zamana dek zafer kazanacaklar?
4 Küstahça sözler saçıyorlar.
Kötülük edenlerin hepsi övünüyorlar.
5 Ey Yahve, halkını parçalıyorlar,
Mirasına eziyet ediyorlar.
6 Dul kadını ve garibi katlediyorlar,
Babasızları öldürüyorlar.
7 “Yah görmez” diyorlar,
“Yakov'un Tanrısı dikkate almaz.”
8 Ey sizler, halk arasındaki akılsızlar, dikkat edin,
Siz ey ahmaklar, ne zaman akıllanacaksınız?
9 Kulağı yerleştiren duymaz mı?
Göze biçim veren görmez mi?
10 Ulusları terbiye eden, cezalandırmaz mı?
İnsana öğreten bilir.
11 Yahve insanın düşüncelerinin,
Boş olduğunu bilir.
12 Ey Yah, ne mutlu terbiye ettiğin,
Yasanı öğrettiğin kişiye.
13 Kötüler için çukur kazılıncaya dek,
Sıkıntılı günlerde ona rahat verirsin.
14 Çünkü Yahve halkını geri çevirmez,
Mirasını da bırakmaz.
15 Çünkü yargı adalete dönecektir.
Dürüst yüreklilerin hepsi onu izleyecektir.
16 Kötülere karşı benim için kim kalkacak?
Kötülük edenlere karşı kim beni savunacak?
17 Yahve yardımcım olmasaydı,
Canım hemen sessizlik içinde çökerdi.
18 “Ayağım kayıyor!” dediğimde,
Sevgi dolu iyiliğin beni ayakta tuttu, ey Yahve.
19 İçimdeki düşüncelerin çokluğunda,
Senin avutmaların canımı sevindiriyor.
20 Yasayla kötülük eden şer tahtı,
Seninle paydaşlık içinde olur mu?
21 Doğru kişinin canına karşı toplanıyorlar,
Masum kanı mahkûm ediyorlar.
22 Ama Yahve benim yüksek kulem oldu,
Tanrım sığındığım kaya oldu.
23 Kötülüklerini başlarına döndürdü,
Kendi kötülükleriyle onları kesip atacaktır.
Tanrımız Yahve onları kesip atacaktır.