27
David’in mezmuru
1 Yahve benim ışığım ve kurtuluşumdur.
Kimden çekineyim?
Yahve yaşamımın gücüdür.
Kimden korkayım?
2 Kötüler etimi yemek için üzerime geldiklerinde,
Hasımlarım ve düşmanlarım bile tökezlediler ve düştüler.
3 Bana karşı bir ordu kamp kursa bile,
Yüreğim korkmaz.
Bana karşı savaş açılsa da,
Yine de güvenimi korurum.
4 Yahve'den tek bir şey diledim ve onun peşindeyim:
Yahve’nin güzelliğini görüp,
O’nun tapınağında hayran olmak için,
Ömrümün bütün günlerinde Yahve’nin evinde bulunayım.
5 Çünkü sıkıntı gününde beni gizlice çardağında tutacak.
Beni çadırının gizli yerinde saklayacak.
Kaya üzerinde beni yükseltecek.
6 Artık başım çevremdeki düşmanlarımın üzerinde yükselecek.
O’nun çadırında sevinç kurbanları sunacağım.
Ezgilerle, ilahilerle Yahve’yi öveceğim.
7 Sesimle çağırdığımda duy, ey Yahve.
Bana merhamet et, yanıtla beni.
8 “Yüzümü ara” dediğin zaman,
Yüreğim sana, “Yüzünü arıyorum, ey Yahve” dedi.
9 Yüzünü benden gizleme.
Hizmetkârını öfkeyle uzaklaştırma.
Yardımcım sen oldun.
Bırakma, terk etme beni,
Ey kurtuluşumun Tanrısı.
10 Babamla annem beni terk ettiğinde,
Yahve beni yukarı kaldırır.
11 Bana kendi yolunu öğret, ey Yahve.
Düşmanlarımdan ötürü bana doğru yolda rehber ol.
12 Beni hasımlarımın keyfine bırakma,
Çünkü yalancı tanıklar karşıma dikildi,
Şiddet soluyorlar.
13 Yaşayanlar diyarında Yahve’nin iyiliğini göreceğimden ben hâlâ eminim.
14 Yahve’yi bekle.
Güçlü ol ve yüreğin cesaretli olsun.
Evet, Yahve'yi bekle.