141
David’in mezmuru
1 Ey Yahve, seni çağırdım.
Bana tez gel!
Seni çağırdığımda sesimi dinle.
2 Duam buhur gibi,
El kaldırışım akşam kurbanı gibi
Senin önünde dursun.
3 Ey Yahve, ağzıma bekçi koy.
Dudaklarımın kapısını koru.
4 Yüreğimi kötülüğe meyletme,
Kötülük yapan adamlarla fesat işlemeyeyim.
Onların lezzetlerinden yemeyeyim.
5 Doğru bana vursun, iyiliktir bu,
Azarlasın beni, başa sürülen yağ gibidir,
Başım onu reddetmesin,
Ama benim duam hep kötü işlere karşıdır.
6 Onların yargıçları kayanın yanına atıldı.
Sözlerimi duyacaklar,
Çünkü yerinde söylenmiştir.
7 “Nasıl biri toprağı sürüp yararsa,
Kemiklerimiz de ölüler diyarının ağzında
Öyle dağılmış durumda.”
8 Çünkü gözlerim senin üzerinde,
Ey Efendimiz Yahve.
Sana sığınıyorum.
Canımı yoksul bırakma.
9 Bana kurdukları tuzaktan,
Kötülük işçilerinin kapanlarından koru beni.
10 Ben geçip giderken,
Kötüler hep birlikte kendi ağlarına düşsünler.