29
1 Çok kez azarlanan ve ensesini sertleştiren kişi,
Ansızın mahvolacak, çare yok.
2 Doğrular dallanıp budaklanınca halk sevinir,
Ama kötüler hükmedince halk inler.
3 Bilgeliği seven babasına sevinç getirir,
Fahişelerle dostluk eden servetini çarçur eder.
4 Kral adaletle ülkeyi sağlamlaştırır,
Ama rüşvet alan onu yerle bir eder.
5 Komşusunu pohpohlayan kişi,
Onun ayakları için ağ serer.
6 Kötü kişi kendi günahı tarafından tuzağa düşürülür,
Ama doğru kişi şarkı söyleyip sevinebilir.
7 Doğru kişi yoksullar için adalete önem verir.
Ama kötüler bilgiyle ilgilenmezler.
8 Alaycılar kenti karıştırır,
Ama bilgeler öfkeyi yatıştırır.
9 Eğer akıllı biri bir akılsızla mahkemeye giderse,
Akılsız hiddetlenir ya da alay eder ve barış olmaz.
10 Kana susamışlar, dürüst kişiden nefret ederler,
Ve onlar doğrunun hayatının peşindediler.
11 Akılsız bütün öfkesini açığa vurur,
Ama bilge kişi kendini denetler.
12 Eğer bir hükümdar yalanları dinlerse,
Onun tüm görevlileri kötüdür.
13 Yoksulla zalimin ortak yanı şudur:
İkisinin de gözünü açan Yahve'dir.
14 Yoksulları adaletle yargılayan kralın tahtı
Sonsuza dek pekişir.
15 Terbiye değneği bilgelik verir,
Ama kendi başına bırakılan çocuk annesini utandırır.
16 Kötüler çoğalınca günah çoğalır,
Ama doğrular onların düşüşünü görecektir.
17 Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecektir,
Evet, canına sevinç getirecektir.
18 Esin olmadığında halk dizginleri çıkarıp atar,
Ama yasayı tutan kutsanır.
19 Hizmetçi sözlerle terbiye edilmez,
Anlasa da yanıt vermez.
20 Sözlerinde aceleci birini görüyor musun?
Akılsız biri için ondan daha çok umut vardır.
21 Hizmetçisini çocukluğundan beri şımartan,
Sonunda o kendisine bir oğul olur.
22 Öfkeli kişi çekişmeyi kışkırtır.
Hiddetli kişinin de günahı bol olur.
23 İnsanın gururu onu alçaltır,
Ama alçalmış ruh onur kazanır.
24 Hırsızla ortak olan kendi canına düşmandır.
Ant içer ama tanıklık etmeye cesaret etmez.
25 İnsan korkusu tuzaktır,
Ama güvenini Yahve'ye bağlayan emniyette olur.
26 Birçokları hükümdarın lütfunu arar,
Ama insanın adaleti Yahve'den gelir.
27 Dürüst olmayan kişi doğru kişiden nefret eder,
Kendi yollarında doğru olanlar kötülerden nefret eder.