9
1 Yerubbaal oğlu Avimelek, Şekem'e annesinin kardeşlerinin yanına gitti ve onlarla ve annesinin babasının evindeki bütün aile üyeleriyle konuştu ve şöyle dedi:
2 “Lütfen bütün Şekem halkının kulağına konuşun, 'Sizin için hangisi daha iyi, Yerubbaal'ın yetmiş kişilik bütün oğullarının size hükmemesi mi, yoksa bir kişinin mi size hükmetmesi?' Benim sizin kemiğiniz ve etiniz olduğumu da hatırlayın.”
3 Annesinin kardeşleri onun hakkında bütün bu sözleri Şekem halkının kulağına söylediler. Onların yürekleri Avimelek'in ardınca gitme eğilimindeydi; çünkü “O bizim kardeşimizdir” dediler.
4 Baal Berit'in evinden ona yetmiş gümüş verdiler; Avimelek bu parayla kendisini izleyen faydasız ve pervasız adamları tuttu.
5 Ofra'da babasının evine gitti ve kardeşlerini, Yerubbaal'ın yetmiş oğlunu, bir taş üzerinde öldürdü; ancak Yerubbaal'ın en küçük oğlu Yotam saklandığı için sağ kaldı.
6 Bütün Şekemliler, Millo'nun evinin tümüyle birlikte toplandılar ve gidip Şekem'deki dikili taş meşesinin yanında Avimelek'i kral yaptılar.
7 Bunu Yotam'a söylediklerinde o gidip Gerizim Dağı'nın tepesinde durdu, sesini yükseltip bağırdı ve onlara şöyle dedi: “Ey Şekemliler, beni dinleyin de, Tanrı sizi duysun.
8 Ağaçlar kendilerine bir kral atamak için yola çıktılar. Zeytin ağacına, 'Bize hükümdarlık yap' dediler.”
9 “Ama zeytin ağacı onlara şöyle dedi: 'Benim aracılığımla Tanrı'yı ve insanı onurlandırdıkları yağımı üretmeyi bırakıp, ağaçların üzerinde ileri geri sallanmaya mı gideyim?'”
10 “Ağaçlar incir ağacına, 'Gel ve üzerimize hükümdar ol' dedi.”
11 “Ama incir ağacı onlara şöyle dedi: 'Tatlılığımı ve güzel meyvemi bırakıp da ağaçların üzerinde ileri geri sallanmaya mı gideyim?'”
12 “Ağaçlar asmaya, 'Gel de üzerimize hükümdar ol' dedi.”
13 “Asma onlara şöyle dedi: 'Tanrı'yı ve insanları neşelendiren yeni şarabımı bırakıp da ağaçların üzerinde ileri geri sallanmaya mı gideyim?'”
14 “Sonra bütün ağaçlar kara çalıya, 'Gel de üzerimize hükümdar ol' dediler.”
15 “Kara çalı ağaçlara şöyle dedi: 'Eğer gerçekten beni üzerinize kral olarak meshederseniz, o zaman gelin gölgeme sığının; yoksa kara çalıdan ateş çıksın ve Lübnan'ın sedir ağaçlarını yiyip bitirsin.'”
16 “Şimdi, eğer Avimelek'i kral yaparak doğru ve haklı olarak davrandıysanız ve Yerubbaal'a ve onun evine karşı iyilikle davrandıysanız, onun ellerinin hak ettiğine göre karşılık verdiyseniz
17 (çünkü babam sizin için savaştı, canını tehlikeye attı ve sizi Midyan'ın elinden kurtardı;
18 siz de bugün babamın evine karşı ayaklandınız ve onun oğullarını, yetmiş kişiyi bir taş üzerinde öldürdünüz ve cariyesinin oğlu Avimelek'i Şekemliler üzerine kral yaptınız; çünkü o sizin kardeşinizdir);
19 eğer bugün Yerubbaal'a ve onun evine doğru ve haklı olarak davrandıysanız, Avimelek'le sevinin, o da sizinle sevinsin;
20 ama öyle değilse, Avimelek'ten ateş çıksın ve Şekemliler'i ve Millo evini yiyip bitirsin; Şekemliler'den ve Millo evinden de ateş çıksın ve Avimelek'i yiyip bitirsin.”
21 Yotam kardeşi Avimelek'ten korktuğu için kaçıp Beer'e gitti ve orada yaşadı.
22 Avimelek üç yıl İsrael'e beylik yaptı.
23 Bunun üzerine Tanrı, Avimelek'le Şekemliler'in arasına kötü bir ruh gönderdi,
24 Yerubbaal'ın yetmiş oğluna yapılan zorbalık onun üzerine gelsin ve onların kanı, onları öldüren kardeşleri Avimelek'in üzerine ve kardeşlerini öldürmek için onun ellerini güçlendiren Şekemliler'in üzerine dökülsün diye, Şekemliler Avimelek'e hainlik ettiler.
25 Şekemliler ona karşı dağların başlarında pusu kurdular ve o yoldan yanlarından geçenlerin hepsini soydular; Avimelek'e de bundan söz edildi.
26 Ebed oğlu Gaal kardeşleriyle birlikte gelip Şekem'e gitti; ve Şekemliler ona güvendiler.
27 Kıra çıktılar, bağlarını topladılar, üzümleri çiğnediler, kutlama yaptılar, ilâhlarının evine girdiler, yiyip içtiler ve Avimelek'e lanet ettiler.
28 Ebed oğlu Gaal, “Avimelek ve Şekem kimdir ki, ona hizmet edelim?” dedi. “Yerubbaal'ın oğlu değil mi o? Zevul onun görevlisi değil mi? Şekem'in babası Hamor'un adamlarına hizmet edin, ama biz neden ona hizmet edelim?
29 Keşke bu halk benim elimin altında olsaydı! O zaman Avimelek'i ortadan kaldırırdım.” Avimelek'e, “Ordunu çoğalt da dışarı çık” dedi.
30 Kentin yöneticisi Zevul, Ebed oğlu Gaal'ın sözlerini duyunca öfkesi alevlendi.
31 Avimelek'e kurnazca ulaklar göndererek şöyle dedi: “İşte, Ebed oğlu Gaal ve kardeşleri Şekem'e geldiler; ve işte, kenti sana karşı kışkırtıyorlar.
32 Şimdi sen ve yanındaki halk geceleyin yola çıkın ve kırda pusuya yatın.
33 Sabah güneş doğar doğmaz erkenden kalkıp kente hücum edeceksiniz. İşte, o ve onunla birlikte olan halk size karşı çıktıklarında, onlara elinden geleni yaparsın.”
34 Avimelek ve yanındaki halk geceleyin kalktılar ve dört bölük halinde Şekem'e karşı pusuda yattılar.
35 Ebed oğlu Gaal dışarı çıkıp kentin kapısının girişinde durdu. Avimelek ve yanındaki halk pusudan kalktı.
36 Gaal halkı görünce Zevul'a, “İşte, insanlar dağların başlarından iniyor” dedi. Zevul ona, “Dağların gölgelerini sanki insanmış gibi görüyorsun” dedi.
37 Gaal tekrar konuştu ve şöyle dedi: “İşte, insanlar diyarın ortasından aşağıya iniyor ve bir bölük de Meonenim Meşesi yolundan geliyor.”
38 Bunun üzerine Zevul ona şöyle dedi: “'Avimelek kimdir ki, ona hizmet edelim' diyen ağzın şimdi nerede? Bu küçümsediğin halk değil mi? Lütfen şimdi çık da onlarla savaş.”
39 Gaal, Şekemliler'in önünden çıkıp Avimelek'le savaştı.
40 Avimelek onu kovaladı, o da onun önünden kaçtı; çok kişi kapının girişine kadar yaralı düştü.
41 Avimelek Arumah'ta yaşıyordu; ve Zevul, Şekem'de oturmasınlar diye Gaal'la kardeşlerini kovdu.
42 Ertesi gün halk kıra çıktı; Avimelek'e de söylediler.
43 Halkı alıp üç bölüğe ayırdı ve kırda pusuya yattı; ve baktı ve halkın kentten çıktığını gördü. Bunun üzerine onlara karşı kalkıp onları vurdu.
44 Avimelek ve beraberindekiler ileri hücum ettiler ve kent kapısının girişinde durdular; iki bölük de kırda olanların üzerine hücum edip onları vurdular.
45 Avimelek bütün gün kente karşı savaştı; ve kenti aldı ve içindeki insanları öldürdü. Kenti yerle bir etti ve üzerine tuz saçtı.
46 Şekem Kulesi'ndeki bütün insanlar bunu duyunca Elberit Evi'nin kalesine girdiler.
47 Avimelek'e Şekem Kulesi'ndeki bütün insanların toplandığı söylendi.
48 Avimelek ve yanındaki halkın tümü Salmon Dağı'na çıktı; ve Avimelek eline bir balta aldı, ve ağaçlardan bir dal kesti, ve onu kaldırıp omuzu üzerine koydu. Sonra yanında olan halka, “Benim ne yaptığımı gördünüz, acele edin, siz de benim gibi yapın!” dedi.
49 Bütün halk da aynı şekilde onun dalını kesti, Avimelek'in ardından gitti ve onları kalenin dibine koydu ve kaleyi üzerlerine ateşe verdi; böylece Şekem Kulesi'ndeki bütün halk, kadın ve erkek olmak üzere, bin kadar kişi öldü.
50 Bunun üzerine Avimelek Teves'e gitti, Teves'e karşı ordugâh kurdu ve kenti aldı.
51 Ama kentin içinde güçlü bir kule vardı; kentin bütün kadın ve erkekleri oraya kaçıp kendilerini içeri kapattılar ve kulenin damına çıktılar.
52 Avimelek kuleye gelip ona karşı savaştı ve onu ateşe vermek için kulenin kapısına yaklaştı.
53 Bir kadın Avimelek'in başına değirmenin üst taşını attı ve kafatasını kırdı.
54 Sonra aceleyle silah taşıyıcısı genç adamı çağırdı ve ona şöyle dedi: “Kılıcını çek ve beni öldür ki, insanlar benim için 'Onu bir kadın öldürdü' demesin. Genç adamı kılıcını sapladı ve öldü.”
55 İsraelliler Avimelek'in öldüğünü görünce hepsi kendi yerlerine gittiler.
56 Böylece Tanrı, Avimelek'in yetmiş kardeşini öldürerek babasına yaptığı kötülüğün karşılığını böyle ödedi;
57 ve Tanrı Şekemliler'in bütün kötülüklerinin karşılığını onların başlarına ödedi; Yerubbaal oğlu Yotam'ın da laneti üzerlerine geldi.