64
1 Ah, keşke gökleri yarıp insen de,
Dağlar senin huzurunda sarsılsalar;
2 ateşin çalıyı tutuşturduğu gibi,
Ateşin suyu kaynattığı gibi.
Adını düşmanlarına duyur ki,
Uluslar senin huzurunda titresinler!
3 Beklemediğimiz korkunç şeyler yaptığın zaman indin,
Dağlar da senin huzurunda sarsıldı.
4 Çünkü eskiden beri insanlar duymadı,
Kulak kavramadı,
Göz de senden başka bir Tanrı görmedi,
O Tanrı ki, kendisini bekleyen için işler.
5 Sevinen ve doğru şeyler yapan kişiyi,
Senin yollarında seni hatırlayanları karşılarsın.
İşte, öfkelendin, biz de günah işledik.
Uzun zamandır günah içindeyiz.
Kurtulacak mıyız biz?
6 Çünkü hepimiz kirli olana benzedik,
Bütün doğruluğumuz da kirli bir giysi gibidir.
Hepimiz yaprak gibi soluyoruz;
Suçlarımız da rüzgar gibi, bizi alıp götürüyor.
7 Adını çağıran,
Sana tutunmak için kendini teşvik eden yok;
Çünkü yüzünü bizden sakladın
Suçlarımızla da bizi tükettin.
8 Ama şimdi, ey Yahve, sen bizim Babamız'sın.
Biz balçığız, sen de çömlekçimizsin.
Biz hepimiz senin elinin işiyiz.
9 Öfkelenme, ey Yahve.
Kötülüğü sonsuza dek anma.
Bak ve gör, sana yalvarıyoruz,
Biz hepimiz senin halkınız.
10 Kutsal kentlerin çöl oldu.
Siyon çöl oldu,
Yeruşalem ıssız.
11 Atalarımızın seni övdüğü kutsal ve güzel evimiz
Ateşle yakıldı.
Bütün güzel yerlerimiz harap oldu.
12 Bunlar böyleyken kendini geri mi çekeceksin, ey Yahve?
Sessiz kalıp bizi ağır bir şekilde cezalandıracak mısın?