1 İlk antlaşmanın bile ilahi hizmet kuralları ve dünyasal bir tapınağı vardı. 2 Çünkü kurulmuş bir çadır vardı. Kutsal Yer denen birinci bölümde kandillik, masa ve adak ekmeği vardı. 3 İkinci perdeden sonra Kutsallar Kutsalı denen iç çadır vardı. 4 Altın bir buhur sunağı ve her yanı altınla kaplı Antlaşma Sandığı oradaydı. Sandığın içinde altından yapılmış bir man testisi, Aron’un tomurcuklanmış asası ve antlaşma levhaları vardı. 5 Sandığın üzerinde, şimdi ayrıntılarına giremeyeceğimiz, Merhamet Kapağı’nı gölgeleyen yüce Keruvlar bulunuyordu. 6 Her şey bu şekilde hazırlandıktan sonra kâhinler sürekli dış bölüme girip hizmetlerini yerine getirirler. 7 Ancak ikinci çadıra yılda bir kez yalnız başkâhin girebilir. O da, kendisi ve halkın işlediği suçları için sunduğu kan olmaksızın giremez. 8 Kutsal Ruh birinci çadır yerinde durdukça, Kutsal Yer’e giden yolun henüz görünmediğini belirtiyor. 9 Bu, şimdiki çağ için bir simgedir; sunulan kurbanlarla sunuların tapınan kişinin vicdanını yetkinleştiremediğini gösteriyor. 10 Bunlar yalnızca yiyecek, çeşitli yıkanmalar ve bedensel kurallardır; yeni düzen gelene kadar geçerlidir.

11 Ama Mesih, gelecek iyi şeylerin başkâhini olarak gelmiş, elle yapılmamış, yani bu yaratılıştan olmayan daha büyük ve daha yetkin çadırdan geçmiştir. 12 Tekelerle danaların kanıyla değil, kendi kanıyla, sonsuz kurtuluşu sağlayarak Kutsal Yer’e ilk ve son kez girdi. 13-14 Tekelerle boğaların kanı ve serpilen düve külü murdar olanları kutsal kılıyor, bedensel açıdan temizliyorsa, sonsuz Ruh aracılığıyla kendini eksiksiz olarak Tanrı’ya sunmuş olan Mesih’in kanının, diri Tanrı’ya hizmet edebilmek için vicdanınızı ölü işlerden arındıracağı çok daha kesin değil midir? 15 Bu nedenle, çağrılanların sonsuz miras vaadini alabilmeleri için Mesih yeni antlaşmanın aracısı oldu. İlk antlaşma altında işlenen suçlardan kurtarmak için bir ölüm meydana geldi.

16 Bir yerde vasiyetin uygulanabilmesi için vasiyet edenin ölmüş olması gerekir. 17 Çünkü vasiyet ancak ölümden sonra uygulanabilir. Çünkü vasiyet eden yaşadığı sürece, vasiyet yürürlükte değildir. 18 Bu nedenle, ilk antlaşma bile kan akıtılmadan yürürlüğe girmedi. 19 Moşe, Kutsal Yasa’ya göre bütün halka her buyruğunu söyledikten sonra su, al yapağı, mercanköşkotu ile danaların ve tekelerin kanını alıp hem kitabın hem de bütün halkın üzerine serpti. 20 “Tanrı’nın size buyurduğu antlaşmanın kanı budur” dedi.

21 Aynı şekilde çadırın ve tüm hizmet kaplarının üzerine kan serpti.

22 Yasa’ya göre hemen her şey kanla temiz kılınır ve kan dökülmeden bağışlama olmaz.

23 Bu nedenle, göklerdeki şeylerin örneklerinin bunlarla, göksel şeylerin kendilerinin ise bunlardan daha iyi kurbanlarla temiz kılınması gerekliydi. 24 Çünkü Mesih, aslının örneği olan elle yapılmış kutsal yere girmedi, ancak şimdi bizim için Tanrı’nın huzurunda görünmek üzere asıl göğe girdi. 25 Başkâhinin her yıl kendisine ait olmayan kanla kutsal yere girdiği gibi, Mesih’in kendisini tekrar tekrar kurban etmesi de söz konusu değildir. 26 Böyle olsaydı, dünyanın kuruluşundan beri Mesih’in tekrar tekrar acı çekmesi gerekirdi. Ama şimdi, çağların sonunda, bir kez kurban olarak günahı ortadan kaldırmak için ortaya çıkmıştır. 27 İnsanın bir kez ölmesi, sonra da yargılanması kaçınılmazdır. 28 Aynı şekilde, birçoklarının günahlarını taşımak için bir kez kurban olan Mesih de, ikinci kez, günahsız olarak, kurtuluş için kendisini gözleyenlere görünecektir.