12
1 Kötü günler gelmeden,
“Onlardan zevk almıyorum” diyeceğin yıllar yaklaşmadan,
2 Güneş, ışık, ay ve yıldızlar kararmadan
Ve yağmurdan sonra bulutlar geri dönmeden,
Gençliğinin günlerinde seni Yaratanı hatırla;
3 O gün evi bekleyenler titreyecek,
Güçlü adamlar eğilecek,
Öğütücüler az olduğu için duracak,
Pencerelerden bakanlar kararacak,
4 Değirmen sesi alçalınca,
Sokak kapıları kapanacak,
Biri kuş sesine kalkacak,
Bütün müzik kızlarının sesi kesilecek;
5 Evet, yükseklerden korkacaklar
Yolda dehşetler olacak;
Badem ağacı çiçek açacak,
Çekirge yük olacak,
Arzu zayıflayacak;
Çünkü insan kendi ebedî evine gidiyor,
Yas tutanlar da sokaklarda dolaşacak;
6 Gümüş kordon kopmadan,
Ya da altın tas kırılmadan,
Ya da testi pınarda parçalanmadan,
Ya da sarnıçta makara kırılmadan,
7 Toprak yere, eski haline dönmeden
Ve ruh onu veren Tanrı'ya dönmeden,
Seni Yaratanı hatırla.
8 “Boşların boşu. Her şey boş!” diyor Vaiz
9 Üstelik, Vaiz bilge olduğu için halka hâlâ bilgi öğretti. Evet, düşündü, araştırdı ve birçok özdeyişleri sıraya koydu.
10 Vaiz, uygun sözleri ve kusursuzca yazılmış olanı, gerçeğin sözlerini bulmaya çalıştı.
11 Bilgelerin sözleri üvendire gibidir; topluluk ustalarının sözleri iyi çakılmış çiviler gibidir, bir Çoban tarafından verilmişlerdir.
12 Üstelik, oğlum, sakın: Çok kitap yapmanın sonu yoktur; çok okuma beden yorgunluğudur.
13 İşte meselenin hepsi budur. Her şey duyuldu. Tanrı'dan kork ve buyruklarını tut; çünkü insanın bütün görevi budur.
14 Çünkü Tanrı her gizli şeyle birlikte her işi, ister iyi olsun, ister kötü olsun, yargıya getirecektir.