​ผู้หญิง​
๑ ฉันเป็นเพียงดอกไม้ดอกหนึ่งที่ชาโรน
เป็นเพียงดอกไม้ป่าในหุบเขา
​ผู้ชาย​
๒ เธอเป็นดั่งดอกไม้ป่าที่​อยู่​ในหมู่​ไม้​​หนาม​
​ที่​รักของฉันเป็นเช่นนั้นในหมู่​ผู้หญิง​
​ผู้หญิง​
๓ ต้นแอปเปิ้ลในหมู่​ต้นไม้​ในป่าเป็นเช่นไร
คนรักของฉั​นก​็เป็นเช่นนั้นในหมู่​ชายหนุ่ม​
ฉันนั่งอยู่​ใต้​ร่มเงาของเขาด้วยความยินดี
และได้ลิ้มรสความหวานจากผลของเขา
๔ เขาพาฉันไปยังเรือนเหล้าองุ่น
และให้ความรักของเขาห่มตัวฉันไว้
๕ เขาให้พละกำลังแก่ฉันด้วยผลองุ่นแห้ง
​ให้​ความชุ่มชื่นแก่ฉันด้วยลูกแอปเปิ้ล
ฉันปรารถนาจะได้ความรักมากยิ่งขึ้น
๖ แขนซ้ายของเขารองใต้ศีรษะของฉัน
และแขนขวาของเขาโอบกอดฉันไว้
๗ ​โอ​ บรรดาผู้หญิงของเยรูซาเล็ม ​ขอให้​พวกเธอสาบาน
ต่อละองละมั่งหรือกวางตัวเมียในทุ่งว่า
พวกเธอจะไม่รบกวนความรักของเรา
จนกว่าเราจะพอใจ
​เจ้​าสาวชื่นชมคนรัก
๘ เสียงของคนรักของฉัน
​ดู​​เถิด​ เขากำลังมา
กำลังกระโจนบนภูเขาลูกใหญ่
เขากระโดดบนเนินเขา
๙ คนรักของฉันเป็นดั่งละองละมั่งหรือกวางหนุ่ม
​ดู​​เถิด​ เขายืนอยู่​ที่​นอกกำแพงบ้าน
มองผ่านหน้าต่าง
และจ้องดูผ่านบานเกล็ด
๑๐ คนรักของฉันพู​ดก​ับฉั​นว​่า
“​ที่​รักของฉัน สาวงามของฉันลุกขึ้นเถิด
​มาก​ับฉันเถอะ
๑๑ ​ดู​​สิ​ ​ฤดู​หนาวผ่านพ้นไปแล้ว
ฝนก็​ไม่​ตกอีกแล้ว
๑๒ ​ดอกไม้​​ก็​​ผุ​ดขึ้นจากพื้นดิน
ถึงเวลาได้ยินเสียงเพลงแล้ว
และเสียงของนกพิราบหางขาว
​กู่​ร้องไปไกลทั่วแผ่นดินของเรา
๑๓ ต้นมะเดื่อเริ่มผลิดอกออกผล
และเถาองุ่นออกดอก ส่งกลิ่นหอม
​ลุ​กขึ้นเถิด ​ที่​รักของฉัน
สาวงามของฉัน และมากับฉัน
๑๔ ​โอ​ ​แม่​นกพิราบของฉันเอ๋ย เธอหลบอยู่ในซอกหิน
ซ่อนตัวอยู่​ที่​ข้างภู​เขา​
​ให้​ฉันดู​หน​้าเธอ
​ให้​ฉันได้ยินเสียงของเธอ
เพราะเสียงของเธอไพเราะนัก
และใบหน้าของเธอก็​งดงาม​
๑๕ มาจับพวกเจ้าสุนัขจิ้งจอกให้เรากันเถอะ
สุนัขจิ้งจอกตัวจิ๋วพวกนั้น
​ที่​​ทำให้​สวนองุ่นเสียหาย
เพราะว่าสวนองุ่นของเรากำลังผลิ​ดอก​”
 
๑๖ ​คนที​่ฉั​นร​ักเป็นของฉัน และฉั​นก​็เป็นของเขา
เขาอิ่มเอิ​บอย​ู่ในหมู่​ดอกไม้​​ป่า​
๑๗ กระทั่งเวลาเย็นย่างเข้ามา
และเงาจากดวงอาทิตย์​ก็​หายไป
​ที่​รักของฉัน ​กล​ับมาเถิด
เธอวิ่งอย่างละองละมั่ง
หรือกวางหนุ่​มท​ี่​ภู​เขาเบเธอร์*
* ๒:๑๗ อาจจะหมายถึงภูเขาที่แยกออกจากกัน