สดุดี ๑๐
วิงวอนขอพระผู้เป็นเจ้าช่วยให้พ้นจากคนชั่ว
๑ โอ พระผู้เป็นเจ้า ทำไมพระองค์จึงยืนอยู่ห่างไกล
ทำไมพระองค์จึงหลบลี้ในยามที่ข้าพเจ้าลำบาก
๒ ด้วยความยโสคนชั่วกดขี่ข่มเหงคนขัดสน
พวกเขาวางแผนอย่างไร ก็ขอให้ถูกจับได้ตามแผนของเขาเถิด
๓ เพราะคนชั่วโอ้อวดว่า ในใจตนใฝ่ฝันอะไรบ้าง
คนโลภจะสาปแช่งและปฏิเสธพระผู้เป็นเจ้า
๔ คนชั่วโอหังนักจึงไม่แสวงหาพระองค์
ในความคิดมีแต่เพียงคำว่า “พระเจ้าไม่มีจริง”
๕ วิถีทางของเขามั่นคงเสมอไป
โทษทัณฑ์ของพระองค์อยู่ห่างสายตาของเขา
เขาเยาะเย้ยพวกศัตรูของเขา
๖ เขาคิดในใจว่า “เราจะไม่รู้สึกสะเทือนเลย
เราจะไม่ต้องเผชิญกับความทุกข์ยากตลอดทุกชั่วอายุคน”
๗ ปากของเขาเต็มไปด้วยคำสาปแช่ง คำหลอกลวง และการข่มขู่
ใต้ลิ้นของเขาพร้อมที่จะปล่อยความยุ่งยาก และความชั่วออกมา
๘ เขานั่งดักรออยู่ตามหมู่บ้าน
เขาฆ่าคนไร้ความผิดในที่ลับ
ดวงตาจับจ้องผู้คนที่หมดหนทาง
๙ เขาแอบซุ่มรอราวกับสิงโตในถิ่นของมัน
โดยซุ่มรอเพื่อจับตัวผู้อ่อนกำลัง
และผู้ที่อ่อนกำลังนั้นแหละก็จะถูกจับตัวไปเมื่อถูกล่อเข้าติดกับดัก
๑๐ พวกเขาก็พ่ายแพ้และฟุบลง
คือล้มอยู่ภายใต้พลังของเขา
๑๑ เขาคิดอยู่ในใจว่า “พระเจ้าลืมเสียแล้ว
พระองค์ซ่อนหน้าไป และจะไม่มีวันเห็นหรอก”
๑๒ โอ พระผู้เป็นเจ้า โอ พระเจ้า โปรดยกมือพระองค์ขึ้นเถิด
อย่าลืมผู้ที่อ่อนกำลัง
๑๓ ทำไมคนชั่วจึงไม่ยอมรับพระเจ้า
ทำไมเขาคิดในใจว่า
“พระเจ้าไม่ลงโทษพวกเรา”
๑๔ แต่พระองค์เห็นความลำเค็ญและความเศร้าใจ
ซึ่งพระองค์จะเป็นธุระให้
ผู้ที่หมดหนทางมอบกายใจแก่พระองค์
พระองค์ช่วยเหลือคนไร้ที่พึ่งเสมอมา
๑๕ ขอพระองค์ทำลายอำนาจของคนชั่วและคนเลว
จนกระทั่งความเลวร้ายของพวกเขาไม่มีอีกต่อไป
๑๖ พระผู้เป็นเจ้าเป็นกษัตริย์ชั่วนิรันดร์กาล
บรรดาประชาชาติจะพินาศไปจากแผ่นดินของพระองค์
๑๗ โอ พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ได้ยินว่าคนทุกข์ใจต้องการอะไร
พระองค์จะให้กำลังใจและฟังพวกเขา
๑๘ เพื่อให้ความยุติธรรมต่อผู้ไร้ที่พึ่งและผู้ถูกบีบบังคับ
แล้วพวกที่อยู่ในแผ่นดินโลก
จะได้ไม่เป็นที่น่าสะพรึงกลัวแก่พวกเขาอีกต่อไป