ใหม่ฉบับภาษาไทย กันดารวิถี 33

๓๓

การออกเดินทางของอิสราเอล

๑ ขั้นตอนการออกเดินทางของชาวอิสราเอลเป็นมาดังนี้คือ เมื่อพวกเขาออกไปจากแผ่นดินอียิปต์ ตามกำลังกองทัพใต้การนำของโมเสสและอาโรน ๒ โมเสสได้บันทึกจุดเริ่มต้นของสถานที่ แต่ละขั้นตอนตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้า ต่อไปนี้เป็นขั้นตอนตามจุมเริ่มต้นของพวกเขา ๓ เขาเริ่มออกเดินทางจากราเมเสสในเดือนแรก วันที่สิบห้าของเดือนแรก วันรุ่งขึ้นหลังจากวันปัสกา ชาวอิสราเอลออกเดินทางไปอย่างมีชัยต่อหน้าชาวอียิปต์ทั้งปวง ๔ ในขณะที่ชาวอียิปต์กำลังฝังศพบรรดาบุตรหัวปีที่พระผู้เป็นเจ้าสังหาร พระผู้เป็นเจ้าได้ลงโทษบรรดาเทพเจ้าของพวกเขาด้วย

๕ ชาวอิสราเอลออกเดินทางจากราเมเสส และไปตั้งค่ายที่สุคคท ๖ พวกเขาออกเดินทางจากสุคคท และไปตั้งค่ายที่เอธามซึ่งติดกับถิ่นทุรกันดาร ๗ พวกเขาออกเดินทางจากเอธาม ย้อนกลับไปยังปีหะหิโรธซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของบาอัลเซโฟน แล้วไปตั้งค่ายที่หน้าเมืองมิกดล ๘ พวกเขาออกเดินทางจากหน้าเมืองหะหิโรธ และผ่านไปท่ามกลางทะเลเข้าไปยังถิ่นทุรกันดาร พวกเขาเดินทางเป็นเวลา 3 วันในถิ่นทุรกันดารของเอธาม และไปตั้งค่ายที่มาราห์ ๙ พวกเขาออกเดินทางจากมาราห์ ไปจนถึงเอลิม มีบ่อน้ำพุ 12 บ่อกับต้นอินทผลัม 70 ต้นที่เอลิม และไปตั้งค่ายอยู่ที่นั่น ๑๐ พวกเขาออกเดินทางจากเอลิม และไปตั้งค่ายใกล้ทะเลแดง ๑๑ พวกเขาออกเดินทางจากทะเลแดง และไปตั้งค่ายในถิ่นทุรกันดารสีน ๑๒ พวกเขาออกเดินทางจากถิ่นทุรกันดารสีน และไปตั้งค่ายที่โดฟคาห์ ๑๓ พวกเขาออกเดินทางจากโดฟคาห์ และไปตั้งค่ายที่อาลูช ๑๔ พวกเขาออกเดินทางจากอาลูช และไปตั้งค่ายที่เรฟีดิม ซึ่งเป็นที่กันดาร และไม่มีน้ำให้ประชาชนดื่ม ๑๕ พวกเขาออกเดินทางจากเรฟีดิม และไปตั้งค่ายในถิ่นทุรกันดารซีนาย ๑๖ พวกเขาออกเดินทางจากถิ่นทุรกันดารซีนาย และไปตั้งค่ายที่ขิบโรทหัทธาอาวาห์ ๑๗ พวกเขาออกเดินทางจากขิบโรทหัทธาอาวาห์ และไปตั้งค่ายที่ฮาเซโรท ๑๘ พวกเขาออกเดินทางจากฮาเซโรท และไปตั้งค่ายที่ริทมาห์ ๑๙ พวกเขาออกเดินทางจากริทมาห์ และไปตั้งค่ายที่ริมโมนเปเรศ ๒๐ พวกเขาออกเดินทางจากริมโมนเปเรศ และไปตั้งค่ายที่ลิบนาห์ ๒๑ พวกเขาออกเดินทางจากลิบนาห์ และไปตั้งค่ายที่ริสสาห์ ๒๒ พวกเขาออกเดินทางจากริสสาห์ และไปตั้งค่ายที่เคเฮลาธาห์ ๒๓ พวกเขาออกเดินทางจากเคเฮลาธาห์ และไปตั้งค่ายที่ภูเขาเชเฟอร์ ๒๔ พวกเขาออกเดินทางจากภูเขาเชเฟอร์ และไปตั้งค่ายที่ฮาราดาห์ ๒๕ พวกเขาออกเดินทางจากฮาราดาห์ และไปตั้งค่ายที่มักเฮโลท ๒๖ พวกเขาออกเดินทางจากมักเฮโลท และไปตั้งค่ายที่ทาหัท ๒๗ พวกเขาออกเดินทางจากทาหัท และไปตั้งค่ายที่เทราห์ ๒๘ พวกเขาออกเดินทางจากเทราห์ และไปตั้งค่ายที่มิทคาห์ ๒๙ พวกเขาออกเดินทางจากมิทคาห์ และไปตั้งค่ายที่ฮัชโมนาห์ ๓๐ พวกเขาออกเดินทางจากฮัชโมนาห์ และไปตั้งค่ายที่โมเสโรท ๓๑ พวกเขาออกเดินทางจากโมเสโรท และไปตั้งค่ายที่เบเนยาอะคาน ๓๒ พวกเขาออกเดินทางจากเบเนยาอะคาน และไปตั้งค่ายที่โฮร์ฮักกีดกาด ๓๓ พวกเขาออกเดินทางจากโฮร์ฮักกีดกาด และไปตั้งค่ายที่โยทบาธาห์ ๓๔ พวกเขาออกเดินทางจากโยทบาธาห์ และไปตั้งค่ายที่อับโรนาห์ ๓๕ พวกเขาออกเดินทางจากอับโรนาห์ และไปตั้งค่ายที่เอซีโอนเกเบอร์ ๓๖ พวกเขาออกเดินทางจากเอซีโอนเกเบอร์ และไปตั้งค่ายในถิ่นทุรกันดารศิน (คือคาเดช) ๓๗ พวกเขาออกเดินทางจากคาเดช และไปตั้งค่ายที่ภูเขาโฮร์ ซึ่งอยู่ชายแดนของเอโดม

๓๘ และอาโรนปุโรหิตขึ้นไปบนภูเขาโฮร์ตามคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้า และสิ้นชีวิตที่นั่น เป็นระยะเวลาถึง 40 ปีนับตั้งแต่ครั้งที่ชาวอิสราเอลได้อพยพออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ในวันแรกของเดือนห้า ๓๙ อาโรนมีอายุ 123 ปีเมื่อท่านสิ้นชีวิตบนภูเขาโฮร์

๔๐ กษัตริย์แห่งอาราดเป็นชาวคานาอัน อาศัยอยู่ในเนเกบในดินแดนคานาอัน ได้ข่าวว่าชาวอิสราเอลกำลังยกทัพมา

๔๑ พวกเขาจึงออกเดินทางจากภูเขาโฮร์ และไปตั้งค่ายที่ศัลโมนาห์ ๔๒ พวกเขาออกเดินทางจากศัลโมนาห์ และไปตั้งค่ายที่ปูโนน ๔๓ พวกเขาออกเดินทางจากปูโนน และไปตั้งค่ายที่โอโบท ๔๔ พวกเขาออกเดินทางจากโอโบท และไปตั้งค่ายที่อิเยอาบาริมที่ชายแดนโมอับ ๔๕ พวกเขาออกเดินทางจากไอยิม และไปตั้งค่ายที่ดีโบนกาด ๔๖ พวกเขาออกเดินทางจากดีโบนกาด และไปตั้งค่ายที่อัลโมนดิบลาธาอิม ๔๗ พวกเขาออกเดินทางจากอัลโมนดิบลาธาอิม และไปตั้งค่ายที่ภูเขาอาบาริมหน้าเนโบ ๔๘ พวกเขาออกเดินทางจากภูเขาอาบาริม และไปตั้งค่าย ณ ที่ราบโมอับ ริมฝั่งแม่น้ำจอร์แดนที่ฝั่งตรงข้ามกับเยรีโค ๔๙ พวกเขาไปตั้งค่ายที่ริมฝั่งแม่น้ำจอร์แดนตั้งแต่เบธเยชิโมท ไปจนจรดอาเบลชิทธิม ณ ที่ราบโมอับ

ขับไล่ผู้อยู่อาศัย

๕๐ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสส ณ ที่ราบโมอับ ริมฝั่งแม่น้ำจอร์แดนที่ฝั่งตรงข้ามกับเยรีโคว่า ๕๑ “จงไปพูดกับชาวอิสราเอลว่า เมื่อเจ้าข้ามแม่น้ำจอร์แดนและเข้าไปในดินแดนคานาอัน ๕๒ เจ้าจงขับไล่ผู้อยู่อาศัยของดินแดนไปพ้นหน้าเจ้า และทำลายรูปเคารพสลัก รูปปั้นหล่อทุกชิ้น และโค่นสถานบูชาบนภูเขาสูงของพวกเขาให้หมด ๕๓ แล้วจงยึดครองดินแดนและอาศัยอยู่ที่นั่น เพราะเราได้มอบดินแดนให้เจ้าครอบครอง ๕๔ เจ้าจงจับฉลากเป็นการตัดสินแบ่งมรดกตามลำดับครอบครัว เจ้าจงให้ชนกลุ่มใหญ่รับมรดกผืนใหญ่ และชนกลุ่มน้อยได้รับมรดกผืนเล็ก ฉลากที่ตกอยู่กับผู้ใด เขาก็จะได้รับตามนั้น เจ้าจะได้รับมรดกตามเผ่าของบรรพบุรุษของเจ้า ๕๕ แต่ถ้าเจ้าไม่ขับไล่ผู้อยู่อาศัยของแผ่นดินไปพ้นหน้าเจ้า ผู้คนเหล่านั้นที่เจ้าปล่อยให้เหลืออยู่ จะกลายเป็นเงี่ยงแหลมในนัยน์ตาของเจ้าและเป็นหอกข้างแคร่ของเจ้า และเขาจะก่อความลำบากในแผ่นดินที่เจ้าอาศัยอยู่ ๕๖ และเราจะกระทำต่อพวกเจ้าเหมือนกับที่เราตั้งใจว่าจะกระทำต่อพวกเขา”