ⅩⅣ
Ⅰ യൂയം പ്രേമാചരണേ പ്രയതധ്വമ് ആത്മികാൻ ദായാനപി വിശേഷത ഈശ്വരീയാദേശകഥനസാമർഥ്യം പ്രാപ്തും ചേഷ്ടധ്വം|
Ⅱ യോ ജനഃ പരഭാഷാം ഭാഷതേ സ മാനുഷാൻ ന സമ്ഭാഷതേ കിന്ത്വീശ്വരമേവ യതഃ കേനാപി കിമപി ന ബുധ്യതേ സ ചാത്മനാ നിഗൂഢവാക്യാനി കഥയതി;
Ⅲ കിന്തു യോ ജന ഈശ്വരീയാദേശം കഥയതി സ പരേഷാം നിഷ്ഠായൈ ഹിതോപദേശായ സാന്ത്വനായൈ ച ഭാഷതേ|
Ⅳ പരഭാഷാവാദ്യാത്മന ഏവ നിഷ്ഠാം ജനയതി കിന്ത്വീശ്വരീയാദേശവാദീ സമിതേ ർനിഷ്ഠാം ജനയതി|
Ⅴ യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം പരഭാഷാഭാഷണമ് ഇച്ഛാമ്യഹം കിന്ത്വീശ്വരീയാദേശകഥനമ് അധികമപീച്ഛാമി| യതഃ സമിതേ ർനിഷ്ഠായൈ യേന സ്വവാക്യാനാമ് അർഥോ ന ക്രിയതേ തസ്മാത് പരഭാഷാവാദിത ഈശ്വരീയാദേശവാദീ ശ്രേയാൻ|
Ⅵ ഹേ ഭ്രാതരഃ, ഇദാനീം മയാ യദി യുഷ്മത്സമീപം ഗമ്യതേ തർഹീശ്വരീയദർശനസ്യ ജ്ഞാനസ്യ വേശ്വരീയാദേശസ്യ വാ ശിക്ഷായാ വാ വാക്യാനി ന ഭാഷിത്വാ പരഭാഷാം ഭാഷമാണേന മയാ യൂയം കിമുപകാരിഷ്യധ്വേ?
Ⅶ അപരം വംശീവല്ലക്യാദിഷു നിഷ്പ്രാണിഷു വാദ്യയന്ത്രേഷു വാദിതേഷു യദി ക്കണാ ന വിശിഷ്യന്തേ തർഹി കിം വാദ്യം കിം വാ ഗാനം ഭവതി തത് കേന ബോദ്ധും ശക്യതേ?
Ⅷ അപരം രണതൂര്യ്യാ നിസ്വണോ യദ്യവ്യക്തോ ഭവേത് തർഹി യുദ്ധായ കഃ സജ്ജിഷ്യതേ?
Ⅸ തദ്വത് ജിഹ്വാഭി ര്യദി സുഗമ്യാ വാക് യുഷ്മാഭി ർന ഗദ്യേത തർഹി യദ് ഗദ്യതേ തത് കേന ഭോത്സ്യതേ? വസ്തുതോ യൂയം ദിഗാലാപിന ഇവ ഭവിഷ്യഥ|
Ⅹ ജഗതി കതിപ്രകാരാ ഉക്തയോ വിദ്യന്തേ? താസാമേകാപി നിരർഥികാ നഹി;
Ⅺ കിന്തൂക്തേരർഥോ യദി മയാ ന ബുധ്യതേ തർഹ്യഹം വക്ത്രാ മ്ലേച്ഛ ഇവ മംസ്യേ വക്താപി മയാ മ്ലേച്ഛ ഇവ മംസ്യതേ|
Ⅻ തസ്മാദ് ആത്മികദായലിപ്സവോ യൂയം സമിതേ ർനിഷ്ഠാർഥം പ്രാപ്തബഹുവരാ ഭവിതും യതധ്വം,
ⅩⅢ അതഏവ പരഭാഷാവാദീ യദ് അർഥകരോഽപി ഭവേത് തത് പ്രാർഥയതാം|
ⅩⅣ യദ്യഹം പരഭാഷയാ പ്രർഥനാം കുര്യ്യാം തർഹി മദീയ ആത്മാ പ്രാർഥയതേ, കിന്തു മമ ബുദ്ധി ർനിഷ്ഫലാ തിഷ്ഠതി|
ⅩⅤ ഇത്യനേന കിം കരണീയം? അഹമ് ആത്മനാ പ്രാർഥയിഷ്യേ ബുദ്ധ്യാപി പ്രാർഥയിഷ്യേ; അപരം ആത്മനാ ഗാസ്യാമി ബുദ്ധ്യാപി ഗാസ്യാമി|
ⅩⅥ ത്വം യദാത്മനാ ധന്യവാദം കരോഷി തദാ യദ് വദസി തദ് യദി ശിഷ്യേനേവോപസ്ഥിതേന ജനേന ന ബുദ്ധ്യതേ തർഹി തവ ധന്യവാദസ്യാന്തേ തഥാസ്ത്വിതി തേന വക്തം കഥം ശക്യതേ?
ⅩⅦ ത്വം സമ്യഗ് ഈശ്വരം ധന്യം വദസീതി സത്യം തഥാപി തത്ര പരസ്യ നിഷ്ഠാ ന ഭവതി|
ⅩⅧ യുഷ്മാകം സർവ്വേഭ്യോഽഹം പരഭാഷാഭാഷണേ സമർഥോഽസ്മീതി കാരണാദ് ഈശ്വരം ധന്യം വദാമി;
ⅩⅨ തഥാപി സമിതൗ പരോപദേശാർഥം മയാ കഥിതാനി പഞ്ച വാക്യാനി വരം ന ച ലക്ഷം പരഭാഷീയാനി വാക്യാനി|
ⅩⅩ ഹേ ഭ്രാതരഃ,യൂയം ബുദ്ധ്യാ ബാലകാഇവ മാ ഭൂത പരന്തു ദുഷ്ടതയാ ശിശവഇവ ഭൂത്വാ ബുദ്ധ്യാ സിദ്ധാ ഭവത|
ⅩⅪ ശാസ്ത്ര ഇദം ലിഖിതമാസ്തേ, യഥാ, ഇത്യവോചത് പരേശോഽഹമ് ആഭാഷിഷ്യ ഇമാൻ ജനാൻ| ഭാഷാഭിഃ പരകീയാഭി ർവക്ത്രൈശ്ച പരദേശിഭിഃ| തഥാ മയാ കൃതേഽപീമേ ന ഗ്രഹീഷ്യന്തി മദ്വചഃ||
ⅩⅫ അതഏവ തത് പരഭാഷാഭാഷണം അവിശ്ചാസിനഃ പ്രതി ചിഹ്നരൂപം ഭവതി ന ച വിശ്വാസിനഃ പ്രതി; കിന്ത്വീശ്വരീയാദേശകഥനം നാവിശ്വാസിനഃ പ്രതി തദ് വിശ്വാസിനഃ പ്രത്യേവ|
ⅩⅩⅢ സമിതിഭുക്തേഷു സർവ്വേഷു ഏകസ്മിൻ സ്ഥാനേ മിലിത്വാ പരഭാഷാം ഭാഷമാണേഷു യദി ജ്ഞാനാകാങ്ക്ഷിണോഽവിശ്വാസിനോ വാ തത്രാഗച്ഛേയുസ്തർഹി യുഷ്മാൻ ഉന്മത്താൻ കിം ന വദിഷ്യന്തി?
ⅩⅩⅣ കിന്തു സർവ്വേഷ്വീശ്വരീയാദേശം പ്രകാശയത്സു യദ്യവിശ്വാസീ ജ്ഞാനാകാങ്ക്ഷീ വാ കശ്ചിത് തത്രാഗച്ഛതി തർഹി സർവ്വൈരേവ തസ്യ പാപജ്ഞാനം പരീക്ഷാ ച ജായതേ,
ⅩⅩⅤ തതസ്തസ്യാന്തഃകരണസ്യ ഗുപ്തകൽപനാസു വ്യക്തീഭൂതാസു സോഽധോമുഖഃ പതൻ ഈശ്വരമാരാധ്യ യുഷ്മന്മധ്യ ഈശ്വരോ വിദ്യതേ ഇതി സത്യം കഥാമേതാം കഥയിഷ്യതി|
ⅩⅩⅥ ഹേ ഭ്രാതരഃ, സമ്മിലിതാനാം യുഷ്മാകമ് ഏകേന ഗീതമ് അന്യേനോപദേശോഽന്യേന പരഭാഷാന്യേന ഐശ്വരികദർശനമ് അന്യേനാർഥബോധകം വാക്യം ലഭ്യതേ കിമേതത്? സർവ്വമേവ പരനിഷ്ഠാർഥം യുഷ്മാഭിഃ ക്രിയതാം|
ⅩⅩⅦ യദി കശ്ചിദ് ഭാഷാന്തരം വിവക്ഷതി തർഹ്യേകസ്മിൻ ദിനേ ദ്വിജനേന ത്രിജനേന വാ പരഭാाഷാ കഥ്യതാം തദധികൈർന കഥ്യതാം തൈരപി പര്യ്യായാനുസാരാത് കഥ്യതാം, ഏകേന ച തദർഥോ ബോധ്യതാം|
ⅩⅩⅧ കിന്ത്വർഥാഭിധായകഃ കോഽപി യദി ന വിദ്യതേ തർഹി സ സമിതൗ വാചംയമഃ സ്ഥിത്വേശ്വരായാത്മനേ ച കഥാം കഥയതു|
ⅩⅩⅨ അപരം ദ്വൗ ത്രയോ വേശ്വരീയാദേശവക്താരഃ സ്വം സ്വമാദേശം കഥയന്തു തദന്യേ ച തം വിചാരയന്തു|
ⅩⅩⅩ കിന്തു തത്രാപരേണ കേനചിത് ജനേനേശ്വരീയാദേശേ ലബ്ധേ പ്രഥമേന കഥനാത് നിവർത്തിതവ്യം|
ⅩⅩⅪ സർവ്വേ യത് ശിക്ഷാം സാന്ത്വനാഞ്ച ലഭന്തേ തദർഥം യൂയം സർവ്വേ പര്യ്യായേണേശ്വരീയാദേശം കഥയിതും ശക്നുഥ|
ⅩⅩⅫ ഈശ്വരീയാദേശവക്തൃണാം മനാംസി തേഷാമ് അധീനാനി ഭവന്തി|
ⅩⅩⅩⅢ യത ഈശ്വരഃ കുശാസനജനകോ നഹി സുശാസനജനക ഏവേതി പവിത്രലോകാനാം സർവ്വസമിതിഷു പ്രകാശതേ|
ⅩⅩⅩⅣ അപരഞ്ച യുഷ്മാകം വനിതാഃ സമിതിഷു തൂഷ്ണീമ്ഭൂതാസ്തിഷ്ഠന്തു യതഃ ശാസ്ത്രലിഖിതേന വിധിനാ താഃ കഥാപ്രചാരണാത് നിവാരിതാസ്താഭി ർനിഘ്രാഭി ർഭവിതവ്യം|
ⅩⅩⅩⅤ അതസ്താ യദി കിമപി ജിജ്ഞാസന്തേ തർഹി ഗേഹേഷു പതീൻ പൃച്ഛന്തു യതഃ സമിതിമധ്യേ യോഷിതാം കഥാകഥനം നിന്ദനീയം|
ⅩⅩⅩⅥ ഐശ്വരം വചഃ കിം യുഷ്മത്തോ നിരഗമത? കേവലം യുഷ്മാൻ വാ തത് കിമ് ഉപാഗതം?
ⅩⅩⅩⅦ യഃ കശ്ചിദ് ആത്മാനമ് ഈശ്വരീയാദേശവക്താരമ് ആത്മനാവിഷ്ടം വാ മന്യതേ സ യുഷ്മാൻ പ്രതി മയാ യദ് യത് ലിഖ്യതേ തത്പ്രഭുനാജ്ഞാപിതമ് ഈത്യുരരീ കരോതു|
ⅩⅩⅩⅧ കിന്തു യഃ കശ്ചിത് അജ്ഞോ ഭവതി സോഽജ്ഞ ഏവ തിഷ്ഠതു|
ⅩⅩⅩⅨ അതഏവ ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയമ് ഈശ്വരീയാദേശകഥനസാമർഥ്യം ലബ്ധും യതധ്വം പരഭാഷാഭാഷണമപി യുഷ്മാഭി ർന നിവാര്യ്യതാം|
ⅩⅬ സർവ്വകർമ്മാണി ച വിധ്യനുസാരതഃ സുപരിപാട്യാ ക്രിയന്താം|