ⅩⅫ
Ⅰ ഹേ പിതൃഗണാ ഹേ ഭ്രാതൃഗണാഃ, ഇദാനീം മമ നിവേദനേ സമവധത്ത|
Ⅱ തദാ സ ഇബ്രീയഭാഷയാ കഥാം കഥയതീതി ശ്രുത്വാ സർവ്വേ ലോകാ അതീവ നിഃശബ്ദാ സന്തോഽതിഷ്ഠൻ|
Ⅲ പശ്ചാത് സോഽകഥയദ് അഹം യിഹൂദീയ ഇതി നിശ്ചയഃ കിലികിയാദേശസ്യ താർഷനഗരം മമ ജന്മഭൂമിഃ,ഏതന്നഗരീയസ്യ ഗമിലീയേലനാമ്നോഽധ്യാപകസ്യ ശിഷ്യോ ഭൂത്വാ പൂർവ്വപുരുഷാണാം വിധിവ്യവസ്ഥാനുസാരേണ സമ്പൂർണരൂപേണ ശിക്ഷിതോഽഭവമ് ഇദാനീന്തനാ യൂയം യാദൃശാ ഭവഥ താദൃശോഽഹമപീശ്വരസേവായാമ് ഉദ്യോഗീ ജാതഃ|
Ⅳ മതമേതദ് ദ്വിഷ്ട്വാ തദ്ഗ്രാഹിനാരീപുരുഷാൻ കാരായാം ബദ്ധ്വാ തേഷാം പ്രാണനാശപര്യ്യന്താം വിപക്ഷതാമ് അകരവമ്|
Ⅴ മഹായാജകഃ സഭാസദഃ പ്രാചീനലോകാശ്ച മമൈതസ്യാഃ കഥായാഃ പ്രമാണം ദാതും ശക്നുവന്തി, യസ്മാത് തേഷാം സമീപാദ് ദമ്മേഷകനഗരനിവാസിഭ്രാതൃഗണാർഥമ് ആജ്ഞാപത്രാണി ഗൃഹീത്വാ യേ തത്ര സ്ഥിതാസ്താൻ ദണ്ഡയിതും യിരൂശാലമമ് ആനയനാർഥം ദമ്മേഷകനഗരം ഗതോസ്മി|
Ⅵ കിന്തു ഗച്ഛൻ തന്നഗരസ്യ സമീപം പ്രാപ്തവാൻ തദാ ദ്വിതീയപ്രഹരവേലായാം സത്യാമ് അകസ്മാദ് ഗഗണാന്നിർഗത്യ മഹതീ ദീപ്തി ർമമ ചതുർദിശി പ്രകാശിതവതീ|
Ⅶ തതോ മയി ഭൂമൗै പതിതേ സതി, ഹേ ശൗല ഹേ ശൗല കുതോ മാം താഡയസി? മാമ്പ്രതി ഭാഷിത ഏതാദൃശ ഏകോ രവോപി മയാ ശ്രുതഃ|
Ⅷ തദാഹം പ്രത്യവദം, ഹേ പ്രഭേ കോ ഭവാൻ? തതഃ സോഽവാദീത് യം ത്വം താഡയസി സ നാസരതീയോ യീശുരഹം|
Ⅸ മമ സങ്ഗിനോ ലോകാസ്താം ദീപ്തിം ദൃഷ്ട്വാ ഭിയം പ്രാപ്താഃ, കിന്തു മാമ്പ്രത്യുദിതം തദ്വാക്യം തേे നാബുധ്യന്ത|
Ⅹ തതഃ പരം പൃഷ്ടവാനഹം, ഹേ പ്രഭോ മയാ കിം കർത്തവ്യം? തതഃ പ്രഭുരകഥയത്, ഉത്ഥായ ദമ്മേഷകനഗരം യാഹി ത്വയാ യദ്യത് കർത്തവ്യം നിരൂപിതമാസ്തേ തത് തത്ര ത്വം ജ്ഞാപയിഷ്യസേ|
Ⅺ അനന്തരം തസ്യാഃ ഖരതരദീപ്തേഃ കാരണാത് കിമപി ന ദൃഷ്ട്വാ സങ്ഗിഗണേന ധൃതഹസ്തഃ സൻ ദമ്മേഷകനഗരം വ്രജിതവാൻ|
Ⅻ തന്നഗരനിവാസിനാം സർവ്വേഷാം യിഹൂദീയാനാം മാന്യോ വ്യവസ്ഥാനുസാരേണ ഭക്തശ്ച ഹനാനീയനാമാ മാനവ ഏകോ
ⅩⅢ മമ സന്നിധിമ് ഏത്യ തിഷ്ഠൻ അകഥയത്, ഹേ ഭ്രാതഃ ശൗല സുദൃഷ്ടി ർഭവ തസ്മിൻ ദണ്ഡേഽഹം സമ്യക് തം ദൃഷ്ടവാൻ|
ⅩⅣ തതഃ സ മഹ്യം കഥിതവാൻ യഥാ ത്വമ് ഈശ്വരസ്യാഭിപ്രായം വേത്സി തസ്യ ശുദ്ധസത്ത്വജനസ്യ ദർശനം പ്രാപ്യ തസ്യ ശ്രീമുഖസ്യ വാക്യം ശൃണോഷി തന്നിമിത്തമ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാണാമ് ഈശ്വരസ്ത്വാം മനോനീതം കൃതവാനം|
ⅩⅤ യതോ യദ്യദ് അദ്രാക്ഷീരശ്രൗഷീശ്ച സർവ്വേഷാം മാനവാനാം സമീപേ ത്വം തേഷാം സാക്ഷീ ഭവിഷ്യസി|
ⅩⅥ അതഏവ കുതോ വിലമ്ബസേ? പ്രഭോ ർനാമ്നാ പ്രാർഥ്യ നിജപാപപ്രക്ഷാലനാർഥം മജ്ജനായ സമുത്തിഷ്ഠ|
ⅩⅦ തതഃ പരം യിരൂശാലമ്നഗരം പ്രത്യാഗത്യ മന്ദിരേഽഹമ് ഏകദാ പ്രാർഥയേ, തസ്മിൻ സമയേഽഹമ് അഭിഭൂതഃ സൻ പ്രഭൂം സാക്ഷാത് പശ്യൻ,
ⅩⅧ ത്വം ത്വരയാ യിരൂശാലമഃ പ്രതിഷ്ഠസ്വ യതോ ലോകാമയി തവ സാക്ഷ്യം ന ഗ്രഹീഷ്യന്തി, മാമ്പ്രത്യുദിതം തസ്യേദം വാക്യമ് അശ്രൗഷമ്|
ⅩⅨ തതോഹം പ്രത്യവാദിഷമ് ഹേ പ്രഭോ പ്രതിഭജനഭവനം ത്വയി വിശ്വാസിനോ ലോകാൻ ബദ്ധ്വാ പ്രഹൃതവാൻ,
ⅩⅩ തഥാ തവ സാക്ഷിണഃ സ്തിഫാനസ്യ രക്തപാതനസമയേ തസ്യ വിനാശം സമ്മന്യ സന്നിധൗ തിഷ്ഠൻ ഹന്തൃലോകാനാം വാസാംസി രക്ഷിതവാൻ, ഏതത് തേ വിദുഃ|
ⅩⅪ തതഃ സോഽകഥയത് പ്രതിഷ്ഠസ്വ ത്വാം ദൂരസ്ഥഭിന്നദേശീയാനാം സമീപം പ്രേഷയിഷ്യേ|
ⅩⅫ തദാ ലോകാ ഏതാവത്പര്യ്യന്താം തദീയാം കഥാം ശ്രുത്വാ പ്രോച്ചൈരകഥയൻ, ഏനം ഭൂമണ്ഡലാദ് ദൂരീകുരുത, ഏതാദൃശജനസ്യ ജീവനം നോചിതമ്|
ⅩⅩⅢ ഇത്യുച്ചൈഃ കഥയിത്വാ വസനാനി പരിത്യജ്യ ഗഗണം പ്രതി ധൂലീരക്ഷിപൻ
ⅩⅩⅣ തതഃ സഹസ്രസേനാപതിഃ പൗലം ദുർഗാഭ്യന്തര നേതും സമാദിശത്| ഏതസ്യ പ്രതികൂലാഃ സന്തോ ലോകാഃ കിന്നിമിത്തമ് ഏതാവദുച്ചൈഃസ്വരമ് അകുർവ്വൻ, ഏതദ് വേത്തും തം കശയാ പ്രഹൃത്യ തസ്യ പരീക്ഷാം കർത്തുമാദിശത്|
ⅩⅩⅤ പദാതയശ്ചർമ്മനിർമ്മിതരജ്ജുഭിസ്തസ്യ ബന്ധനം കർത്തുമുദ്യതാസ്താസ്തദാനീം പൗലഃ സമ്മുഖസ്ഥിതം ശതസേനാപതിമ് ഉക്തവാൻ ദണ്ഡാജ്ഞായാമ് അപ്രാപ്തായാം കിം രോമിലോകം പ്രഹർത്തും യുഷ്മാകമ് അധികാരോസ്തി?
ⅩⅩⅥ ഏനാം കഥാം ശ്രുത്വാ സ സഹസ്രസേനാപതേഃ സന്നിധിം ഗത്വാ താം വാർത്താമവദത് സ രോമിലോക ഏതസ്മാത് സാവധാനഃ സൻ കർമ്മ കുരു|
ⅩⅩⅦ തസ്മാത് സഹസ്രസേനാപതി ർഗത്വാ തമപ്രാക്ഷീത് ത്വം കിം രോമിലോകഃ? ഇതി മാം ബ്രൂഹി| സോഽകഥയത് സത്യമ്|
ⅩⅩⅧ തതഃ സഹസ്രസേനാപതിഃ കഥിതവാൻ ബഹുദ്രവിണം ദത്ത്വാഹം തത് പൗരസഖ്യം പ്രാപ്തവാൻ; കിന്തു പൗലഃ കഥിതവാൻ അഹം ജനുനാ തത് പ്രാപ്തോഽസ്മി|
ⅩⅩⅨ ഇത്ഥം സതി യേ പ്രഹാരേണ തം പരീക്ഷിതും സമുദ്യതാ ആസൻ തേ തസ്യ സമീപാത് പ്രാതിഷ്ഠന്ത; സഹസ്രസേനാപതിസ്തം രോമിലോകം വിജ്ഞായ സ്വയം യത് തസ്യ ബന്ധനമ് അകാർഷീത് തത്കാരണാദ് അബിഭേത്|
ⅩⅩⅩ യിഹൂദീയലോകാഃ പൗലം കുതോഽപവദന്തേ തസ്യ വൃത്താന്തം ജ്ഞാതും വാഞ്ഛൻ സഹസ്രസേനാപതിഃ പരേഽഹനി പൗലം ബന്ധനാത് മോചയിത്വാ പ്രധാനയാജകാൻ മഹാസഭായാഃ സർവ്വലോകാശ്ച സമുപസ്ഥാതുമ് ആദിശ്യ തേഷാം സന്നിധൗ പൗലമ് അവരോഹ്യ സ്ഥാപിതവാൻ|