24
E Isusesoro uštiba taro mule
(Mt 28,1–10; Mk 16,1–8; Jn 20,1–9)
1 Rano sabajle, palo savato, o đuvlja ale ko grobo hem ande o mirisija save spreminde.
2 Tegani arakhle o bar savo phandela ine o grobo dai cidime.
3 Đerdinde andre, ali na arakhle o telo Gospodesoro e Isusesoro.
4 I sar terđona ine adari zbunime, iklile anglo lende duj manuša ano sjajna šeja.
5 O đuvlja but darandile hem peravde pumare šere nakori phuv, a o duj manuša phende lenđe: “Sose rodena e dživde maškaro mule?
6 Ov nane akate. Uštino taro mule! Setinen tumen so vaćerđa tumenđe pana ani Galileja:
7 ‘Me, o Čhavo e manušesoro, valjani te ovav dindo ano vasta e grešnone manušengere, te ovav čhivdo ko krsto, ali o trito dive ka uštav.’ ”
8 Tegani on setinde pe da o Isus phenđa lenđe adava.
9 I irinde pe taro grobo palal ki diz te vaćeren adava e dešujekhe apostolenđe hem sarijenđe averenđe.
10 Adala đuvlja inele i Marija tari diz Magdala, i Jovana, i Marija e Jakovesiri daj, hem avera. I on sa adava vaćerde e apostolenđe,
11 ali o apostolja na verujinde lenđe, adalese so mislinde da sa adava izmislinde.
12 A o Petar uštino hem prastandilo đi ko grobo. Kad reslo, teljarđa pe te dikhel ano grobo, hem dikhlja samo o čaršavi saveja e Isusesoro telo inele paćardo. I irinđa pe palal pučindoj pes so ulo adava.
O Isus e duje učenikonenđe odrumal objasnini o proroštvija e Hristestar
(Mk 16,12–13)
13 Adava dive duj oto e Isusesere sledbenici džana ine ko gav Emaus, dur taro Jerusalim dešujekh kilometarija.
14 Odrumal vaćerena ine maškara pumende adalestar so ulo adala dive.
15 I sar vaćerena ine ađahar, korkoro o Isus alo uzalo lende hem lelja te phirel olencar.
16 Ali olenđe na inele muklo te pendžaren le.
17 O Isus pučlja len: “Sostar vaćerena maškara tumende phirindoj?” Tegani on terdine, a ko lengere muja dikhlilo pe dai žalosna.
18 Jekh olendar, palo anav Kleopa, phenđa lese: “Sar so dičhola, tu injan jedino abanđija ano Jerusalim kova na džanel so ulo adari akala dive.”
19 O Isus pučlja len: “So ulo?”
I on phende lese: “Adava so ulo e Isuseja e Nazarećanineja. Ov inele proroko zoralo ano vaćeriba hem ano ćeriba anglo Devel hem anglo sa o manuša.
20 Ali amare šerutne sveštenici hem amare avera vladarija dinde le te ovel osudime ko meriba hem čhivde le ko krsto.
21 Amen nadisaljam da ov ka otkupini e Izraelesere narodo. A ače, tritoi dive sar ulo sa adava.
22 Hem pana zbuninde amen nesave amare đuvljendar. Sabajleja džele ko grobo,
23 ali na arakhle e Isusesoro telo adari. Ale hem phende amenđe da dikhle anđelen kola vaćerde lenđe dai o Isus dživdo.
24 Tegani nesave amendar džele ko grobo hem arakhle dai o grobo čučo, sar so phende o đuvlja, ali na dikhle e Isuse.”
25 Tegani o Isus phenđa lenđe: “O, sar na haljovena? Sosei tumenđe pharo te verujinen sa adava so o proroci vaćerde adalestar ano Sveta lila?
26 On prorokujinde da o Hrist valjani te nakhel sa adala patnje angleder so o Devel ka proslavini le.”
27 I tegani lelja te objasnini lenđe soi e Hristestar pisime ano Sveta lila, počindoj e Mojsijasere lilendar hem ano sa e prorokonengere lila.
28 Sar avena ine paše uzalo gav Emaus, o Isus ćerđa pe da mangela te džal po dur.
29 Ali on terinde le te ačhol vaćerindoj: “Ačhov amencar, adalese so lela te perel i rat!” I o Isus ačhilo hem đerdinđa olencar ano čher.
30 Kad inele olencar uzalo astali, o Isus lelja o maro, zahvalinđa e Devlese, phaglja le hem dinđa len.
31 Tegani phravdile lengere jaćha hem pendžarde le dai ov o Isus, ali ov otojekhvar na inele više anglo lende.
32 Tegani lelje te vaćeren maškara pumende: “Akana džanaja sose amare vile inele tate kad vaćerđa amencar odrumal hem kad objasninđa amenđe o Sveta lila.”
33 Odmah uštine hem irinde pe ko Jerusalim. Adari arakhle sar bešena zajedno o dešujekh apostolja hem avera sledbenici e Isusesere
34 kola phende lenđe: “O Gospod čače uštino taro mule hem mothovđa pe e Simonese!”
35 Tegani o duj manuša vaćerde lenđe sa so ulo ko drom nakoro Emaus hem sar pendžarde e Isuse kad phaglja o maro.
O Isus ikljola anglo učenici hem dokažini lenđe dai dživdo
(Jn 20,19–23)
36 Sar on vaćerena ine adalestar, o Isus otojekhvar terdino maškar olende hem phenđa lenđe: “Mir tumencar!”
37 A on iznenadinde pe hem darandile adalese so mislinde da dikhena duho.
38 Tegani o Isus phenđa lenđe: “Sose darana? Nane tumen sose te sumnjinen.
39 Dikhen mle vasta hem mle pre! Me injum! Pipinen man hem ka dikhen! E duho nane telo oto mas hem oto kokala sar so dikhena da man isi!”
40 Vaćerindoj adava, mothovđa lenđe ple vasta hem o pre.
41 On edobor inele radosna hem začudime da našti ine te verujinen. Tegani o Isus pučlja len: “Isi tumen li nešto hajbnase?”
42 I on dinde le kotor oto peko maćho.
43 Ov lelja hem halja le anglo lende.
O učenici ka svedočinen e Isusestar sa e nacijenđe
44 Tegani o Isus phenđa ple učenikonenđe: “Kad angleder injumle tumencar, vaćerđum tumenđe da sa valjani te pherđol soi pisime mandar ano Zakoni e Mojsijasoro, ano Lila e prorokonengere hem ano Psalmija.”
45 Tegani phravđa lengere jaćha te haljoven o Sveta lila,
46 i phenđa lenđe: “Ađahari pisime ko Sveta lila: O Hrist ka patini hem ka merel, ali o trito dive ka uštel taro mule,
47 hem ano lesoro anav ka propovedini pe sa e nacijenđe, počindoj taro Jerusalim, da valjani te pokajinen pe te šaj o Devel oprostini lenđe lengere grehija.
48 Tumen injen svedoci adalestar.
49 A me ka bičhalav tumenđe e Svetone Duho, sar so mlo Dad dinđa plo lafi. Tumen ačhoven ani diz đikote o zoralipe e Devlestar naka huljel upra tumende.”
O učenici dikhena e Isusesoro uštiba ko nebo
(Mk 16,19–20; Ćer 1,9–11)
50 Palo adava, o Isus ikalđa ple učenikonen tari diz hem anđa len uzalo gav Vitanija. Adari vazdinđa ple vasta hem blagoslovinđa len.
51 I sar blagoslovini len ine, lelja te cidel pe olendar hem legardilo ko nebo.
52 On pele ko kočija slavindoj le. Tegani pherde oti radost irinde pe ano Jerusalim.
53 I stalno džana ine ko Hram te hvalinen e Devle.