24
E Isusesoro uštiba taro mule
(Mt 28,1–10; Mk 16,1–8; Jn 20,1–10)
1 Rano sabale, ko prvo dive oto kurko, o đuvlja ale ko grobo hem ande o mirisija save spreminde.
2 I dikhle dai cidime o bar savo inele anglo udar e grobosoro.
3 Đerdinde andre, ali na arakhle o telo Gospodesoro e Isusesoro.
4 I sar terđona ine adari zbunime, otojekhvar iklile anglo lende duj manuša ano sjajna šeja.
5 O đuvlja but darandile hem peravde pumare šere nakori phuv,
a on phende lenđe: “Sose rodena e dživde maškaro mule?
6 Ov nane akate. Uštino taro mule! Setinen tumen so vaćerđa tumenđe dok pana inele ani Galileja:
7 ‘Me, o Čhavo e manušesoro, valjani te ovav dindo ano vasta e grešnone manušengere, te ovav čhivdo ko krsto, ali o trito dive ka uštav.’ ”
8 Tegani on setinde pe da o Isus phenđa lenđe adava.
9 I irinde pe taro grobo palal ki diz te vaćeren adava e dešujekhe apostolenđe hem sarijenđe averenđe.
10 Adala đuvlja inele i Marija Magdalena, i Jovana, i Marija e Jakovesiri daj, hem avera. I on sa adava vaćerde e apostolenđe,
11 ali o apostolja na verujinde lenđe, adalese so mislinde da sa adava izmislinde.
12 A o Petar uštino hem prastandilo đi o grobo. Telilo hem dikhlja samo o čaršavi saveja e Isusesoro telo inele paćardo. I irinđa pe palal pučindoj pes so ulo adava.
O Isus mothoj pe duje učenikonenđe ko drom nakoro Emaus
(Mk 16,12–13)
13 Adava dive duj oto e Isusesere sledbenici džana ine ko gav Emaus, dur taro Jerusalim dešujekh kilometarija.
14 Odrumal vaćerena ine maškara pumende adalestar so ulo adala dive.
15 I sar vaćerena ine ađahar, korkoro o Isus alo uzalo lende hem lelja te phirel olencar.
16 Ali olenđe na inele muklo te pendžaren le.
17 O Isus pučlja len: “Sostar vaćerena maškara tumende phirindoj?”
Tegani on terdine, a ko lengere muja dičhili žalost.
18 Jekh olendar, palo anav Kleopa, phenđa lese: “Sar so dičhola, tu injan jedino abanđija ano Jerusalim kova na džanel so ulo adari akala dive.”
19 O Isus pučlja len: “So ulo?”
I on phende lese: “Adava so ulo e Isuseja e Nazarećanineja. Ov inele proroko zoralo ano lafija hem ano delja anglo Devel hem anglo sa o narodo.
20 Ali amare šerutne sveštenici hem amare avera vođe dinde le te ovel osudime ko meriba hem čhivde le ko krsto.
21 Amen nadinđam amen dai ov adava kova ka otkupini e Izraelesere narodo. A ače, tritoi dive sar ulo sa adava.
22 Hem pana zbuninde amen nesave amare đuvlja. Rano sabale džele ko grobo,
23 ali na arakhle e Isusesoro telo adari. Ale hem phende amenđe da dikhle anđelen kola vaćerde lenđe dai o Isus dživdo.
24 Tegani nesave amendar džele ko grobo hem arakhle ađahar sar so phende o đuvlja. Ali na dikhle e Isuse.”
25 Tegani o Isus phenđa lenđe: “O, sar na haljovena? Sosei tumenđe pharo te verujinen sa adava so o proroci vaćerde?
26 On prorokujinde da o Hrist valjani te nakhel sa adala patnje angleder so đerdini pese ani slava.”
27 I tegani lelja te objasnini lenđe soi e Hristestar pisime ano Sveta lila, počindoj e Mojsijasere lilendar hem ano sa e prorokonengere lila.
28 Sar avena ine paše uzalo gav Emaus, o Isus ćerđa pe da mangela te džal po dur.
29 Ali on terinde le te ačhol vaćerindoj: “Ačhov amencar, adalese so lela te perel i rat!”
I o Isus đerdinđa ano čher hem ačhilo olencar.
30 Kad inele olencar uzalo astali, o Isus lelja o maro, zahvalinđa e Devlese, phaglja le hem dinđa len.
31 Tegani phravdile lengere jaćha hem pendžarde le dai ov o Isus, ali ov otojekhvar na inele više anglo lende.
32 Tegani phende jekh averese: “Na ine amen li sar jag ano vile dok vaćerđa amencar odrumal hem objasninđa amenđe o Sveta lila?”
33 I odmah uštine hem irinde pe ko Jerusalim. Adari arakhle sar bešena zajedno o dešujekh apostolja hem avera sledbenici e Isusesere
34 kola phende lenđe: “O Gospod čače uštino taro mule hem mothovđa pe e Simonese!”
35 Tegani o duj manuša vaćerde lenđe sa so ulo ko drom nakoro Emaus hem sar pendžarde e Isuse kad phaglja o maro.
O Isus mothoj pe e učenikonenđe
(Mt 28,16–20; Mk 16,14–18; Jn 20,19–23; Delja 1,6–8)
36 Sar pana vaćerena ine adalestar, o Isus otojekhvar terdino maškar olende hem phenđa lenđe: “Mir tumencar!”
37 A on but darandile, adalese so mislinde da dikhena duho.
38 Tegani o Isus phenđa lenđe: “Sose darana? Hem sose isi tumen sumnje ano vile?
39 Dikhen mle vasta hem mle pre! Me injum! Pipinen man hem ka dikhen! E duho nane telo hem kokala sar so dikhena da man isi!”
40 Vaćerindoj adava, mothovđa lenđe ple vasta hem o pre.
41 On edobor inele radosna hem začudime da našti ine te verujinen. Tegani o Isus pučlja len: “Isi tumen li nešto hajbnase?”
42 I on dinde le kotor oto peko maćho.
43 Ov lelja hem halja le anglo lende.
44 Tegani o Isus phenđa lenđe: “Akavai o lafija save vaćerđum tumenđe dok injumle tumencar: da valjani te pherđol sa soi pisime mandar ano Zakoni e Mojsijasoro, ano Lila e prorokonengere hem ano Psalmija.”
45 Tegani phravđa lengere jaćha te haljoven o Sveta lila,
46 i phenđa lenđe: “Ađahari zapisime: O Hrist ka patini hem o trito dive ka uštel taro mule,
47 hem ano lesoro anav ka propovedini pe o pokajanje hem oprostiba e grehengoro sa e nacijenđe, počindoj taro Jerusalim.
48 Tumen injen svedoci adalestar.
49 A me ka bičhalav tumenđe e Svetone Duho, sar so mlo Dad obećinđa. Ali ačhoven ani diz đikote o zoralipe e Devlestar naka huljel upra tumende.”
E Isusesoro uštiba ko nebo
(Mk 16,19–20; Delja 1,9–11)
50 Tegani o Isus legarđa ple učenikonen paše uzali Vitanija, i vazdinđa ple vasta hem blagoslovinđa len.
51 I sar blagoslovini len ine, cidinđa pe olendar hem legardilo ko nebo.
52 A on pele ko kočija anglo leste, i ani bari radost irinde pe ano Jerusalim.
53 I stalno džana ine ko Hram te hvalinen e Devle.