29
ذَاوُوذْ ذ ڒْبَاشَاثْ ن إِفِيلِيسْطِينِييّنْ
إِفِيلِيسْطِينِييّنْ سّْمُوننْ مَارَّا ڒْعسْكَارْ نْسنْ غَارْ أَفِيقْ ؤُشَا إِسْرَائِيل ثُوغَا إِوْثَا إِقِيضَانْ نّسْ غَارْ ثَاڒَا نِّي إِدْجَانْ غَارْ يَازْرَاعِيلْ. ؤُشَا ڒْبَاشَاثْ ن ثْندَّامْ ن إِفِيلِيسْطِينِييّنْ ژْوَانْ غَارْ ذِينْ س ڒْمْيَاوَاثْ ذ ڒُوڒُوفْ نْسنْ ؤُشَا إِژْوَا ذَاوُوذْ ذ يرْيَازنْ نّسْ أَكْ-ذ أَخِيشْ غَارْ ؤُغزْذِيسْ أَنڭَّارُو. خنِّي نَّانْ ڒْحُوكَّامْ ن إِفِيلِيسْطِينِييّنْ: ”مِينْ ذَا تّڭّنْ إِعِيبْرَانِييّنْ-أَ؟“ يَارَّا-د أَخِيشْ خْ ڒْحُوكَّامْ ن إِفِيلِيسْطِينِييّنْ: ”مَا وَا وَارْ إِدْجِي ذ ذَاوُوذْ، أَمْسخَّارْ ن شَاوُولْ، أَجدْجِيذْ ن إِسْرَائِيل، ونِّي ثُوغَا غَارِي إِدْجَانْ أَسڭّْوَاسْ ذ وَاسّْ؟ زڭْ وَاسّْ إِ غَارِي د-يعْذُو أَڒْ أَسّْ-أَ نشّْ وَارْ ذَايسْ ؤُفِيغْ ؤُڒَا ذ إِجّْ ن ڒْعِيبْ.“
فُّوڭّْمنْ خَاسْ أَطَّاسْ ڒْحُوكَّامْ ن إِفِيلِيسْطِينِييّنْ. نَّانْ أَسْ ڒْحُوكَّامْ ن إِفِيلِيسْطِينِييّنْ: ”سكّْ أَرْيَازْ أَذْ إِعْقبْ، حِيمَا أَذْ إِذْوڒْ غَارْ ومْشَانْ نّسْ نِّي إِ ذ أَسْ ثسّشْنذْ. وَارْ إِزمَّارْ أَكِيذْنغْ إِهْوَا غَارْ ؤُمنْغِي، حِيمَا خنِّي وَارْ إِذِّيكّْوِيڒْ ذ ڒعْذُو نّغْ ذڭْ ؤُمنْغِي. مَاغَارْ س مِينْزِي إِزمَّارْ وَانِيثَا أَذْ إِصْڒحْ أَكْ-ذ سِيذِيسْ نّسْ؟ مَا وَارْ إِدْجِي أَكْ-ذ إِزدْجِيفنْ ن يرْيَازنْ-أَ؟ مَا وَانِيثَا وَارْ إِدْجِي ذ ذَاوُوذْ ونِّي خْغنّْجنْثْ ذ شضْحنْثْ س نُّوبْثَاثْ، نَّانْثْ: ’شَاوُولْ نتَّا إِغْڒبْ خْ ڒُوڒُوفْ نّسْ، مَاشَا ذَاوُوذْ نتَّا خْعشْرَا ن ڒُوڒُوفْ نّسْ؟‘ “
ؤُشَا إِڒَاغَا-د أَخِيشْ إِ ذَاوُوذْ إِنَّا أَسْ: ”س ثِيذتّْ أَمْ إِدَّارْ سِيذِي، شكْ ذ أَصْذِيقْ. ؤُفُوغْ نّشْ ذ وعْقَابْ نّشْ أَكِيذِي ذِي ڒْعسْكَارْ أَقَا أَثنْ مْلِيحْ ذِي ثِيطَّاوِينْ إِنُو، مَاغَارْ نشّْ وَارْ ذَايكْ ؤُفِيغْ ؤُڒَا ذ شَا ن ڒْغشّْ زڭْ وَاسّْ إِ غَارِي د-ثُوسِيذْ أَڒْ أَسّْ-أَ. مَاشَا شكْ وَارْ ثدْجِيذْ مْلِيحْ ذِي ثِيطَّاوِينْ ن ڒْبَاشَاثْ ن ثْندَّامْ. خنِّي ڒخُّو، عْقبْ، ؤُيُورْ ذِي ڒهْنَا، حِيمَا وَارْ ثتّڭّذْ قَاعْ شَا ن ڒْغشّْ ذِي ثِيطَّاوِينْ ن ڒْبَاشَاثْ ن ثْندَّامْ ن إِفِيلِيسْطِينِييّنْ.“ خنِّي إِنَّا ذَاوُوذْ إِ أَخِيشْ: ”مَاغَارْ مِينْ ڭِّيغْ؟ مِينْ ثُوفِيذْ ذڭْ ؤُمْسخَّارْ نّشْ زڭْ وَاسّْ أَمزْوَارُو إِ ذ أَيِي ثُوغَا زَّاثْ إِ وُوذمْ نّشْ أَڒْ أَسّْ-أَ، أَڒَامِي وَارْ رُوحغْ أَكِيذْومْ أَذْ منْغغْ أَكْ-ذ ڒْعذْيَانْ ن سِيذِي إِنُو، أَجدْجِيذْ؟“ أَخِيشْ يَارَّا-د، إِنَّا إِ ذَاوُوذْ: ”نشّْ سّْنغْ ت، مِينْزِي شكْ ذ لمْلِيحْ ذِي ثِيطَّاوِينْ إِنُو أَمْ يِيجّْ ن لْمَالَاكْ ن أَربِّي، مَاشَا ڒْحُوكَّامْ ن إِفِيلِيسْطِينِييّنْ نَّانْ: ’نتَّا وَارْ أَكِيذْنغْ إِتّفّغْ غَارْ ؤُمنْغِي.‘ 10 س ؤُينِّي كَّارْ ثِيوشَّا زِيشْ س إِمْسخَّارنْ ن سِيذِي نّشْ، إِنِّي أَكِيذكْ د-يُوسِينْ. مَاڒَا ثكَّارمْ س وَاسّْ زِيشْ ؤُشَا إِصْبحْ ڒْحَاڒْ، فّْغمْ خنِّي.“ 11 ذَاوُوذْ إِكَّارْ زِيشْ، نتَّا ذ يرْيَازنْ نّسْ، حِيمَا أَذْ ؤُيُورنْ ذِي صّْبحْ، أَذْ د -عقْبنْ غَارْ ثمُّورْثْ ن إِفِيلِيسْطِينِييّنْ. إِفِيلِيسْطِينِييّنْ مَاشَا فّْغنْ، ڭعّْذنْ غَارْ يَازْرَاعِيلْ.
 
 
29:4 1 إِم. 12‏:‏20 29:5 1 صم. 18‏:‏7