٦٤
١ إِ ؤُمقّْرَانْ ن إِمغْنَاجنْ. أَزهّذْ ن ذَاوُوذْ.
 
٢ سڒْ، أَ أَربِّي، إِ ثْمِيجَّا إِنُو خْمِي تّْشثْشِيغْ،
حْضَا ثُوذَارْثْ إِنُو زڭْ ؤُسِيڭّْوذْ ن ڒعْذُو.
٣ سْذُورِّي أَيِي زِي ثْمعْمُوتْشْ ن إِعفَّاننْ،
زِي ڒْْغَاشِي ن يِينِّي إِتّڭّنْ ڒْْمُوعْصِييّثْ،
٤ إِنِّي إِسّقْضَاعنْ إِڒسْ نْسنْ
أَمْ يِيجّْ ن سِّيفْ،
قَارّْصنْ أَوَاڒْ يَارزْڭنْ
أَمْ فْڒِيثْشَا ن ڒْْقوْسْ نْسنْ،
٥ حِيمَا أَذْ وْثنْ س ڒْْقوْسْ
خْ ونِّي إِكمّْڒنْ
زڭْ إِمُوشَانْ إِنُوفَّارنْ.
ذغْيَا أَذْ خَاسْ نيّْشنْ،
إِوَا وَارْ ذِينْ مِينْزِي إِ غَا ڭّْوذنْ.
 
٦ نِيثْنِي حزّْمنْ
مَاحنْذْ أَذْ ڭّنْ مِينْ وَارْ إِحْڒِينْ،
سَّاوَاڒنْ س ثْنُوفّْرَا
مَاحنْذْ أَذْ نذْينْ ثِيخْشِيفِينْ.
قَّارنْ: ”وِي ثنْ إِ غَا إِژَارنْ!“
٧ نِيثْنِي تّْخَارّْصنْ
ذِي مَارَّا مِينْ إِدْجَانْ ذ أَعفَّانْ: ”أَقَا نوْجذْ،
إِشْثْ ن ثْمعْمُوتْشْ ن ثحْرَايْمشْثْ!“
أَقَا مِينْ إِدْجَانْ ذَاخڒْ ذڭْ ورْيَازْ
ؤُ ذڭْ وُوڒْ نّسْ أَقَا يُودْجغْ.
 
٨ أَربِّي أَذْ ثنْ إِوّثْ س فْڒِيثْشَا ن ڒْْقوْسْ،
ذغْيَا أَذْ بَاننْ جّْرَايحْ نْسنْ.
٩ إِڒسْ نْسنْ أَذْ ثنْ يَارّْ
أَذْ نْقَارْضنْ ذڭْ إِخفْ نْسنْ،
كُوڒْ إِجّْ، زڭْ إِنِّي ثنْ إِتّْوَاڒَانْ،
أَذْ يَارْوڒْ.
١٠ خنِّي أَذْ ڭّْوذنْ مَارَّا إِوْذَانْ،
أَذْ بَارّْحنْ ثِيمڭَّا ن أَربِّي
ؤُشَا أَذْ خْزَارنْ مْلِيحْ ذِي مِينْ د إِتّڭّْ.
١١ أَمْسڭّذْ أَذْ إِفَارْحْ ذِي سِيذِي
ؤُ أَذْ غَارسْ د-يَارْوڒْ،
مَارَّا إِنِّي ؤُمِي إِسڭّذْ وُوڒْ أَذْ فَارْحنْ.