١١
١ إِ ؤُمقّْرَانْ ن إِمغْنَاجنْ. ن ذَاوُوذْ.
غَارْ سِيذِي أَركّْوَاڒغْ.
مَامّشْ ثقَّارمْ إِ ڒعْمَارْ إِنُو:
”ضْوُو غَارْ وذْرَارْ نْومْ، أَ إِجْضَاضْ!“
٢ مَاغَارْ خْزَارْ،
إِعفَّاننْ أَقَا محّْضنْ ڒْْقوْسْ،
سّْرُوسَانْ فْڒِيثْشَاثْ نْسنْ غَارْ ؤُفِيڒُو،
حِيمَا أَذْ وْثنْ ذِي ثَادْجسْثْ
ذڭْ إِنِّي ؤُمِي إِسڭّذْ وُوڒْ.
٣ وَاهْ، ذْسُوسَا ن دُّونشْثْ تّْوَاردّْدْجنْ!
مِينْ إِزمَّارْ خنِّي أَذْ يڭّْ ؤُمْسڭّذْ؟
٤ سِيذِي إِزدّغْ
ذِي زَّاوشْثْ نّسْ ثَامقّْرَانْثْ إِقدّْسنْ،
ڒْْعَارْشْ ن سِيذِي أَقَا-ث ذڭْ إِجنْوَانْ.
ثِيطَّاوِينْ نّسْ تّْوَاڒَانْثْ،
ڒْْخزْرَاثْ نّسْ أَرزُّونْثْ ذِي ثَارْوَا ن بْنَاذمْ.
٥ سِيذِي إِتّْبقّشْ أَمْسڭّذْ،
مَاشَا ڒعْمَارْ نّسْ إِتّْعِيفَّا أَعفَّانْ
ذ ونِّي إِتّخْسنْ لْعُونْفْ.
٦ نتَّا أَذْ إِوّثْ إِعفَّاننْ
س إِجّْ ن ونْژَارْ ن ڒفْخُوخْ،
ثِيمسِّي ذ ڒشْبَارِييّثْ
ذ ثْحَارْيَاضْثْ ثَامقّْرَانْثْ
أَذْ إِڒِينْثْ ذ ثَاسْغَارْثْ ن ڒْْكَاسْ نْسنْ.
٧ مِينْزِي سِيذِي ذ أَمْسڭّذْ،
إِتّخْسْ ثِيمڭَّا إِسڭّْذنْ.
إِنِّي إِڭُّورنْ نِيشَانْ
أَذْ ژَترنْ ؤُذمْ نّسْ.