٢
إِلِييَا إِتّْوَامّكْسِي غَارْ ؤُجنَّا
١ إِمْسَارْ غَارْ ثْمكْسِيثْ ن إِلِييَا س ؤُفُوسْ ن سِيذِي ذڭْ إِشْثْ ن ثْحَارْيَاضْثْ غَارْ ؤُجنَّا، أَقَا إِفّغْ إِلِييَا أَكْ-ذ إِلِيشَاعْ زِي جِيلْجَالْ.
٢ إِنَّا إِلِييَا إِ إِلِيشَاعْ: ”قِّيمْ ذَا، مَاغَارْ سِيذِي إِسّكّْ أَيِي غَارْ بَايْثْ-إِلْ.“ مَاشَا إِلِيشَاعْ إِنَّا:”س ثِيذتّْ أَمْ إِدَّارْ سِيذِي ؤُ إِدَّارْ ڒعْمَارْ نّشْ، نشّْ وَارْ شكْ تّجِّيغْ.“ أَمُّو إِ هْوَانْ نِيثْنِي س ثْنَاينْ غَارْ بَايْثْ-إِلْ.
٣ فّْغنْ-د أَيْثْ ن إِنَابِييّنْ، إِنِّي ثُوغَا إِدْجَانْ ذِي بَايْثْ-إِلْ، غَارْ إِلِيشَاعْ، نَّانْ أَسْ: ”مَا ثسّْنذْ، أَقَا سِيذِي أَسّْ-أَ أَذْ إِكّسْ بَابْ نّشْ ثِيوَا إِ ؤُزدْجِيفْ نّشْ؟“ نتَّا يَارَّا-د: ”ؤُڒَا ذ نشّْ أَقَا سّْنغْ ث. سْقَارمْ!“
٤ إِلِييَا إِنَّا أَسْ: ”قِّيمْ ذَا، إِلِيشَاعْ، مَاغَارْ سِيذِي إِسّكّْ أَيِي غَارْ أَرِيحَا.“ مَاشَا نتَّا إِنَّا: ”س ثِيذتّْ أَمْ إِدَّارْ سِيذِي ؤُ إِدَّارْ ڒعْمَارْ نّشْ، نشّْ وَارْ شكْ تّجِّيغْ شَا!“ أَمُّو د-ؤُسِينْ نِيثْنِي غَارْ أَرِيحَا.
٥ خنِّي ؤُسِينْ-د أَيْثْ ن إِنَابِييّنْ نِّي إِدْجَانْ ذِي أَرِيحَا غَارْ إِلِيشَاعْ، نَّانْ أَسْ: ”مَا ثسّْنذْ، أَقَا سِيذِي أَسّْ-أَ أَذْ إِكّسْ بَابْ نّشْ ثِيوَا إِ ؤُزدْجِيفْ نّشْ؟“ نتَّا يَارَّا-د: ”ؤُڒَا ذ نشّْ أَقَا سّْنغْ ث. سْقَارمْ!“
٦ إِلِييَا مَاشَا إِنَّا أَسْ: ”قِّيمْ ذَا، مَاغَارْ سِيذِي إِسّكّْ أَيِي غَارْ لْ-ؤُرْذُونْ.“ مَاشَا نتَّا إِنَّا: ”س ثِيذتّْ أَمْ إِدَّارْ سِيذِي ؤُ أَمْ إِدَّارْ ڒعْمَارْ إِنُو، نشّْ وَارْ شكْ تّجِّيغْ شَا!“ ؤُشَا نِيثْنِي ؤُيُورنْ س ثْنَاينْ إِذْسنْ.
٧ ؤُڒَا ذ خمْسِينْ ن يرْيَازنْ زڭْ أَيْثْ ن إِنَابِييّنْ ؤُيُورنْ، قِّيمنْ بدّنْ أَرنْذَاذْ نْسنْ غَارْ ڒَْاڭّْوَاجْ، أَمْ بدّنْ نِيثْنِي س ثْنَاينْ إِذْسنْ غَارْ لْ-ؤُرْذُونْ.
٨ خنِّي إِكْسِي إِلِييَا أَسڒْهَامْ نّسْ، إِسُّونّضْ إِ-ث ؤُشَا إِوْثَا زَّايسْ خْ وَامَانْ نِّي تّْوَابْضَانْ خْ ثْنَاينْ ن إِغزْذِيسنْ ؤُ نِيثْنِي ژْوَانْ س ثْنَاينْ إِذْسنْ خْ ڒَْاژَاغْ.
٩ ڒَْامِي ژْوَانْ نِيثْنِي، إِمْسَارْ، أَقَا إِلِييَا إِنَّا إِ إِلِيشَاعْ: ”تَّارْ إِشْثْ ن ڒْْحَاجّثْ إِ ذ أَشْ غَا ڭّغْ، قْبڒْ مَّا خَاكْ إِ غَا مّكْسِيغْ!“ إِلِيشَاعْ يَارَّا-د: ”إِڒِي أَذْ خَافِي د-هْوَانْثْ ثْنَاينْ ن ثْسقَّارْ ن بُوحْبڒْ نّشْ!“
١٠ إِلِييَا إِنَّا: ”شكْ ثتَّارذْ إِشْثْ ن ثْمسْڒَاشْثْ ثوْعَارْ. مَاڒَا شكْ ثژْرِيذْ أَيِي ڒَْامِي خَاكْ إِ غَا مّكْسِيغْ، أَذْ أَشْ إِمْسَارْ أَمُّو، مَاشَا مَاڒَا وَارْ إِدْجِي أَمنِّي، وَارْ إِتّمْسَارْ شَا.“
١١ ؤُشَا إِمْسَارْ أَمْ نِيثْنِي ڭُّورنْ ؤُ سَّاوَاڒنْ أَكْ-ذ وَايَاوْيَا، خْزَارْ، أَقَا ذِينْ إِشْثْ ن ثْكَارُّوثْ ن ثْمسِّي أَكْ-ذ إِيْسَانْ ن ثْمسِّي ثنِّي ثبْضَا إِ-ثنْ إِجّْ خْ ونّغْنِي. أَمُّو إِڭعّذْ إِلِييَا ذِي ثْحَارْيَاضْثْ غَارْ ؤُجنَّا.
١٢ إِلِيشَاعْ إِژْرَا ؤُشَا إِڒَاغَا خَاسْ: ”أَ بَابَا، أَ بَابَا! أَكَارُّو ن ؤُمنْغِي ن إِسْرَائِيل ذ إِمْنَاينْ نّسْ!“ خنِّي نتَّا وَارْ ث إِثْوِيڒِي عَاذْ ؤُشَا إِكْسِي أَرُّوضْ نّسْ، إِشَارّڭْ إِ-ث خْ ثْنَاينْ.
١٣ خنِّي إِسّْمُونْ-د أَسڒْهَامْ إِ د-يوْضَانْ زَّايسْ نتَّا ؤُشَا إِعْقبْ، إِبدّْ غَارْ ثْمَا ن لْ-ؤُرْذُونْ.
١٤ نتَّا إِكْسِي أَسڒْهَامْ ن إِلِييَا إِ د-يوْضَانْ زَّايسْ نتَّا، إِوْثَا زَّايسْ خْ وَامَانْ، إِنَّا: ”مَانِي إِدْجَا سِيذِي أَربِّي ن إِلِييَا؟ وَاهْ، نتَّا!“ ؤُشَا نتَّا إِوْثَا خْ وَامَانْ ؤُشَا مّْسبْضَانْ نِيثْنِي خْ ثْنَاينْ ن إِغزْذِيسنْ ؤُشَا إِژْوَا إِلِيشَاعْ.
١٥ ؤُمِي أَيْثْ ن إِنَابِييّنْ نِّي ذِينْ إِبدّنْ أَرنْذَاذْ ن أَرِيحَا، ژْرِينْ ث، نَّانْ: ”بُوحْبڒْ نْ إِلِييَا يَارْسَا خْ إِلِيشَاعْ.“ نِيثْنِي ؤُسِينْ-د غَارسْ ؤُشَا ؤُضَارنْ زَّاثسْ س ؤُغمْبُوبْ نْسنْ غَارْ ثمُّورْثْ.
١٦ نِيثْنِي نَّانْ أَسْ: ”خْزَارْ خنِّي، جَارْ إِمْسخَّارنْ نّشْ أَقَا ذِينْ خمْسِينْ ن يرْيَازنْ، أَيْثْ ن ؤُمنْغِي. أجّْ إِ-ثنْ أَذْ ؤُيُورنْ، أَذْ أَرْزُونْ خْ سِيذِي نّشْ، أَذْ ثَاغْ سِيذِي إِكْسِي ث ؤُشَا إِنْضَارْ إِ-ث خْ إِجّْ ن وذْرَارْ نِيغْ ذڭْ إِشْثْ زِي ثغْزُورِينْ.“ مَاشَا نتَّا إِنَّا: ”وَارْ سكِّيمْ ؤُڒَا ذ إِجّْ!“
١٧ ؤُمِي خَاسْعمّْذنْ نِيثْنِي أَڒَامِي ذ أَسْ إِودَّارْ مِينْ غَا يڭّْ، إِنَّا: ”إِوَا سكّمْ ثنْ ذِينْ!“ نِيثْنِي سّكّنْ خمْسِينْ ن يرْيَازنْ ذ إِنَا أَرْزُونْ ثْڒَاثَا ن وُوسَّانْ، مَاشَا نِيثْنِي وَارْ ث ؤُفِينْ.
١٨ ؤُشَاعقْبنْ-د نِيثْنِي غَارسْ، مِينْزِي ثُوغَا إِقِّيمْ ذِي أَرِيحَا. نتَّا إِنَّا أَسنْ: ”مَا وَارْ ذ أَومْ نِّيغْ: ’وَارْ تّْرِيحمْ شَا‘؟“
إِلِيشَاعْ إِسّْڭنْفَا أَمَانْ ن أَرِيحَا
١٩ إِرْيَازنْ ن ثنْذِينْثْ نَّانْ إِ إِلِيشَاعْ: ”خْزَارْ خنِّي، أَدُّوذْ ن ثنْذِينْثْ مْلِيحْ، أَمْ مَامّشْ إِتّْوَاڒَا سِيذِي إِنُو سِيمَانْثْ نّسْ، مَاشَا أَمَانْ وَارْ إِحْڒِينْ ؤُ ثَامُّورْثْ ثِيوِي-د أَڭْرَايْ.“
٢٠ نتَّا إِنَّا: ”أَوْيمْ أَيِي-د إِجّْ ن طّبْسِي ذ أَمَايْنُو ؤُ ڭّمْ ذَايسْ ثَامدْجَاحْثْ!“ ؤُشَا نِيثْنِي إِوْينْ أَسْ ث-إِ-د.
٢١ خنِّي إِفّغْ زِي ثنْذِينْثْ غَارْ ثَاڒَا ن وَامَانْ ؤُشَا إِنْضَارْ ذَايسْ ثَامدْجَاحْثْ نِّي، إِنَّا: ”أَمُّو إِ إِقَّارْ سِيذِي: ’نشّْ أَرِّيغْ أَمَانْ-أَ صبْحنْ. وَارْ د-تِّيوْينْ ڒْْموْثْ نِيغْ ذ أَڭْرَايْ عَاذْ.‘ “
٢٢ أَمَانْ ذوْڒنْ صبْحنْ عَاوذْ أَڒْ أَسّْ-أَ عْلَاحْسَابْ أَوَاڒْ ن إِلِيشَاعْ إِ إِسِّيوڒْ.
إِحُوذْرِييّنْ سّحْقَارنْ إِلِيشَاعْ ذِي بَايْثْ-إِلْ
٢٣ سّنِّي إِڭعّذْ غَارْ بَايْثْ-إِلْ. أَمْ إِتّْڭعّذْ أَبْرِيذْ، فّْغنْ-د إِحُوذْرِييّنْ زِي ثنْذِينْثْ، إِنِّي ث إِكّْوَارنْ، نَّانْ أَسْ: ”أَقشَّارْ، ڭعّذْ! أَقشَّارْ، ڭعّذْ!“
٢٤ نتَّا إِنّقْڒبْ-د أَوَارْنِي أَسْ، إِخْزَارْ ذَايْسنْ ؤُشَا إِخْزَا إِ-ثنْ ذڭْ يِيسمْ ن سِيذِي. ڒخْذنِّي ؤُسِينْ-د ثْنَاينْ ن دُّوبَاثْ زڭْ وزْغَارْ ؤُ مزّْقنْ ثْنَاينْ-ؤُ-ربْعِينْ ن إِحُوذْرِييّنْ.
٢٥ سّنِّي يُويُورْ نتَّا غَارْ وذْرَارْ ن كَارْمِيلْ ؤُشَا سّنِّي إِعْقبْ غَارْ سَامَارْيَا.