٦٢
شْضَارثْ ن سِيذِي إِ يدْجِيسْ ن سِيحْيُونْ
١ ”ذِي طّْوعْ ن صِيهْيُونْ وَارْ زمَّارغْ أَذْ سّغْذغْ، ذِي طّْوعْ ن ؤُرْشَالِيمْ وَارْ تّسْقِيرِيغْ، أَڒْ د غَا ثنْقَارْ ثْسڭْذَا نّسْ أَمْ ثِيسِّيقْثْ ؤُ أَسنْجمْ نّسْ أَمْ وسْفضْ يَارقّنْ.
٢ أَذْ ژَترنْ ڒڭْنُوسْ ثَاسڭْذَا نّمْ ؤُ مَارَّا إِجدْجِيذنْ أَذْ ژَترنْ أَعُودْجِي نّمْ. أَذْ أَمْ ڒَْاغَانْ س يِيجّْ ن يِيسمْ ن جْذِيذْ نِّي ذ أَمْ إِ غَا إِڭَّا ؤُقمُّومْ ن سِيذِي.
٣ أَذْ ثِيڒِيذْ ذ تَّاجْ إِشوَّارنْ ذڭْ ؤُفُوسْ ن سِيذِي ؤُڒَا ذ أَرژّثْ إِڭلّْذنْ ذڭْ ؤُفُوسْ ن أَربِّي نّمْ.
٤ وَارْ ذ أَمْ قَّارنْ عَاذْ ’ثنِّي ذِي سمْحنْ!‘ ؤُ وَارْ ذ أَسْ قَّارنْ عَاذْ إِ ثمُّورْثْ نّمْ ’ثَامُّورْثْ إِخْڒَانْ!‘، مَاشَا أَذْ أَمْ ڒَْاغَانْ ’ڒْْخَاضَارْ إِنُو!‘، ؤُ ثَامُّورْثْ نّمْ ’ثَانمْڒَاشْثْ!‘، مَاغَارْ ثُوسِيذْ-د خْ ڒْْخَاضَارْ ن سِيذِي ؤُ ثَامُّورْثْ نّمْ أَذْ ثتّْوَامْڒشْ.
٥ مَاغَارْ أَمْ ؤُعزْرِي إِمْڒشْ ثَاعْزَارشْثْ، أَمُّو إِ كِيذمْ غَا مڒْشنْ إِحنْجِيرنْ نّمْ، ؤُشَا أَمْ مُوڒَايْ إِفَارّحْ إِ ثسْڒِيثْ، أَمُّو إِ ذ أَمْ غَا إِفَارْحْ أَربِّي نّمْ.“
٦ ”أَ ؤُرْشَالِيمْ، سّْبدّغْ إِعسَّاسنْ خْ ڒحْيُوضْ نّمْ نِّي وَارْ سّْغِيذِينْ ڒبْذَا، ذڭْ وَاسّْ ذ دْجِيڒثْ. أَ كنِّيوْ إِنِّي إِعقّْڒنْ خْ سِيذِي، وَارْ تَّاريّْحمْ!
٧ وَارْ تَّاريّْحمْ ذِي طّْوعْ نّسْ، أَڒْ د إِسّْبدّْ ؤُرْشَالِيمْ ؤُشَا إِڭَّا إِ-ت ذ أَصبّحْ خْ ثمُّورْثْ.
٨ سِيذِي إِجِّيدْجْ غَارْ ؤُفُوسْ نّسْ أَفُوسِي ؤُ غَارْ ؤُغِيڒْ نّسْ إِجهْذنْ: ’عمَّارْصْ عَاذْ أَذْ وْشغْ إِمنْذِي نّمْ ذ مَاشَّا إِ ڒْْعذْيَانْ نّمْ، ؤُعمَّارْصْ عَاذْ أَذْ سّسْوغْ إِبَارَّانِييّنْ بِينُو نّمْ ن جْذِيذْ إِ خْ ثكْسِيذْ ثَامَارَا!
٩ مَاغَارْ وِي ث غَا إِسّْمُوننْ، أَذْ زَّايسْ شّنْ ؤُ أَذْ سّمْغَارنْ سِيذِي، ؤُ وِي غَا إِڒقْضنْ أَضِيڒْ، أَذْ زَّايسْ سْونْ ذِي ڒمْرَاحَاثْ ن زَّاوشْثْ إِنُو إِقدّْسنْ.‘ “
١٠ ”عْذُومْ، عْذُومْ زِي ثوُّورَا ؤُشَا سْوجْذمْ إِ ڒْْڭنْسْ أَبْرِيذْ. سْڭعّْذمْ، سْڭعّْذمْ أَبْرِيذْ إِوَاطَانْ، كّْسمْ إِژْرَا، سْڭعّْذمْ ثَاعدْجَانْثْ إِ ڒڭْنُوسْ!
١١ خْزَارْ، سِيذِي إِڭَّا أَذْ سْڒنْ أَڒْ طَّارْفْ ن ثمُّورْثْ. إِنِيمْ إِ يدْجِيسْ ن صِيهْيُونْ: ’خْزَارْ، أَسنْجمْ نّمْ يُوسَا-د، خْزَارْ، ڒْْمُونثْ نّسْ غَارسْ ؤُشَا ڒخْڒَاصْ نّسْ غَارْ زَّاثسْ.‘
١٢ أَذْ أَسنْ قَّارنْ: ’ڒْْڭنْسْ أَمْقدَّاسْ، إِنِّي إِتّْوَافكّنْ ن سِيذِي!‘، ؤُشَا أَذْ أَمْ قَّارنْ: ’ثنِّي خْ ثُوغَا أَرزُّونْ!‘ ذ ’ثَانْذِينْثْ إِ وَارْ إِتّْوَاجّنْ!‘.“