١٦
١ ” ’سكّمْ دّْمَانِي شُّورنْ س إِزْمَارنْ ن ڒْْحَاكمْ ن ثمُّورْثْ، زِي سَالَاعْ غَارْ ڒخْڒَا، غَارْ وذْرَارْ ن يدْجِيسْ ن صِيهْيُونْ!‘
٢ أَمْ إِجْضَاضْ يَاروْڒنْ، إِتّْوَاسّضْونْ زِي ڒْْعُوشّْ، أَمُّو إِ غَا ڭّنْثْ يسِّيسْ ن مُوآبَ غَارْ إِمُوشَانْ ن ؤُژكّْوُو ن يغْزَارْ ن أَرْنُونْ.
٣ ’أَوْيمْ خنِّي شّْوَارْ، كْسِيمْ أَوَاڒْ، ڭّمْ ثِيڒِي نّمْ أَمْ دْجِيڒثْ ذڭْ ؤُزِيڒْ، سْنُوفَّارْ إِمثْلَاعْ، وَارْ زْنُوزِي إِنِّي يَاروْڒنْ!‘
٤ ’جّمْ إِنِّي زَّايِي خْ يُوژّْڒنْ أَذْ غَارمْ قِّيمنْ، أَ ثَامُّورْثْ ن مُوآبَ! إِڒِي ذ أَذُورِّي إِ نِيثْنِي زَّاثْ إِ وُوذمْ ن ؤُمْثحَّايْ!‘ “
”ڒحْصَارثْ مَاشَا أَذْ ثْبدّْ، أَثحِّي أَذْ إِقْضَا، إِنِّي إِعفّْسنْ خْ ثمُّورْثْ أَذْ مْودَّارنْ زِي ثمُّورْثْ.
٥ ڒْْكُورْسِي إِڭلّْذنْ أَذْ إِتّْوَاشدّْ س ثْمخْسِيوْثْ إِشُووَّارنْ ؤُ نتَّا أَذْ خَاسْ إِقِّيمْ ذِي ثِيذتّْ ذڭْ ؤُقِيضُونْ ن ذَاوُوذْ، نتَّا ذ ونِّي إِحكّْمنْ ذ ونِّي يَارزُّونْ ڒْْحقّْ ؤُشَا إِسّفْڒحْ ثَاسڭْذَا.“
٦ ”نشِّينْ نسْڒَا خْ نّْفَاخثْ ن ثمُّورْثْ ن مُوآبَ، أَقَا نتَّاثْ ذ ثَاعفَّارْثْ أَڒْ طَّارْفْ. ثَاعفَّارْثْ نّسْ ذ نّْفَاخثْ نّسْ ذ زّْعَامثْ نّسْ، أَقَا مَارَّا ڒْْهَارْذْ نّسْ إِخْوَانْ وَارْ إِدْجِي شَا نِيشَانْ.
٧ س ؤُيَا إِ غَا ثْرُو ثمُّورْثْ ن مُوآبَ خْ مُوآبَ، مَارَّا نِيثْنِي أَذْ رُونْ، أَذْ سْغُوينْ خْ زّْبِيبْ ن قِيرْ-حَارِيسَاثْ، نِيثْنِي ذوْڒنْ تّْوَاغڒْبنْ قَاعْ.
٨ مَاغَارْ إِسْڒَاونْثْ ثْزَايَارِينْ ذڭْ إِمَارْجَاعنْ ن ؤُضِيڒْ ن حَاشْبُونْ. ثِيسضْوِينْ ن ضِّيڒشْثْ ن سِيبْمَا أَرنّْينْثْ ڒْْحُوكَّامْ نْ ڒڭْنُوسْ. ثِيسضْوِينْ يِيوْضنْثْ أَڒْ يَاعْزِيرْ، سُوحنْثْ ذِي ڒخْڒَا، بزّْعنْثْ، أَقَا ژْوَانْثْ ڒبْحَارْ.
٩ خْ ؤُيَا تّْرُوغْ خْ ضِّيڒشْثْ ن سِيبْمَا، أَمْ مَامّشْ رُوغْ خْ يَاعْزِيرْ. سُّوغْ شمْ س إِمطَّاونْ إِنُو، أَ، ثِيندَّامْ ن حَاشْبُونْ ذ أَلِيعَالَا، مِينْزِي رُوحنْ إِغُويَّانْ ن ؤُسْڒِيوْڒوْ زِي ثِينِي نّمْ ن ؤُنبْذُو ؤُ زڭْ وڒْقَاضْ نّمْ.
١٠ ثْحيّذْ ڒفْرَاحثْ ذ زّْهُو زڭْ إِيَّارْأنْ إِسّغْمَاينْ ن ثْفدْجَاحْثْ، وَارْ تّْغنِّيجنْ ؤُ وَارْ سْڒِيوْڒِيونْ عَاذْ ذڭْ إِمَارْجَاعنْ ن ؤُضِيڒْ. ونِّي يَارفّْسنْ وَارْ يَارفّسْ عَاذْ أَضِيڒْ ذِي ثْسِيڒْثْ ن ؤُضِيڒْ. سّْبدّغْ نشّْ ڒعْيُوذَاثْ ن ؤُسْڒِيوْڒوْ.
١١ خْ ؤُيَا سْغُويُّونْثْ ثكْرِيشِينْ إِنُو أَمْ يِيجّْ ن ڒْْڭَامْبْرِي خْ مُوآبَ، ؤُ ذَاخڒْ إِنُو خْ كِيرْ-حَارِيسْ.
١٢ خْمِي إِ غَا يَاحڒْ مُوآبَ خْ ڒْْڭعّْذثْ مَانِي تّْقدَّامنْ ثِيوْهِيبِينْ نّسْ ؤُشَا أَذْ يَاذفْ غَارْ زَّاوشْثْ نّسْ إِقدّْسنْ حِيمَا أَذْ إِژَّادْجْ، خنِّي أَذْ ژَترنْ أَقَا مُوآبَ وَارْ إِزمَّارْ أَذْ إِڭّْ وَالُو.“
١٣ وَا ذ أَوَاڒْ إِ إِسِّيوڒْ سِيذِي خْ مُوآبَ.
١٤ ؤُشَا ڒخُّو إِسَّاوَاڒْ سِيذِي، إِقَّارْ: ”ذِي ثْڒَاثَا ن إِسڭّْوُوسَا عْلَاحْسَابْ إِسڭّْوُوسَا ن ؤُشوَّاڒْ، أَذْ إِذْوڒْ ؤُعُودْجِي ن مُوآبَ إِتّْوَاسّحْقَارْ أَكْ-ذ مَارَّا أَبَارُّو نِّي أَمقّْرَانْ. مِينْ زَّايسْ إِ غَا إِقِّيمنْ، أَذْ يِيڒِي ذْرُوسْ قَاعْ، وَارْ إِدْجِي أَطَّاسْ.“