٣٣
١ إِسّْڭعّذْ يَاعْقُوبْ ثَامُوغْڒِي نّسْ ؤُشَا إِژْرَا عِيسُو ذ أَربْعَا-مْيَا ن يرْيَازنْ أَكِيذسْ خشّنْ-د. إِفَارْقْ يَاعْقُوبْ إِحنْجِيرنْ خْ لِييَا ذ رَاحِيلْ ذ ثْنَاينْ ن ثِييَّا.
٢ إِڭَّا ثِييَّا ذ ثَارْوَا نْسنْثْ غَارْ زَّاثْ، أَوَارْنِي أَسنْثْ لِييَا ذ ثَارْوَا نّسْ ؤُ رَاحِيلْ ذ يُوسُوفْ ذ إِنڭُّورَا.
٣ ؤُمِي إِعْذُو زَّاثْ إِ ثِيطَّاوِينْ نْسنْ، إِبنْذقْ غَارْ ثمُّورْثْ سبْعَا ن ثْوَاڒَاوِينْ أَڒَامِي د-يِيوضْ غَارْ ؤُمَاسْ.
٤ عِيسُو يُوزّڒْ-د حِيمَا أَذْ ث إِڒْقَا، إِذَارّعْ أَسْ، إِنْڭزْ أَسْ خْ يِيرِي نّسْ، إِسُّوذمْ إِ-ث ؤُشَا رُونْ س ثْنَاينْ.
٥ خَاسْ ؤُشَا إِسّْڭعّذْ ثِيطَّاوِينْ نّسْ، إِژْرَا ثِيمْغَارِينْ ذ إِحنْجِيرنْ نِّي ؤُشَا إِنَّا: ”مِينْ عْنَانْ إِنَا إِنِّي أَكِيذكْ؟“ نتَّا يَارَّا-د خَاسْ: ”ذ ثَارْوَا نِّي إِوْشَا أَربِّي زڭْ أَرْضَا نّسْ إِ ؤُمْسخَّارْ نّشْ.“
٦ ؤُشَا رحّْڭنْثْ-إِ-د ثِييَّا، نِيثنْثِي ذ ثَارْوَا نْسنْثْ، ؤُشَا بنْذْقنْثْ.
٧ ثْرحّڭْ-د عَاوذْ لِييَا ذ إِحنْجِيرنْ نّسْ ؤُشَا بنْذْقنْ. ڒخْذنِّي إِقَارّبْ-د يُوسُوفْ ذ رَاحِيلْ ؤُشَا بنْذْقنْ.
٨ إِنَّا أَسْ: ”مِينْ ثخْسذْ أَكْ-ذ ؤُبَارُّو-يَا ن ڒْْعسْكَارْ نِّي ڒْْقِيغْ؟“ نتَّا إِنَّا: ”نشّْ سّكّغْ ث، مَاحنْذْ أَذْ أَفغْ أَرْضَا ذِي ثِيطَّاوِينْ ن سِيذِي إِنُو!“
٩ إِنَّا عِيسُو: ”أَقَا غَارِي أَطَّاسْ، ؤُمَا إِنُو! أَذْ يِيڒِي إِ شكْ مِينْ إِدْجَانْ نّشْ!“
١٠ خَاسْ ؤُشَا إِنَّا يَاعْقُوبْ: ”لَّ، تّْزَاوَاڭغْ شكْ! مَاڒَا ؤُفِيغْ ڒخُّو أَرْضَا ذِي ثِيطَّاوِينْ نّشْ، كْسِي أَرِّيغَالُو إِنُو زڭْ إِفَاسّنْ إِنُو، مَاغَارْ ژْرِيغْ ؤُذمْ نّشْ أَخْمِي ژْرِيغْ ؤُذمْ ن أَربِّي ؤُشَا ثْقبْڒذْ خَافِي س ڒمْڒَاحثْ.
١١ تّْزَاوْڭغْ شكْ، كْسِي لْبَارَاكَا إِنُو إِ ذ أَشْ د-إِوْيغْ، مِينْزِي أَربِّي إِمْصُورُّوفْ أَكِيذِي س أَرْضَا ؤُشَا نشّْ غَارِي كُوڒْشِي.“ إِكلّفْ إِ-ث ؤُشَا إِكْسِي ث.
١٢ نتَّا إِنَّا: ”أجّْ أَنغْ أَذْ نفْسِي إِقِيضَانْ نّغْ، أَذْ نْرَاحْ. نشّْ أَذْ رَاحغْ زَّاثشْ.“
١٣ مَاشَا نتَّا إِنَّا أَسْ: ”سِيذِي إِنُو إِسّنْ، أَقَا إِحنْجِيرنْ-أَ أَرهْفنْ ؤُ أَقَا غَارِي ؤُدْجِي ذ ثْفُونَاسِينْ ؤُرْونْثْ سُّوطُّوضنْثْ. مَاڒَا بْنَاذمْ إِزيَّارْ خَاسنْثْ أَطَّاسْ، وَاخَّا مْغِيرْ إِ يِيجّْ ن وَاسّْ، أَذْ إِمّثْ وُودْجِي مَارَّا.
١٤ أَذْ إِعْذُو ڒخُّو سِيذِي إِنُو زَّاثْ إِ ؤُغمْبُوبْ ن ؤُمْسخَّارْ نّسْ ؤُ نشّْ أَذْ د-أَسغْ شْوَايْثْ شْوَايْثْ أَكْ-ذ إِصُورَافْ ن ڒكْسِيبثْ إِ إِدْجَانْ زَّاثِي ؤُڒَا أَكْ-ذ إِصُورَافْ ن إِحنْجِيرنْ، أَڒْ د غَا أَوْضغْ غَارْ سِيذِي إِنُو ذِي سَاعِيرْ.“
١٥ إِنَّا عِيسُو: ”أَذْ جّغْ ڒخُّو أَكِيذكْ شَا ن إِوْذَانْ إِنِّي إِدْجَانْ أَكِيذِي.“ مَاشَا نتَّا إِنَّا: ”ؤُمِي دّڭَّا؟ أجّْ أَيِي أَذْ أَفغْ أَرْضَا ذِي ثِيطَّاوِينْ ن سِيذِي إِنُو!“
١٦ إِعْقبْ-د عِيسُو ذڭْ وَاسّْ نِّي خْ وبْرِيذْ غَارْ سَاعِيرْ.
١٧ ؤُشَا إِفْسِي يَاعْقُوبْ إِقِيضَانْ نّسْ، يُويُورْ غَارْ سُوكُّوثْ، إِبْنَا ذِينْ ثَادَّارْثْ إِ يِيخفْ نّسْ ؤُشَا إِڭَّا إِعُوشُّوثنْ ن ثْسطَّا إِ ڒبْهَايمْ نّسْ. خْ ؤُيَا إِڒَاغَا إِسمْ ن ومْشَانْ نِّي سُوكُّوثْ، إِخْسْ أَذْ يِينِي ’إِعُوشُّوثنْ‘.
١٨ ؤُمِي د-إِعْقبْ يَاعْقُوبْ زِي فَاذَانْ-أَرَامْ، يُوسَا-د غَارْ شَالِيمْ، إِشْثْ ن ثنْذِينْثْ ن شَاكِيمْ، ثنِّي إِدْجَانْ ذِي ثمُّورْثْ ن كنْعَانْ، ؤُشَا إِوْثَا إِقِيضَانْ نّسْ زَّاثْ إِ ثنْذِينْثْ.
١٩ إِسْغَا طَّارْفْ ن ييَّارْ مَانِي إِوْثَا إِقِيضَانْ نّسْ، زڭْ إِفَاسّنْ ن إِحنْجِيرنْ ن حَامُورْ، بَابَاسْ ن شَاكِيمْ، س مْيَا ن إِزِييْنَاثْ ن نُّوقَارْثْ إِوزْننْ.
٢٠ إِسّْڭعّذْ ذِينْ إِجّْ ن ؤُعَالْطَارْ مِينْ خفْ ثمَّارْسْ ثْغَارْصْثْ ؤُشَا إِڒَاغَا أَسْ: ’أَربِّي ذ أَربِّي ن إِسْرَائِيل!‘