٦
شّنْعثْ إِ مُورْذَاخَايْ
١ ذِي دْجِيڒثْ نِّي سِيمَانْثْ نّسْ ثُوغَا يُوڭِي أَذْ إِكّْ إِضصْ خْ ؤُجدْجِيذْ ؤُشَا إِنَّا أَذْ أَسْ د-أَوْينْ أَذْلِيسْ ن ڒِْيذَارثْ ن إِمزْرُوينْ ؤُشَا غْرِينْ زَّايْسنْ زَّاثْ إِ وُوذمْ ن ؤُجدْجِيذْ. ٢ إِتّْوَافْ ؤُرَانْ ذَايسْ، أَقَا مُورْذَاخَايْ إِخبَّارْ خْ بِيغْثَانَا ذ ثَارَاشْ، ثْنَاينْ ن إِمْسخَّارنْ إِشنّْعنْ ن ؤُجدْجِيذْ، زڭْ إِعسَّاسنْ ن ثوَّارْثْ، إِنِّي ثُوغَا يَارزُّونْ أَذْ وْثنْ أَفُوسْ ن ؤُجدْجِيذْ أَحَاشْوِيرُوشْ. ٣ خنِّي إِنَّا ؤُجدْجِيذْ: ”مَانْ شَّانْ ذ ڒمْغَارثْ إِ إِتّْوَاڭّنْ إِ مُورْذَاخَايْ خْ مَانْ أَيَا؟“ إِمْسخَّارنْ إِحُوضْرِييّنْ ن ؤُجدْجِيذْ نِّي ثُوغَا إِ ذ أَسْ إِتّْسخَّارنْ، نَّانْ: ”وَارْ ذ أَسْ إِتّْوَاڭّْ وَالُو ذِي طّْوعْ نّسْ!“ ٤ خنِّي إِنَّا ؤُجدْجِيذْ: ”وِي ذِينْ بَارَّا ذڭْ وَازَّايْ؟“ هَامَانْ ثُوغَا عَاذْ مَامّشْ د-إِتَّاذفْ غَارْ وَازَّايْ ن ثَادَّارْثْ ن ؤُجدْجِيذْ إِ إِدْجَانْ غَارْ بَارَّا قَاعْ حِيمَا أَذْ يِينِي إِ ؤُجدْجِيذْ حِيمَا أَذْ يَايڒْ مُورْذَاخَايْ غَارْ ثْحنَاشْثْ ن وَايَاڒْ، ثنِّي إِ ذ أَسْ إِسّوْجذْ. ٥ إِمْسخَّارنْ ن ؤُجدْجِيذْ نَّانْ أَسْ: ”أَقَا ذ هَامَانْ إِ ذَا إِبدّنْ ذڭْ وَازَّايْ.“ خنِّي إِنَّا ؤُجدْجِيذْ: ”أجّْ إِ-ث أَذْ يَاذفْ!“
٦ خْمِي يُوذفْ هَامَانْ، إِنَّا أَسْ ؤُجدْجِيذْ: ”مِينْ غَا إِتّْوَاڭّنْ أَكْ-ذ ورْيَازْ إِ ؤُمِي إِخْسْ ؤُجدْجِيذْ أَذْ ث إِشنّعْ؟“ إِخمّمْ هَامَانْ ذڭْ وُوڒْ نّسْ: ”مَانْ ونْ إِخْسْ ؤُجدْجِيذْ أَذْ إِشنّعْ كْثَارْ زَّايِي؟“ ٧ س ؤُينِّي يَارَّا-د هَامَانْ خْ ؤُجدْجِيذْ: ”أَرْيَازْ إِ إِخْسْ ؤُجدْجِيذْ أَذْ ث إِشنّعْ، ٨ أَذْ أَسْ إِمّوْشْ ثْشَامِيرْ إِڭلّْذنْ إِ زِي إِنُّومْ ؤُجدْجِيذْ أَذْ يَارْضْ ؤُڒَا ذ أَيِيسْ إِ خفْ إِنُّومْ ؤُجدْجِيذْ أَذْ إِنِييْ ؤُشَا أَذْ سَّارْسنْ إِجّْ ن تَّاجْ إِڭلّْذنْ خْ ؤُزدْجِيفْ نّسْ. ٩ أَذْ ڭّنْ ثْشَامِيرْ ذ ؤُيِيسْ ذڭْ ؤُفُوسْ ن إِجّْ زِي ڒْْحُوكَّامْ ن ؤُجدْجِيذْ، إِجّنْ زِي ثَارْوَا ن ثَاصِيڒثْ، ؤُشَا أَذْ زَّايسْ سّْيَارْضنْ أَرْيَازْ نِّي إِ إِخْسْ ؤُجدْجِيذْ أَذْ إِشنّعْ ؤُشَا أَذْ ث سّْنذْهنْ خْ ؤُيِيسْ ذڭْ وَازَّايْ ن ثنْذِينْثْ، ؤُشَا أَذْ بَارّْحنْ: ’أَمُّو إِ غَا إِتّْوَاڭّْ أَكْ-ذ ورْيَازْ، ونِّي إِخْسْ ؤُجدْجِيذْ أَذْ ث إِشنّعْ!‘ “ ١٠ خنِّي إِنَّا ؤُجدْجِيذْ إِ هَامَانْ: ”قدْجقْ، كْسِي ثْشَامِيرْ ذ ؤُيِيسْ أَمْ مَامّشْ ثنِّيذْ ؤُشَا أڭّْ أَمنِّي أَكْ-ذ مُورْذَاخَايْ ونِّي إِقِّيمنْ ذِي ثوَّارْثْ ن ؤُجدْجِيذْ ؤُ وَارْ تّجِّي ؤُڒَا ذ إِجّْ ن وَاوَاڒْ أَذْ إِوْضَا زِي مَارَّا مِينْ ثسِّيوْڒذْ.“
١١ إِكْسِي هَامَانْ ثْشَامِيرْ ذ ؤُيِيسْ ؤُشَا إِسّْيَارْضْ مُورْذَاخَايْ س ثْشَامِيرْ ؤُ إِسّْنذْهْ إِ-ث خْ وَازَّايْ ن ثنْذِينْثْ ؤُشَا إِسّكَّارْ أَبَارّحْ قِيبَاتْشْ نّسْ: ”أَمُّو إِ غَا إِتّْوَاڭّْ أَكْ-ذ ورْيَازْ ونِّي ؤُمِي إِخْسْ ؤُجدْجِيذْ أَذْ أَسْ إِشنّعْ!‘ “ ١٢ أَوَارْنِي أَيَا إِعْقبْ مُورْذَاخَايْ عَاوذْ غَارْ ثوَّارْثْ ن ؤُجدْجِيذْ، مَاشَا هَامَانْ يُويُورْ ذغْيَا غَارْ ثَادَّارْثْ، إِحْزنْ ؤُ ثُوغَا أَزدْجِيفْ نّسْ إِڒحّفْ. ١٣ إِعَاوذْ هَامَانْ إِ زَارَاشْ، ثَامْغَارْثْ نّسْ، ؤُ إِ مَارَّا إِمدُّوكَّاڒْ نّسْ مَارَّا مِينْ إِ ذ أَسْ إِمْسَارنْ. خنِّي نَّانْ أَسْ إِمِيغِيسنْ نّسْ ذ زَارَاشْ، ثَامْغَارْثْ نّسْ: ”مَاڒَا مُورْذَاخَايْ، ونِّي زَّاثْ إِ وُوذمْ نّسْ ثبْذِيذْ أَذْ ثوْضِيذْ، زِي زَّارِيعثْ ن وُوذَاينْ إِ يدْجَا، وَارْ ذ أَسْ ثْزمَّارذْ، مَاشَا س ثِيذتّْ أَذْ ثوْضِيذْ زَّاثْ إِ وُوذمْ نّسْ.“ ١٤ ؤُمِي نِيثْنِي سِّيوْڒنْ عَاذْ أَكِيذسْ، ؤُسِينْ-د إِمْسخَّارنْ إِشنّْعنْ ذ ؤُجدْجِيذْ ؤُشَا قدْجْقنْ أَذْ أَوْينْ هَامَانْ غَارْ زَّارْذثْ نِّي ثسّوْجذْ إِسْثِيرْ.