دعای انسان دردمند
مزمور ۶
برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت.
1 ای خداوند، مرا در شدت خشم خود توبیخ و تنبیه نکن.
2 ای خداوند، به من رحم کن زیرا پژمرده شده‌ام. خداوندا، مرا شفا ده، زیرا دردْ وجودم را فرا گرفته
3 و بسیار پریشانم. تا به کی ای خداوند، تا به کی؟
4 ای خداوند، بیا و مرا برهان؛ به خاطر محبت خود، مرا نجات ده.
5 زیرا مردگان نمی‌توانند تو را به یاد آورند. کیست که در قبر تو را ستایش کند؟
6 از نالیدن خسته شده‌ام. هر شب بسترم را غرق اشک می‌سازم.
7 از آزار دشمنانم آنقدر گریه کرده‌ام که چشمانم تار شده‌اند.
8 ای همهٔ بدکاران، از من دور شوید؛ زیرا خداوند صدای گریهٔ مرا شنیده است.
9 او به فریاد من خواهد رسید و دعایم را اجابت خواهد کرد.
10 آنگاه همهٔ دشمنانم ناگهان عاجز و درمانده شده، با سرافکندگی دور خواهند شد.