پناهگاه عادلان
مزمور ۱۱
برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود.
1 چرا به من که به خداوند پناه برده‌ام می‌گویید: «مثل پرنده به کوهها فرار کن
2 زیرا شریران در کمین عادلان نشسته‌اند و تیرهای خود را به کمان نهاده‌اند تا ایشان را هدف قرار دهند.
3 پایه‌های نظم و قانون فرو ریخته، پس عادلان چه می‌توانند بکنند؟»
4 اما خداوند هنوز در خانهٔ مقدّس خود است، او همچنان بر تخت آسمانی خود نشسته است. خداوند انسانها را می‌بیند و می‌داند که آنها چه می‌کنند.
5 خداوند بدکاران و درستکاران را امتحان می‌کند. او از آدم بدکار و ظالم بیزار است.
6 او بر بدکاران آتش و گوگرد خواهد بارانید و با بادهای سوزان آنها را خواهد سوزانید.
7 خداوند عادل است و انصاف را دوست دارد و درستکاران در حضور او خواهند زیست.