نامهٔ دوم پولس به مسیحیان
قرنتس
1
1 این نامه از طرف پولس است که به خواست خدا انتخاب شده تا رسول عیسی مسیح باشد و نیز از طرف برادر ما تیموتائوس.
این نامه را به کلیسای خدا در قُرِنتُس و نیز به همهٔ مسیحیان سراسر ایالت اخائیه مینویسم.
2 از پدرمان خدا، و خداوندمان عیسی مسیح، خواستار فیض و آرامش برای شما هستم.
تسلی خدا برای تمام مشکلات کافی است
3 سپاس بر خدا، پدر خداوند ما عیسی مسیح، که پدر رحمتها و خدای همۀ تسلیات است.
4 او ما را تسلی میدهد تا ما نیز همین تسلی را به کسانی دهیم که در زحمتند و به همدردی و تشویق ما نیاز دارند.
5 یقین بدانید که هر قدر برای مسیح بیشتر زحمت ببینیم، از او تسلی و دلگرمی بیشتری خواهیم یافت.
6 حتی وقتی زیر بار سختیها کمر خم میکنیم، این نیز برای تسلی و نجات شما است. زیرا هنگامی که ما خودمان نیز تسلی مییابیم و دلگرم میشویم، قطعاً شما را نیز دلگرم خواهیم ساخت. آنگاه میتوانید با شکیبایی، متحمل همان رنجهایی شوید که ما متحمل هستیم.
7 و یقین داریم که وقتی در رنجهای ما شریک میشوید، در تسلی و دلگرمیای که خدا به ما میبخشد نیز شریک خواهید شد.
8 ایمانداران عزیز، بیشک شنیدهاید که در ایالت آسیا چه سختیها کشیدیم. فشار مشکلات به حدی بود که امید نداشتیم زنده بمانیم،
9 و احساس میکردیم که محکوم به مرگ هستیم، چون برای نجات خود، کاری از دستمان برنمیآمد. اما این زحمات درس خوبی به ما داد تا دیگر به خودمان متکی نباشیم، بلکه به خدایی توکل کنیم که میتواند حتی مردهها را زنده کند. پس همه چیز را به دست خدا سپردیم.
10 او نیز ما را یاری داد و از مرگی وحشتناک رهانید؛ و امید داریم که بعد از این نیز باز ما را رهایی بخشد.
11 و اما شما نیز باید با دعاهایتان ما را یاری کنید. وقتی ببینید که خدا به دعاهایی که در حق ما و برای سلامت ما میکنید، این گونه پرشکوه جواب میدهد، آنگاه خدا را بیشتر سپاس خواهید گفت.
در رفتار با شما همواره صادق و بیریا بودهایم
12 آنچه باعث افتخار ماست، این است که میتوانیم با نهایت صداقت بگوییم که در رفتارمان با مردم و مخصوصاً با شما، همیشه صادق و بیریا بودهایم، و چشم امیدمان فقط به یاری خداوند بوده است، نه به تواناییهای خودمان.
13 نامههایی که به شما نوشتیم، همه روشن و واضح بودهاند و هرگز مطلبی سربسته نگفتهایم. و من امید دارم
14 همانطور که تا حدی ما را شناختهاید، روزی ما را به طور کامل بشناسید و به ما افتخار کنید. آنگاه ما نیز در روز بازگشت خداوندمان عیسی، به شما افتخار خواهیم کرد.
15 با چنین اطمینانی به درک و فهم روحانی شما بود که تصمیم گرفتم با دوبار ملاقات شما، دوبار برکت به شما برسانم؛
16 بار اول، در راه سفرم به مقدونیه و بار دوم، به هنگام بازگشت از آنجا. آنگاه شما مرا در سفرم به یهودیه یاری خواهید داد.
17 حال ممکن است بپرسید که چرا تصمیم خود را عوض کردم. آیا دودل بودم یا همانند بسیاری از مردم این دنیا شدهام که وقتی میگویند «بله»، منظورشان «نه» است؟
18 نه، اینچنین نیست. آن خدایی که سخنانش راست و قابل اعتماد میباشد، شاهد است که سخنان ما نیز قابل اعتماد میباشد و وقتی میگوییم «بله»، منظورمان همان «بله» است.
19 زیرا پسر خدا، عیسی مسیح، کسی نیست که وقتی میگوید «بلی»، منظورش «نه» باشد، بلکه همواره هر چه گوید، همان را انجام میدهد؛ و پیغام و موعظهٔ ما یعنی من و سیلاس و تیموتائوس، دربارهٔ یک چنین کسی بود.
20 اوست که تمام وعدههای خدا را، هر چند که بسیار باشند، به انجام میرساند، و ما نیز همه جا اعلام کردهایم که او چقدر نسبت به وعدههایش امین و وفادار است، تا او جلال یابد.
21 چنین خدایی است که ما را با شما در مسیح استوار نموده و ما را مسح کرده تا پیام انجیل او را به همگان برسانیم،
22 و مهر مالکیت خود را بر ما زده، و روحالقدس را به عنوان بیعانهٔ برکات آینده در دلهای ما نهاده است.
23 خدا را شاهد میگیرم که اگر نزد شما بازنگشتم، به این علّت بود که نمیخواستم شما را با سرزنشهای سخت خود، برنجانم.
24 در ضمن، منظور این نیست که بر شما سَروَری کنیم و بگوییم که چگونه ایمانتان را به اجرا درآورید. هدف ما این است که با یکدیگر همکاری کنیم تا سرشار از شادی شوید، زیرا به دلیل ایمان خودتان است که استوار ایستادهاید.