Da 2. Psalm.
Gott Sei Groofanah Kaynich
Favass sinn di heida in en ufruah,
un di leit am shkeema fa nix?
Di kaynicha funn di eaht setza sich uf,
un di roolahs fasamla sich zammah
geyyich da Hah,
un geyyich sei Ksalbdah.
“Vella iahra kedda fareisa,” sawwa si,
“un iahra shtrikk abshmeisa funn uns.”
 
Avvah Deah vo im himmel voond lacht;
da Hah shpott ivvah si.
No shvetzt eah zu eena in seim zann,
un eah fagelshtaht si in sei haysi gleet,
un sawkt,
“Ich habb mei Kaynich eiksetzt
uf mei heilichah hivvel funn Zion.”
 
Nau sawk ich vass da Hah auskshprocha hott:
Eah hott ksawt zu miah,
“Du bisht mei Sohn;
heit havvich dich gezeikt.
Frohk mich, un ich gebb di heida fa dei eahbshaft,
un di ends funn di eaht fa dei sei.
Du solsht si shlauwa mitt en eisichi root,
un si in shtikkah fabrecha vi eahdich ksha.”
 
10 So fashtaynd dess, diah kaynicha,
seind gvand, diah roolahs uf di eaht.
11 Deenet da Hah mitt furcht,
un froiyet eich mitt ziddahra.
12 Kisset da Sohn, fafiah eah vatt bays,
un diah kummet um unnah-vayks,
fa sei zann vatt kshvind ufkshtatt.
Ksaykend sinn awl selli es eem drauwa fa hilf.