Da 116. Psalm.
En Dankboah Gebayt
Ich leeb da Hah, veil eah mei shtimm un mei gebayt keaht hott.
Veil eah mich abkeicht hott,
zayl ich een ohroofa so lang es ich layb.
 
Da shtrikk fumm doht hott mich kfanga,
da angsht fumm grawb is ivvah mich kumma,
ich voah ivvah-gnumma mitt bang un dreebsawl.
No habb ich em Hah sei nohma ohgroofa:
“Oh Hah, gebb mei sayl layva!”
 
Da Hah is gnaydich un gerecht,
unsah Gott is bamhatzich.
Da Hah heet selli es sich nett selvaht helfa kenna,
vo ich shvach voah, hott eah miah kolfa.
 
Gay zrikk zu dei roo, mei sayl,
fa da Hah voah goot zu diah.
Du hosht mei sayl frei ksetzt fumm doht,
mei awwa fumm awwa-vassah,
un mei fees funn shtolbahra,
so es ich nau fannich em Hah lawfa kann,
im land funn di levendicha.
10 Ich habb geglawbt, even vann ich ksawt habb,
“Ich binn am oahrich leida.”
11 Un in meim angsht habb ich ksawt,
“Awl mensha sinn leeyah.”
 
12 Vi kann ich da Hah zrikk betzawla
fa alles goodes es eah dutt zu miah?
13 Ich zayl's kobli funn di saylichkeit uf hayva,
un zayl da nohma fumm Hah ohroofa.
14 Ich betzawl zumm Hah vass ich fashprocha habb,
fannich awl sei leit.
 
15 Keshtlich in di awwa fumm Hah,
is da doht funn sei saylichi.
16 Oh Hah, ich binn dei gnecht;
ich binn dei gnecht un da sohn funn dei mawt,
du hosht mich lohs gmacht funn mei kedda.
 
17 Zu diah zayl ich en dank-opfah macha,
un da nohma fumm Hah ohroofa.
18 Ich betzawl zumm Hah vass ich fashprocha habb,
fannich awl sei leit,
19 in di foah-hayf fumm Hah sei haus—
in di mitt funn diah, oh Jerusalem.
 
Halleluja!