จดหมายจากเปาโลเขียนเถิง
ทิตัส
เปาโลเขียนจดหมายฉบับนี้เถิงทิตัสประมาณปี๋ ค.ศ. 65 ต๋อนตี้เปาโลอยู่ในเมืองนิโคบุรีในประเทศกรีก
ทิตัสเป๋นจาวกรีก เป๋นคนตี้จ้วยเปาโลบอกข่าวดีหื้อคนตี้อยู่ในเมืองโครินธ์ ต่อมาเขาได้เตียวตางไปกับเปาโลเถิงเกาะครีต กับเปาโลขอหื้อเขาอยู่ตี้หั้นต่อไปเปื้อจะได้จ้วยหมู่ผู้เจื้อตี้หั้น เปาโลถือว่าทิตัสเป๋นลูกบ่าวในความเจื้อแต๊ๆ ต๋อนตี้ทิตัสได้ฮับจดหมายจากเปาโล เขายังอยู่ตี้เกาะครีตเซิ่งอยู่ตางใต้แผ่นดินใหญ่ของประเทศกรีก
เปาโลเตื๋อนทิตัสเรื่องก๋านสอนผิด กับบอกหื้อต่อต้านผู้ตี้สอนผิด ครูสอนผิดหมู่นี้ได้สอนว่า ผู้เจื้อต้องเยียะต๋ามกฎเก๋ณฑ์ต่างๆ เปื้อจะได้ฮับความรอดป๊นบาปโต้ษ แต่เปาโลบอกว่ากฎเก๋ณฑ์หมู่นี้ก็ขัดแย้งกับข่าวดีตี้แต๊จริง เปาโลสอนเกี่ยวกับคุณสมบัติของผู้นำคริสตจักรต้องเป๋นจาใด กับต้านยังสอนหื้อผู้เจื้อฮู้ว่า ควรอู้กับควรเยียะตั๋วต่อผู้นำรัฐบาลกับคนตี้บ่ใจ้ผู้เจื้ออย่างใดดี
1
กำตั๊กตวาย
1 จดหมายฉบับนี้จากข้าพเจ้าเปาโล ผู้ฮับใจ๊ของพระเจ้า ผู้เป๋นอัครทูตของพระเยซูคริสต์ เปื้อจ้วยคนตี้พระเจ้าเลือกไว้หื้อมีความเจื้อนักขึ้น กับจ้วยหื้อเข้าใจ๋ความจริงในตางของพระเจ้า
2 เซิ่งความจริงนี้เยียะหื้อหมู่เขามีความมั่นใจ๋จะฮับจีวิตนิรันดร์ ตี้พระเจ้าผู้บ่เกยจุสัญญาไว้ก่อนสร้างโลกมาแล้วว่าจะหื้อ
3 กับเมื่อเถิงเวลาตี้พระเจ้าผู้จ้วยหื้อรอดป๊นบาปโต้ษของเฮาก๋ำหนดไว้ พระองค์ก็เปิดเผยถ้อยกำนี้แล้ว โดยสั่งหื้อข้าพเจ้าไปบอกหื้อคนอื่นฮู้
4 เถิง ทิตัส ลูกแต๊ๆ ในความเจื้ออันเดียวกั๋น ขอหื้อต้านตังหลายได้ฮับพระคุณตึงสันติสุขจากพระเจ้าพระบิดา ตึงพระเยซูคริสต์ผู้จ้วยหื้อรอดป๊นบาปโต้ษของเฮาเต๊อะ
พันธกิจของทิตัสบนเกาะครีต
5 ตี้ข้าพเจ้าละต้านไว้ตี้เกาะครีตนั้น ก็เปื้อหื้อต้านเยียะก๋านตี้ยังบ่แล้วหื้อแล้วเหีย กับหื้อตั้งผู้ปกครองในเมืองต่างๆ ตี้มีคริสตจักร ต๋ามตี้ข้าพเจ้าสั่งย้ำต้านไว้แล้ว
6 ผู้ปกครองนั้นจะต้องบ่มีตี้ติ มีเมียคนเดียว มีลูกตี้เจื้อพระเยซูคริสต์ บ่มีใผว่าเป๋นคนฮ้ายกับหลึ่งบ่เจื้อฟังใผ
7 ย้อนว่าผู้ปกครองคริสตจักรเป๋นผู้ตี้ฮับมอบงานของพระเจ้า จะต้องบ่มีตี้ติในจีวิต บ่หยิ่งจ๋องหอง บ่ขี้โขด บ่เป๋นขี้เหล้า บ่เป๋นคนขี้หมิ้ง บ่เซาะหาสตางค์โดยก๋านโก๋ง
8 แต่ผู้ปกครองนั้นจะต้องมีน้ำใจ๋ซอบฮับแขก ฮักความดี ควบคุมตั๋วเองได้ดี มีวินัย บริสุทธิ์กับยุติธรรม
9 เขาจะต้องเป๋นคนตี้ยึดมั่นในกำสอนเรื่องพระเยซู ต๋ามตี้เฮียนฮู้มา เปื้อสามารถใจ๊หลักกำสอนตี้ถูกต้องไปหื้อก๋ำลังใจ๋คนอื่นได้ กับจี๊แจ๋งหื้อกับคนตี้ต่อต้านกำสอนนั้น
10 ข้าพเจ้าอู้เรื่องนี้ ย้อนว่ามีคนจ๋ำนวนนักตี้หลึ่งบ่ยอมเจื้อฟัง อู้ก้าเรื่องบ่มีสาระกับจุล่าย คนหมู่นี้ส่วนนักจะเป๋นจาวยิวตี้มาฮับเจื้อพระเยซูแต่ยืนยันว่าต้องเข้าพิธีสุหนัต
11 จะต้องเยียะหื้อคนหมู่นี้ย้างปากเหีย ย้อนว่าหมู่เขาเยียะหื้อหลายครอบครัวหลงจากความจริงโดยก๋านสอนตี้บ่ควรดีสอนเปื้อเงินคำก่ำแก้ว
12 ตะก่อนมีผู้ตวายตั๊กจาวเกาะครีตคนนึ่ง เกยอู้ไว้ว่า “จาวครีตกู้คนเป๋นคนขี้จุ เป๋นเหมือนสัตว์ฮ้าย เป๋นคนขี้ค้าน กับเป๋นคนขี้กละ”
13 แล้วเขาหมู่นั้นก็เป๋นอย่างตี้อู้มานี้แต๊ๆ ต้านจึงต้องว่าหื้อหมู่เขาแฮงๆ เปื้อหมู่เขาจะมีความเจื้อตี้ถูกต้อง
14 กับจะบ่ไปสนใจ๋นิยายของจาวยิวกับกฎข้อบังคับต่างๆ ของคนตี้บ่ยอมฮับความจริง
15 คนตี้ใจ๋บริสุทธิ์ ของกู้อย่างก็บริสุทธิ์สำหรับเขา ส่วนคนตี้มีมลทินกับบ่เจื้อก็บ่มีอะหยังบริสุทธิ์สำหรับเขาสักอย่าง ย้อนว่ากำกึ๊ดกับจิตสำนึกของเขาก็มีมลทินไปหมดแล้ว ย้อนว่าจิตใจ๋กับจิตสำนึกของหมู่เขาก็เสื่อมทรามไปหมดแล้ว
16 คนหมู่นี้อ้างว่าฮู้จักพระเจ้าดี แต่สิ่งตี้หมู่เขาเยียะแสดงว่า แต๊ๆ แล้ว บ่ฮู้จักพระเจ้าเลย คนหมู่นี้น่าขี้จ๊ะ บ่เจื้อฟังใผ บ่เปิงตี้จะเยียะความดีอะหยังสักอย่าง