6
1 ผู้เจื้อตังหลายตี้เป๋นขี้ข้าควรถือว่าเจ้านายของตั๋วเป๋นคนตี้เปิงจะได้ฮับความนับถืออย่างเต๋มตี้ เปื้อใผจะบ่ดูแควนนามของพระเจ้าตึงกำสอนของหมู่เฮาตวย
2 ส่วนหมู่ขี้ข้าตี้มีเจ้านายเป๋นผู้เจื้อก็บ่ดีนับถือเจ้านายหน้อยลง ย้อนว่าเป๋นปี้น้องผู้เจื้อเหมือนกั๋นแล้ว แต่ควรจะฮับใจ๊หมู่เจ้านายนักขึ้นแหม ย้อนว่าเจ้านายตี้ฮับประโยชน์จากก๋านฮับใจ๊ของหมู่ขี้ข้านั้นเป๋นผู้เจื้อตี้ขี้ข้าฮัก สิ่งตี้ข้าพเจ้าเขียนมาแล้ว หื้อสั่งสอนกับจั๊กจวนหื้อเยียะต๋าม
กำสอนตี้บ่ถูกต้องกับความรวยตี้แต๊จริง
3 ถ้าคนใดสอนบ่เหมือนตี้ว่ามานี้ กับขัดแย้งถ้อยกำตี้ถูกต้องของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป๋นเจ้าของเฮา ตึงกำสอนตี้สมกับตางของพระเจ้า
4 คนนั้นก็เป๋นคนจ๋องหอง เป๋นคนบ่เข้าใจ๋อะหยังสักอย่าง เป๋นคนซอบผิดเถียงกั๋นในก๋านตี๋ความหมายของกำต่างๆ นักล้ำไป เยียะหื้อเกิดก๋านขอยกั๋น ก๋านผิดเถียงกั๋น ก๋านใส่ฮ้ายกั๋น ก๋านบ่ไว้วางใจ๋กั๋น
5 กับก๋านเถียงกั๋นเป๋นประจ๋ำในหมู่คนตี้ใจ๋ทรามกับบิ่นหลังต๋ำความจริง เขากึ๊ดว่าก๋านยำเก๋งพระเจ้าจะเยียะหื้อเป๋นคนรวย
6 แต่คนตี้ยำเก๋งพระเจ้ากับปอใจ๋เข้าของตี้มีอยู่แล้ว ก็ถือว่ามีคุณค่าอย่างใหญ่หลวง
7 ย้อนต๋อนเกิดมาเฮาบ่ได้เอาอะหยังติดตั๋วมาเลย ต๋อนต๋ายเฮาก็จะเอาอะหยังติดตั๋วไปตวยบ่ได้เหมือนกั๋น
8 ถ้ามีของกิ๋นมีเสื้อผ้านุ่งเต้าอี้ เฮาก็น่าจะปอใจ๋แล้ว
9 ส่วนคนตี้ใค่รวยก็ถูกลองใจ๋หื้อเยียะบาป เผียบเหมือนติดแฮ้วของความอยากในตางบ่หลวกตึงอันตราย เยียะหื้อหล้มจ๋มฉิบหายวายวอด
10 ย้อนว่าก๋านฮักเงินกาว่าคำเป๋นเก๊าเหง้านึ่งของความบ่ดีกู้อย่าง บางคนขี้โลภเงินคำก็เลิกเจื้อไปเหีย แล้วเยียะหื้อตั๋วเองเป๋นตุ๊กขนาด
บางอย่างตี้ทิโมธีต้องจ๋ำ
11 แต่ต้านเป๋นคนของพระเจ้า หื้อหนีจากเรื่องขี้โลภนี้เหียเน่อ หื้อตั้งเป้าหมายเป๋นคนตี้ถูกต้องต๋ามธรรม เป๋นคนยำเก๋งพระเจ้า เป๋นผู้มีความเจื้อ ความฮัก ความอดทน กับความอ่อนน้อม
12 หื้อต่อสู้อย่างเต๋มก๋ำลังเปื้อฮักษาหลักความเจื้อไว้ แล้วฮับรางวัล คือจีวิตนิรันดร์ตี้พระเจ้าฮ้องต้านมาฮับ ต๋อนตี้ต้านได้เป๋นพยานตี้ดีในความเจื้อของต้าน ต่อหน้าคนจ๋ำนวนนัก
13 ข้าพเจ้าขอสั่งต้านต่อหน้าพระเจ้าผู้หื้อจีวิตกับสิ่งตังมวล กับต่อพระเยซูคริสต์ผู้ตี้บอกเรื่องความจริงของพระองค์เองต่อหน้าปอนทิอัส ปีลาตตี้ศาล
14 หื้อต้านเยียะต๋ามกำสั่งนี้หื้อดี โดยบ่มีตี้ติ จ๋นพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป๋นเจ้าของเฮาจะปิ๊กมาแหมเตื้อ
15 เซิ่งจะเกิดขึ้นต๋ามก๋ำหนดเวลาของพระเจ้า ผู้สมควรจะฮับก๋านนมัสก๋าน ผู้ครอบครององค์เดียว ผู้เป๋นกษัตริย์เหนือกษัตริย์ตังหลาย ผู้เป๋นเจ้าเหนือเจ้าตังหลาย
16 ผู้เดียวตี้บ่มีวันต๋ายกับอยู่ในความเป่งแจ้งตี้มนุษย์เข้าใก้บ่ได้ ผู้ตี้บ่มีมนุษย์คนใดตี้เกยหันกาว่าผ่อหันได้ ขอเกียรติกับฤทธิ์อำนาจจงมีแก่พระองค์ตลอดไป อาเมน
17 สำหรับคนรวยในโลกนี้ หื้อสั่งหมู่เขาว่าบ่ดีหยิ่ง กาว่าฝากความหวังไว้กับทรัพย์สมบัติตี้บ่แน่นอน แต่หื้อฝากความหวังไว้กับพระเจ้า ผู้แบ่งปั๋นกู้สิ่งกู้อย่างหื้อกับเฮาอย่างเหลือล้น เปื้อหันแก่ความสุขสบายของเฮา
18 สั่งหมู่เขาว่าหื้อเยียะความดีจ๋นเป๋นคนรวยความดี รวยน้ำใจ๋ กับฮู้จักปั๋นหื้อคนอื่นอย่างเต๋มใจ๋ตวย
19 เมื่อเยียะจาอี้แล้ว ก็นับว่าเป๋นก๋านฮอมทรัพย์สมบัติไว้หื้อตั๋วเก่าในสวรรค์ เซิ่งเป๋นรากฐานตี้มั่นคงสำหรับอนาคต เปื้อจะมีจีวิตตี้แต๊จริง
20 ทิโมธีเหย หื้อหละวังฮักษาสิ่งตี้พระเจ้ามอบหมายต้านหื้อดี หลีกหื้อห่างจากคนตี้อู้เรื่องบ่มีสาระกับบ่เก๋งกั๋วพระเจ้า กับเถียงกั๋นในเรื่องตี้เขากึ๊ดว่าเป๋น “ความฮู้แต๊” แต่บ่ใจ้
21 บางคนยอมฮับ “ความฮู้” นี้ จึงหลงจากความเจื้อตี้แต๊จริง
ขอหื้อพระคุณของพระเจ้าอยู่กับต้านตังหลายเน่อ