4
ตั๋วอย่างความเจื้อของอับราฮัม
1 ถ้าจาอั้นเฮาจะว่าจาใดเกี่ยวกับอับราฮัมป้ออุ๊ยแม่หม่อนของเฮา
2 ถ้าอับราฮัมได้เป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมย้อนเยียะตวยต๋ามบทบัญญัติ ต้านก็มีเรื่องตี้จะอวดได้ แต่ในสายต๋าของพระเจ้าต้านบ่มีอะหยังอวดได้เลย
3 พระคัมภีร์มีเขียนไว้ว่าจาใด “ย้อนอับราฮัมเจื้อพระเจ้า ก๋านตี้ต้านเจื้อพระองค์นั้น พระองค์ก็ถือว่าต้านเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม”
4 คนตี้เยียะก๋านก็บ่ถือว่าเขาได้ของขวัญ แต่เป๋นก้าแฮงสำหรับก๋านเยียะก๋านนั้น
5 ส่วนคนตี้บ่ได้เปิ้งก๋านเยียะ แต่ได้เจื้อพระเจ้าผู้โผดเยียะหื้อคนบาปเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม ความเจื้อของคนจาอี้ พระเจ้าถือว่าเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม
6 เหมือนตี้กษัตริย์ดาวิดอู้เถิงความสุขของคนตี้พระเจ้าถือว่าถูกต้องต๋ามธรรมโดยบ่เปิ้งก๋านเยียะว่า
7 “คนตี้เยียะผิดบทบัญญัติ แล้วพระเจ้าโผดยกโต้ษหื้อ
โดยลบบาปของเขาจ๋นหมด เขาก็เป๋นสุขแต๊ๆ
8 ใผตี้พระเจ้าบ่นับบาปของเขา คนนั้นก็เป๋นสุขแต๊ๆ”
9 ถ้าจาอั้นจะมีก้าจาวยิวเต้าอั้นตี้มีความสุขจาอี้กา บ่ใจ้เน่อ คนต่างจ้าดก็มีตวย เหมือนตี้หมู่เฮาเกยอู้ว่า “ย้อนความเจื้อของอับราฮัม พระเจ้าถือว่า ต้านเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม”
10 พระเจ้าถือจาอั้นเมื่อใด ก่อนอับราฮัมเข้าพิธีสุหนัต กาว่าหลังเข้าพิธีสุหนัต เป๋นก่อนเข้าพิธีสุหนัตบ่ใจ้หลังเข้าเน่อ
11 เมื่อลูนมาต้านได้เข้าพิธีสุหนัต เปื้อเป๋นสิ่งยืนยันว่าต้านเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมโดยความเจื้อก่อนตี้ต้านจะเข้าพิธีสุหนัต ย้อนจาอั้นต้านจึงเป๋นป้อของคนตังหลายตี้เจื้อพระเจ้า พระองค์ถือว่าคนหมู่นั้นเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม เถิงแม้ว่าเขาบ่ได้เข้าพิธีสุหนัตก็ต๋าม
12 กับอับราฮัมก็เป๋นป้อของคนตี้เข้าพิธีสุหนัต บ่ใจ้ย้อนว่าหมู่เขาเข้าพิธีสุหนัตอย่างเดียวเต้าอั้น แต่ว่าหมู่เขาใจ๊จีวิตโดยความเจื้อเหมือนตี้อับราฮัมป้อของหมู่เฮาใจ๊จีวิตก่อนตี้ต้านได้เข้าพิธีสุหนัตแล้ว
พระสัญญาของพระเจ้าตางความเจื้อ
13 พระสัญญาตี้พระเจ้าหื้อกับอับราฮัมตึงหมู่ลูกหลานของต้านว่า หมู่เขาจะได้โลกเป๋นมรดก พระเจ้าสัญญาจาอี้บ่ใจ้ย้อนว่าอับราฮัมเยียะต๋ามบทบัญญัติ แต่ย้อนว่าอับราฮัมเป๋นคนตี้ถูกต้องต๋ามธรรมก็โดยความเจื้อ
14 ถ้าหมู่เขาตี้เยียะตวยต๋ามบทบัญญัติจะเป๋นคนตี้ได้ฮับพระสัญญานั้น ความเจื้อก็บ่มีความหมายอะหยัง กับพระสัญญาของพระเจ้าก็บ่มีประโยชน์แหมต่อไป
15 บทบัญญัติมีแต่จะเยียะหื้อพระเจ้าโขดเต้าอั้น ย้อนคนเยียะผิดบทบัญญัติเจื่อๆ แต่ถ้าตี้ไหนบ่มีกฎ ตี้หั้นก็บ่มีก๋านเยียะผิดกฎ
16 ย้อนจาอั้นพระสัญญาของพระเจ้านั้นจึงขึ้นอยู่กับความเจื้อ เปื้อยืนยันว่า ลูกหลานของอับราฮัมกู้คนจะได้ฮับพระสัญญานั้นโดยบ่ต้องตอบแตนอะหยัง บ่ใจ้ก้าคนตี้เยียะตวยต๋ามบทบัญญัติหมู่เดียว แต่หื้อกับหมู่ตี้มีความเจื้อแบบเดียวกับอับราฮัม ย้อนต้านเป๋นป้อตางความเจื้อของหมู่เฮากู้คนตวย
17 ต๋ามตี้มีเขียนในพระคัมภีร์ไว้ว่า “เฮาหื้อเจ้าเป๋นป้อของคนหลายจ้าด” มีความหมายจาอี้ว่า อับราฮัมเป๋นป้อของหมู่เฮาในสายต๋าของพระเจ้าตี้ต้านเจื้อ คือพระเจ้าผู้เยียะหื้อคนต๋ายเป๋นขึ้นมาใหม่กับสั่งสิ่งตี้ยังบ่มีหื้อเกิดขึ้น
18 อย่างอับราฮัมตี้ผ่อเหมือนว่าบ่มีหวังแล้ว แต่ต้านก็ยังเจื้อกับหวังว่าจะได้เป๋นป้อของคนหลายจ้าด ต๋ามตี้พระเจ้าอู้ไว้ว่า “เจื๊อสายของเจ้าจะมีนักขนาด”
19 ความเจื้อของต้านบ่ได้ลดลงเลย ต้านฮู้ดีว่าอายุของต้านเกือบจะร้อยปี๋แล้ว เฒ่าฮิมต๋าย แล้วซาราห์เมียของต้านก็เป๋นหมัน
20 แต่ต้านก็ยังมีความเจื้ออย่างมั่นคง กับบ่สงสัยพระสัญญาของพระเจ้า ความเจื้อของต้านก็เข้มแข็งขึ้น ต้านจึงสรรเสริญพระเจ้า
21 ต้านเจื้อมั่นว่า พระเจ้าสามารถเยียะในสิ่งตี้พระองค์สัญญาได้
22 ย้อนต้านเจื้อพระเจ้า พระองค์จึงถือว่าต้านเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม
23 ตี้ว่า “พระเจ้าถือว่าต้านเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม” บ่ได้เขียนไว้สำหรับอับราฮัมคนเดียว
24 แต่เขียนสำหรับหมู่เฮาตวย พระเจ้าจะถือว่าหมู่เฮาตี้เจื้อพระองค์ผู้เยียะหื้อพระเยซูองค์พระผู้เป๋นเจ้าของหมู่เฮาเป๋นขึ้นจากความต๋าย เป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม
25 ตี้พระเยซูถูกมอบหื้อคนฆ่าต๋ายนั้นก็ย้อนความบาปของหมู่เฮา แล้วพระเจ้าเยียะหื้อพระเยซูเป๋นขึ้นมาใหม่เปื้อหื้อเฮาเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม